Ο «Μυστικός» χορός του συλλόγου γυναικών Δομοκού στην πρωτεύουσα!!!
«Με την καρδιά βλέπει κανείς σωστά. Το ουσιώδες είναι στο μάτι το αόρατο»!!!
…Χαμπάρι δεν πήραμε!!! Πότε ήρθε το χορευτικό του Συλλόγου γυναικών Δομοκού, πότε χόρεψε, πότε έφυγε!!!
ΚΥΡΙΑΚΗ 19-1-2014… Έκοψαν και την πίτα οι απανταχού Δομοκίτες με τον πρόεδρό τους τον φίλο Χρήστο Τσουτσουλόπουλο. Φάγανε και ήπιανε ρίξανε και τους χορούς τους αφού είχαν κοντά τους τον ΓΙΑΝΝΟ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟ με το κλαρίνο του, που το παίξιμό του ανασταίνει και νεκρούς!!! Και σε μας ούτε κουβέντα ούτε μια πρόσκληση για να βρεθούμε κοντά τους να καλύψουμε Δημοσιογραφικά την εκδήλωση!!! ΓΙΑΤΙ-ΓΙΑΤΙ –ΓΙΑΤΙ?
Πάντα εμείς , τα έντυπά μας, τα διαδικτυακά «μέσα μας» δεν ήταν μέχρι τώρα μπροστάρηδες σε όλες τις εκδηλώσεις σας? Σας αγαπάμε και το έχουμε αποδείξει. Μα πιο πολύ αγαπάμε αυτόν τον υπέροχο τόπο που μας γέννησε και αγωνιζόμαστε για την προβολή του !!! Συγχωρήστε μας για το ύφος μας αλλά συναισθήματα εκφράζουμε!!!
Και κάθε ισχυρό συναίσθημα έχει στη ρίζα του μια παρόρμηση για δράση. Οι αντιδράσεις μας αγγίζουν κάποιες απ τις εσώτερες ανάγκες και φόβους μας για το μέλλον του δικού μας τόπου. Δεν θέλουμε να …βραχυκυκλώσουμε μια συζήτηση με τους επικεφαλείς των συλλόγων προσφέροντας γρήγορα-γρήγορα πρακτικές συμβουλές!!!
Πάντα προσπαθούμε να καταλαβαίνουμε τους άλλους ανθρώπους: Τι τους παρακινεί, πως σκέφτονται, πως εργάζονται και πως εμείς θα εργαστούμε σε αγαστή σύμπνοια μαζί τους. Λέμε πως έχουμε πια την ικανότητα να σχηματίσουμε ένα ακριβές γνήσιο πρότυπο του εαυτού μας και μπορούμε να χρησιμοποιούμε αυτό το πρότυπο για να λειτουργούμε αποτελεσματικά στη ζωή μας. Ζούμε σε μια εποχή που το κουβάρι της κοινωνίας ξετυλίγεται με ολοένα και μεγαλύτερη ταχύτητα , όπου ο εγωισμός, η βία και η μοχθηρία καταστρέφουν κάθε τι καλό που υπάρχει στην κοινωνική ζωή του δικού μας τόπου. Βοηθήστε μας για να έχουμε αίσθηση της ανάγκης σας , των επιθυμιών σας, της απόγνωσής σας, των ελπίδων σας, της χαράς σας.
Αν δεν έχουμε όλα αυτά πως μπορούμε να νοιαστούμε για ΣΑΣ???
Κι αν υπάρχουν δυο ηθικές στάσεις που η εποχή μας ζητά απεγνωσμένα αυτές δεν είναι άλλες απ την αυτοσυγκράτηση και τη συμπόνια. Η ζωή μας αξίζει και μπορεί να γίνει καλύτερη. Ο Τόπος μας με την δική σας βοήθεια μπορεί και αξίζει να γίνει καλύτερος!!!
