Νάνος Βαλαωρίτης: Προχωρούμε σε έναν αιώνιο πόλεμο

Αυτό που διαπιστώνω, είναι πως προχωρούμε σε έναν αιώνιο πόλεμο, όπως τον περιέγραψε ο Όργουελ στο 1984. Ο οποίος πόλεμος, δεν θα είναι αναγκαστικά πραγματικός, όπως έχουμε μάθει να τον εννοούμε. Με λίγα λόγια ανανοηματοδοτείται σήμερα, η λέξη πόλεμος. Ich war= Είμαι ο πόλεμος, έγραψε και ο Τζέιμς Τζόις, προβλέποντας ίσως το παρόν και το μέλλον μας [...] η Ευρώπη, η Αμερική και η Ρωσία, βρίσκονται σε προ-εμπόλεμη κατάσταση, με ανοιχτή πληγή τη Συρία [...] Πέσανε οι μάσκες. Όλα τα καθεστώτα είναι απολυταρχικά. [...] Τώρα αρχίζουν τα σοβαρά και τα μεγάλα [...] Να σκεφτόμαστε πως θα επιβιώσουμε όταν θα αρχίσει η εμπόλεμη κατάσταση! [...] O ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη, εκφράζοντας την άποψή του για το... που οδεύουμε.

Ν.Β.: Αυτό που διαπιστώνω, είναι πως προχωρούμε σε έναν αιώνιο πόλεμο, όπως τον περιέγραψε ο Όργουελ στο 1984. Ο οποίος πόλεμος, δεν θα είναι αναγκαστικά πραγματικός, όπως έχουμε μάθει να τον εννοούμε. Με λίγα λόγιαανανοηματοδοτείται σήμερα, η λέξη πόλεμος.

Ich war= Είμαι ο πόλεμος, έγραψε και ο Τζέιμς Τζόις. Αυτή η φράση σημαίνει"υπήρξα" στα γερμανικά. Με την ερμηνεία όμως που έδωσε κατόπιν ο Ντεριντά, ο Τζόις έκανε λογοπαίγνιο σε δύο γλώσσες και έβγαλε ως σημασία το «Εγώ ο πόλεμος» ή «Είμαι ο πόλεμος».

Όλο το "Finnegans Wake" του Τζέιμς Τζόις, έχει ως φόντο την Ιλιάδα του Ομήρου, η οποία καθώς γνωρίζουμε, είναι το έπος του πολέμου.

Με αυτή τη μικρή φρασούλα ο συγγραφέας μας αποκαλύπτει, το κλειδί του έργου του. Διότι, ο πόλεμος προέχει ως θέμα σε ολόκληρο το έργο. Πράγμα που ακόμα να το διαπιστώσουν οι φιλόλογοι...

Αυτός ο πόλεμος ξεκινάει από τον πόλεμο των λέξεων,περνάει από τους πολέμους της Ιρλανδίας, τις διάσημες μάχες όπως του Βατερλώ και της Κριμαίας και τις διαμάχες τις ενδοοικογενειακές των προσώπων που παρουσιάζει, και φτάνει με έναν τρόπο μέχρι σήμερα προβλέποντας ίσως το παρόν και το μέλλον μας.

Στην Ελλάδα, οδεύουμε προς μία απολυταρχία, ενός κόμματος το οποίο θα κυβερνάει με την ανοχή όλων των άλλων, και την αδυναμία τους να προβούν σε καμία διαφορετική ενέργεια, διότι αυτή τη στιγμή η Ευρώπη, η Αμερική και η Ρωσία, βρίσκονται σε προ-εμπόλεμη κατάσταση, με ανοιχτή πληγή τη Συρία.

Στον υπόλοιπο κόσμο ο πόλεμος σοβεί και οι επιθέσεις γίνονται προφορικά(πρόσφατα υπήρχε ένα μεγάλο άρθρο στο Herald Tribune εναντίον των Ρώσων).

Υπάρχει, επίσης, η πληροφορία ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός της Μόσχας εκπέμπει αντιαμερικανική επίθεση, χειρότερη από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης.

Τα παραπάνω, τα προέβλεπε ο Jean Claude Junker, ο πρωθυπουργός του Λωξεμβούργου, και λέγαμε τότε, μα, τρελάθηκε; Είναι δυνατόν να βρισκόμαστε στο 2013, παραμονή του 2014, και να μοιάζει σα να είμαστε στο 1913, παραμονές του 1914;

Μας ξάφνιασε, τότε, αυτό που είπε. Κι όμως, βλέπω, τον τελευταίο καιρό, με τις διάφορες εξελίξεις, και με πιέσεις τις οποίες βέβαια υφιστάμεθα και μεις, αλλά και τις χειρονομίες πανικού, όπως π.χ. το κλείσιμο της Ερτ, πως αυτά όλα προέρχονται από την ίδια πηγή.

Απ’ την ένταση, η οποία αρχίζει και γίνεται αισθητή στο χώρο μας πλέον, και εμείς να παρακαλάμε το Θεό –αν υπάρχει-, ή τη μοίρα –αν υπάρχει κι αυτή- να μην καταντήσουμε σαν τη Συρία με δύο παρατάξεις, η μία υπέρ των Ανατολικών, και η άλλη υπέρ των Δυτικών. Δηλαδή, να αιματοκυλιστούμε για το τίποτα.

Κρ.Π.: Ένας καινούργιος ψυχρός πόλεμος δηλαδή, που όμως τώρα έχει δείξει το πραγματικό του πρόσωπο; Δεν είναι θέμα κομμουνιστών και αντικομουνιστών…

Ν.Β.: Είναι θέμα ποιος θα κυριαρχήσει στον πλανήτη. Ένας καθαρά οικονομικοεξουαστικός πόλεμος.

Πέσανε οι μάσκες. Όλα τα καθεστώτα είναι απολυταρχικά. Δεν υπάρχει καθεστώς μη απολυταρχικό. Και αυτές οι ημιδημοκρατίες, οι Ρωσικές και οι άλλες, και αυτή η φιλελευθεροποίηση των Κινέζων, αναδεικνύουν παντού τον εθνικισμό.

Το ίδιο και τα μέτρα που λαμβάνονται, ολοένα και πιο αυστηρά, στις υποτίθεται δημοκρατικές παρατάξεις της Δύσης, ειδικά μετά από το χτύπημα του 2011, αφότου έγινε φρούριο η Αμερική. Η αναστάτωση στη Λατινική Αμερική… τη βλέπουμε στη Βραζιλία. Στην Τουρκία μεγάλη αναστάτωση επίσης. Αυτά, δεν είναι τυχαία, όλα συνδέονται.

Έχω την εντύπωση ότι πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ εδώ στην Ελλάδα, να μην την πάθουμε όπως την πάθαμε στον Πρώτο και στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Εννοώ, όταν διαλυθήκαμε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο σε δύο φράξιες: ΟιΒασιλικοί και οι Βενιζελικοί, όπου υπερίσχυσαν ευτυχώς οι Βενιζελικοί για τουλάχιστον ένα διάστημα, αλλά μετά ήρθαν πάλι οι άλλοι, και έγινε η Μικρασιατική Καταστροφή. Αυτό ήταν το ένα.

Το άλλο ήταν η αντίσταση επί Μεταξά, η οποία ήταν μεν ηρωική από τον λαό, αλλά την πληρώσαμε διπλά, όχι μόνο με την Κατοχή, αλλά και με τον Εμφύλιο. Να μην ξαναγίνει αυτό! Προς Θεού!

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, η Γερμανία έγινε το πρόχωμα του Ψυχρού Πολέμου εναντίον της Ρωσίας. Αλλάσήμερα, γίνεται ένα πλησίασμα Γερμανίας – Αμερικής, με την επίσκεψη του Ομπάμα.

Όλα αυτά, είναι χαρακτηριστικά. Ετοιμάζει την άμυνα του ο πρόεδρος των ΗΠΑ.Οι δε προτάσεις του, για μείωση των πυρηνικών εξοπλισμών, δεν έγιναν δεκτές από τους Ρώσους, μα ούτε από τους Γάλλους!

Οι Γάλλοι, είπαν ότι δεν πρόκειται να μειώσουμε τον πυρηνικό μας εξοπλισμό, διότι έχουμε ανοιχτά μέτωπα΄ υπάρχουν άλλες χώρες που έχουν πυρηνικά όπλα αυτή τη στιγμή, όπως το Πακιστάν, η Βόρειος Κορέα, καικινδυνεύουμε.

Λοιπόν, βλέπουμε ότι αυτές οι προσπάθειες ειρήνευσης, θυμίζουν το Μόναχο! Όχι ότι καλοπιάνουμε κανέναν δικτάτορα. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, πλέον. Είναι τεράστιες δυνάμεις οι οποίες αντιμετωπίζουν η μία την άλλη. Είναι ηεπιβίωση του πλανήτη, και ποιός θα τον εξουσιάσει στο μέλλον.

Δεν βρισκόμαστε πια στα μικροπράγματα… Τώρα αρχίζουν τα σοβαρά και τα μεγάλα… Αυτό το αίσθημα έχω. Και μεις ατυχήσαμε πάλι, και βρεθήκαμε στη διασταύρωση. Τα πυρά που λάβαμε δεν εκτοξεύτηκαν εναντίον μας τυχαία! Είναι προοίμια μιας άλλης μεγαλύτερης σύγκρουσης…

Διότι, μη νομίζουμε ότι δεν θεωρούμαστε φιλορωσική χώρα. Σκεφτείτε την αντίδρασή μας στον βομβαρδισμό της Σερβίας, τότε, που ήταν ενιαία η ελληνική αντίδραση, από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά. Ήμασταν ένα μέτωπο τότε. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό στην Ελλάδα. Κι αυτό, δημιούργησε αμέσως στη Δύση την καχυποψία για τον τόπο μας.

Πολύ πρόθυμα, οι Γερμανοί, ανέλαβαν την εκτέλεση! Αυτό πιστεύω.

Κρ.Π.: Την εκτέλεση… του σχεδίου;

Ν.Β.: Για να μας εξουδετερώσουν, τελείως! Να πέσει το ηθικό μας, να μην τολμήσουμε να πάμε από την άλλη πλευρά…

Άλλωστε αυτό φάνηκε με τις απόπειρες των διάφορων πρωθυπουργών μας, να κάνουν τσαμπουκά… Ο καθένας έκανε τον τσαμπουκά του. Ο Παπανδρέου έκανε τον τσαμπουκά του με το δημοψήφισμα, και ξαφνικά ο Σαμαράς, κάνει τον τσαμπουκά του με την Ερτ.

Φαίνεται πολύ καθαρά, ότι υπάρχει μέσα στην ελληνική κοινωνία μία περίεργη ψυχολογική κατάσταση, η οποία λέει, ότι δεν θέλω να υποταχθώ σ’ αυτή την ιστορία, αλλά δεν μπορώ και να αντιταχθώ! Αλλά κάθε τόσο, εκρήγνυται ένας πρωθυπουργός! Ο Καραμανλής, δεν έκανε τα ίδια;

Συνήθως όμως, δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι δεν έχουμε καμία ισχύ!

Η ισχύς μας, η μόνη, είναι ηθική και πολιτιστική! Τίποτε άλλο! Γι’ αυτό άλλωστε οι Γερμανοί μας χτύπησαν εκεί. Είναι πολύ φανερό ότι δεν έχουμε άλλη ισχύ. Τα άλλα περνάνε από πάνω μας. Τα τανκς, τα αεροπλάνα, οτιδήποτε. «Χαλί να γίνω, να περάσεις» είναι η εικόνα...

Όμως υπάρχει και το σύμβολο «Ελλάδα». Το οποίο παίζει και αυτό ρόλο. Το σύμβολο «Ελλάδα», τελικά, θα το διεκδικούν όλοι! Διότι, είναι η πηγή της σημερινής Δυτικής τουλάχιστον ανθρωπότητας. Είναι η αρχή της. Η αρχή της δεν είναι στους μεγάλους πολιτισμούς της Ανατολής, όπως της Αιγύπτου ή της Μεσοποταμίας. Αυτοί οι πολιτισμοί, εξαφανίστηκαν, διότι δεν παίξανε πια ρόλο στη σημερινή εποχή.

Γιατί εμείς δεν εξαφανιστήκαμε; Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ; Από το γεγονός ότι είμαστε η αρχή του Ευρωπαϊκού πολιτισμού! Γι’ αυτό! Πάντοτε είμαστε επίκαιροι! Με έναν τρόπο ή με άλλον τρόπο΄ με αθλιότητες καμιά φορά. Αλλά πάντα επίκαιροι. Είναι απίθανο, αλλά αληθινό.

Και τώρα, επίκαιροι πάλι. Άρχισαν τα άρθρα! Μόλις έφυγε ο Κουβέλης, έπεσε το ευρώ! Και τα άρθρα για αποσταθεροποίηση της Ευρωζώνης, λόγω της Ελλάδας…

Κρ.Π.: Για την αντίδραση των Ελλήνων που φώναζαν πάλι για τη δόση, τί έχετε να πείτε;

Ν.Β.: Νομίζω, ότι πρέπει να σκεφτόμαστε κυρίως το πως θα επιβιώσουμε στην επόμενη φάση, η οποία θα είναι και πολύ σκληρότερη!

Να σκεφτόμαστε πως θα επιβιώσουμε όταν θα αρχίσει η εμπόλεμη κατάσταση! Γιατί προς τα εκεί οδεύουμε…

Γιατί, δεν βλέπω να υποχωρεί κανένας. Δεν βλέπω καμία συνθήκη γενικής ειρήνης, όπου καλούνται όλοι, παρόλα τα οικονομικά θέματα, να συνεδριάσουν για να συζητήσουν την γενική κατάσταση.

Κι εμείς αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στη μέση! Και με κάποιον τρόπο, ηθικά, είμαστε στο κέντρο. Κάτι το οποίο είναι τρομακτικό! Είναι ένας εφιάλτης για έναν μικρό λαό, όπως εμείς. Ο οποίος, όμως, είχε την τύχη ή την ατυχία να επιβιώσει 4 χιλιάδες χρόνια! Διότι, σε κάποια στιγμή στην Ιστορία του, δημιούργησε τον Δυτικό πολιτισμό.

Και αυτά τα επεισόδια που γίνονται τώρα στην Ερτ δεν είναι τυχαία. Και στην Τουρκία, και εδώ, είναι ανάλογα με όλο αυτό το κλίμα. Είναι η ατμόσφαιρα, η οποία αρχίζει και πυκνώνει! Πυκνώνει σε απειλές και κινδύνους, τους οποίους δεν διαβλέπουν οι περισσότεροι, ακόμα…

Αλλά αυτός ο Junker, ο οποίος βρίσκεται στη μέση της Ευρώπης, βλέπει γύρω του! Είναι μέρος της οικονομικής ελίτ, σίγουρα, αλλά είναι και ένας πολύ διαυγής άνθρωπος, Ευρωπαίος, ο οποίος, θυμάται τι έχει συμβεί στην Ευρώπη! Δεν το έχει ξεχάσει!

Κρ.Π.: Και ο Τσόμσκι, είπε ότι οι εκλογές, είναι για τα μάτια του κόσμου... συγκεκριμένα ότι οι εκλογές στην Ευρώπη δεν παίζουν πια κανένα ρόλο.

Ν.Β.: Οι τοπικές εκλογές, αποσκοπούν στο να μας χωρίσουν σε δύο στρατόπεδα. Και θα πω και κάτι το οποίο μου έχει κάνει τεράστια εντύπωση:

Στην Αμερική, άμα αλλάζει η πολιτική στην Ουάσινγκτον, επειδή υπάρχει απόλυτη διαύγεια, κατεβαίνει το νέο «σύνθημα» απευθείας, και εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα. Σε μας, δεν μπορεί να κατέβει στον κόσμο τίποτα! Εμείς δεν έχουμε μόνο θολούρα, αλλά μπλόκα… από τους πάνω μέχρι τους κάτω και τανάπαλιν.

Λοιπόν, στο Σαν Φρανσίσκο, πέρυσι, υπήρχαν άνθρωποι που τους γνωρίζω, και ήταν φιλοσυριζαίοι, εναντίον της Χρυσής Αυγής, ήταν ανήσυχοι, κλπ. Φέτος, τους είδα δαγκωμένους. Άρχισαν να μας λένε, ότι η Χρυσή Αυγή, δεν είναι τόσο επικίνδυνη όσο νομίζουμε, ότι έχουν μπει μέσα πράκτορες της CIA, και ότι θα την ελέγχουν, και θα εξαφανιστεί όταν δεν χρειάζεται πια.

Τέτοια λόγια. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό! Και από ανθρώπους που ζουν σε μια προοδευτική περιοχή του Σαν Φρανσίσκο, όπου είναι το βιβλιοπωλείο City Lights, του γνωστού ριζοσπάστη ποιητή Ferlinghetti.

Μου έκανε τεράστια εντύπωση, αυτή η αλλαγή πλεύσης! Και εν τω μεταξύ, τον Σύριζα, και τον Τσίπρα, μόνο που δεν τον θεωρούν πράκτορα των Ρώσων!Έμεινα! Αλλά, πρέπει να απορώ; Δεν έπρεπε να το περιμένω; Είναι από αυτά, που δεν τα περιμένεις. Να μου λένε ότι η Χρυσή Αυγή είναι χρήσιμη, και ο Σύριζα είναι ο μέγας εχθρός! Αυτή λοιπόν είναι μία αλλαγή, που συνάδει με την αλλαγή της Αμερικάνικης πολιτικής! Το καταλαβαίνουν αυτό οι Έλληνες;

Κρ.Π.: Σύμφωνα με αυτόν τον κίνδυνο που είπατε, εμείς που είμαστε στο κέντρο, τί χρειάζεται να προσέξουμε;

Ν.Β.: Πρώτα πρώτα, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο, να αμυνθούμε, όπως αμύνονται οι Γερμανοί, και να μην σφαζόμαστε μεταξύ μας. Να συσπειρωθούμε, και να αντιληφθούμε τον κίνδυνο. Κι όχι να λέμε, αυτά είναι σαχλαμάρες, ή αυτά είναι κινδυνολογίες!

Και δυστυχώς, οι κυβερνήτες στην Ελλάδα, μαζί με τους πολίτες, δεν μοιάζουν να αντιλαμβάνονται αυτή την κατάσταση. Έχω δηλώσει, ότι δεν μπορώ να κάνω διάλογο εύκολα με πολιτικό. Διότι, αμέσως, μου υψώνει ανάστημα, ότι αυτός τα ξέρει όλα, ότι εγώ δεν ξέρω τίποτα, κλπ. Αυτά που κάνουν και οι Ακαδημαϊκοί, συνήθως…

Κρ.Π.: Και οι τεχνοκράτες, επίσης;

Ν.Β.: Οι τεχνοκράτες από καιρό μας φέρονται σα να είμαστε ανήδεοι…

Κρ.Π.: Εννοώ κυρίως για την τεχνοκρατική νοοτροπία, που είναι ως φαίνεται η επικρατέστερη. Θυμάμαι μία πρόσφατη εκπομπή της κυρίας Στάη, όπου ήσασταν καλεσμένος σε ένα "παράθυρο". Έμοιασζ σαν να έκλεισαν το... παράθυρο στην Ιστορία. Σαν να απέκλεισαν την Ιστορία.

Ν.Β.: Τα επιχειρήματα όλων αυτών είναι Ακαδημαϊκά. Οι εξισώσεις, η συνταγματική τυπολογία, όλα αυτά τα θέματα, όταν τα συζητάς έξω από το πλαίσιο, μέσα στο οποίο βρισκόμαστε, είναι ένα παιχνίδι που το ξέρουμε πολύ καλά, το οποίο παίζει η Ακαδημία για να φανεί αντικειμενική. Ενώ, ξέρουμε ότι κανένας από αυτούς δεν είναι αντικειμενικός. Όλοι είναι ταγμένοι κάπου, ή βολεμένοι, κι αυτό από χρόνια.

Δεν θέλουν να φτάσουν σε κανένα συμπέρασμα. Αποφεύγουν, να φτάσουν σε συμπέρασμα και πάνω στα ίδια τους τα επιχειρήματα. Αποφεύγουν την πραγματικότητα!

Κρ.Π.: Και σε σχέση με αυτή την πραγματικότητα πού βρισκόμαστε τώρα; Πού καταλήγετε;

Ν.Β.: Οι πολιτικοί στην Ελλάδα, δεν μοιάζουν να καταλαβαίνουν παρά το τρεχάμενο επίπεδο της μικροπολιτικής και των ψήφων. Κι ο Σαμαράς παραδόθηκε στη Μέρκελ. Αυτή είναι η μικροπολιτική. Δεν συζητάω γι’ αυτό.

Όμως, τη συνείδηση του τι συμβαίνει στον κόσμο αυτή την στιγμή, δεν θα πρεπε να την έχει κυρίως ένας λαός σαν εμάς, όπως είναι και οι Εβραίοι, λόγω μακρόχρονης πείρας;

Οι Εβραίοι έχουν την πείρα της αρχαιότητας, και έχουν επιβιώσει. Λοιπόν, έχουν μεγάλη ικανότητα να βλέπουνε τι συμβαίνει. Η καλύτερη Ευρωπαϊκή συνείδηση προέρχεται από Εβραίους. Από τον Φρόυντ, από τον Αιστάιν, από τον Λέβι Στρος, και μερικούς άλλους. Μπορούμε να το αρνηθούμε αυτό;

Αυτή η ιστορία της Ευρωπαϊκής συνείδησης, είναι κάτι που μας αφορά. Δεν είναι κάτι ξένο προς εμάς. Είμαστε και μεις μέσα σ’ αυτή την συνομωσία του πνεύματος, το οποίο πνεύμα προχωράει, και προχωράει καμιά φορά στα τυφλά…

Κρ.Π.: Τί θέλετε να πείτε μ’ αυτό;

Ν.Β.: Θέλω να πω, ότι ο Φρόυντ για παράδειγμα, έφτασε να πει για τους κινδύνους του πολιτισμού, ότι ο πολιτισμός δημιουργεί απώθηση, και όσο περισσότερη απώθηση προκαλεί, τόσο θα γίνονται και περισσότερες εκρήξεις. Πόλεμοι, επαναστάσεις, κλπ. Ήταν τελείως απαισιόδοξος.

Η Ευρώπη, λοιπόν, μας έχει ακινητοποιήσει εντελώς. Ήταν μεγάλο λάθος το ΔΝΤ(άλλωστε το έχει παραδεχτεί και το ίδιο), και πρωτίστως η εισαγωγή στο ευρώ. Γιατί απ’ τη στιγμή που μπήκαμε στο ευρώ, μπήκαμε ουσιαστικά στην εξουσία της Γερμανίας.

Γι’ αυτό σήμερα, πρέπει να έχουμε διαύγεια σκέψης.Κι ας αφήσουμε πίσω τους Ακαδημαϊκούς οι οποίοι δεν φτάνουν ποτέ σε συμπεράσματα, ούτε προβλέπουν ποτέ τίποτα. Να προβλέψουμε, τουλάχιστον, να μην υποστούμε το χειρότερο, τα λάθη του παρελθόντος! Που είναι αυτός ο τρόπος να μας διχάζουνε για να κυριαρχούν!

Αυτό είναι το πρώτο. Υπάρχουν και άλλα πολλά. Αλλά αυτή τη στιγμή το θέτω ως μεγάλο θέμα.

Κρ.Π.: Και πώς να ομονοήσεις με εκείνους που υποστηρίζουν κάποιον, ο οποίος πηγαίνει σύμφωνα με ότι του υπαγορεύει η Γερμανία; Πώς γίνεται να συνεννοηθείς;

Ν.Β.: Μα, ναι. Αλλά κοιτάχτε να δείτε, άλλοτε, δεν λέγανε ότι ο Κωνσταντίνος είναι π.χ. πουλημένος. Λέγανε ότι έχει γερμανίδα γυναίκα και τον επηρεάζει… Δεν πληρωνόταν ο Βενιζέλος από τους Άγγλους και τους Γάλλους, αλλά τον επηρέαζε η αγγλογαλλική του σύζυγος. Τώρα, είναι όλοι πουλημένοι… Ε, είναι ένας άλλος τρόπος, να αντιμετωπίσει κανείς αυτή την απόπειρα να μας χωρίσουν.

Όμως, η σκέψη μου, μού λέει, ότι πρέπει να τα αντιληφθούμε, να κάνουμε ανάλυση στην κατάσταση, και να είμαστε ενήμεροι του τι συμβαίνει. Να μην κλείνουμε τα μάτια, ή να κρύβουμε το κεφάλι μας στην άμμο, την ίδια στιγμή που πλησιάζουν τα… λιοντάρια. Γιατί αυτή τη στιγμή πλησιάζουν τα λιοντάρια. Να προσέξουμε, λοιπόν, να μη μας καταξεσκίσουνε!

Όλες οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν, πρέπει να γίνουν με διαύγεια και σκέψη. Με σκέψη, την οποία την περιφρονούν οι πολιτικοί μας, σήμερα.

Κρ.Π.: Λέμε να έχουμε διαύγεια και να τα βλέπουμε, αλλά τα λιοντάρια ήδη έχουν χιμήξει. Και η Ερτ, δεν είναι ένα από τα θύματα;

Ν.Β.: Η κατάσταση η σημερινή, θυμίζει όπως είπα, τονΌργουελ, και τον αίωνιο πόλεμο. Επίσης θυμίζει, τον δικό μας παραγνωρισμένο, Αλέξανδρο Σχινά, ο οποίος έγραψε ένα καταπληκτικό αφήγημα που λέγεται «Ο πόλεμος». Αυτά τα δύο έργα, είναι ακριβώς αυτά τα οποία έχουν προβλέψει την σημερινή κατάσταση. Όπου γίνεται, ο αιώνιος πόλεμος. Με το διφορούμενο της γλώσσας, με την καταπίεση, την καταδίωξη, την εξολόθρευση, τα πάντα!

Γι’ αυτό τα καινούργια μου ποιήματα, έχουν τίτλο Πικρό Καρναβάλι. Γιατί, πικρό Καρναβάλι, είναι αυτό που μας συμβαίνει σήμερα… Ένας αιώνιος πόλεμος.Δεν το είπε ο Ηράκλειτος πριν από πόσες χιλιάδες χρόνια; Ο πόλεμος, πατήρ, Θεών και θνητών… Το παραφράζω, βέβαια, αλλά αυτό εννοεί.-

http://tvxs.gr