«Σκέψεις»… γράφει ο Δημοσιογράφος Δημήτρης Ζάχος
Όλο και περισσότερο
τα τελευταία χρόνια διαπιστώνω πόσο κατώτεροι των περιστάσεων αποδεικνύονται οι
πολιτικοί μας. Αλήθεια πόσες φορές πέταξαν στα σκουπίδια ευκαιρίες για συνεννόηση,
για κοινή αντιστασιακή δράση απέναντι
στις δύσκολες στιγμές(κατοχικές θα έλεγα) που περνά η πατρίδα μας; Η πατρίδα μας ίσως τώρα να βρίσκεται στην πιο κρίσιμη και αποφασιστική
καμπή της επώδυνης πορείας για έξοδο από την μεγαλύτερη μεταπολεμική κρίση. Μετά από τέσσερα χρόνια
μνημονίων και τεράστιες θυσίες του
Ελληνικού Λαού, η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας φαίνεται να έχει βελτιωθεί. Τα στοιχεία δείχνουν πως μόνο η Πατρίδα μας και η
Γερμανία έχουν ισοσκελισμένους
προϋπολογισμούς, την ώρα που Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, έχουν
ελλείμματα 4%. Δηλαδή η Ελλάδα κατάφερε να ξεπεράσει τους δημοσιονομικούς
στόχους της και αρχίζει να κάνει δειλά
βηματάκια προς το …φως!!! Λίγο πολύ όμως όλοι γνωρίζουν ότι υπάρχει ακόμη κίνδυνος
να πάνε χαμένες οι θυσίες που κάναμε όλοι μας και να βρεθούμε ένα ακόμη
βήμα πιο κοντά στο γκρεμό! Και οι πολιτικοί μας επίσης γνωρίζουν ότι στην «ταραγμένη και πολύπαθη» γειτονιά
μας η Ελλάδα μας πρέπει να αποφεύγει καταστάσεις αστάθειας και αβεβαιότητας.
Αντί αυτού είδαμε στη Βουλή τελευταία
-αγρίους σφαζόμενους αλλά … ηγεμονικά αμειβόμενους (όπως τους ονομάζει ο
Δάσκαλος Χρήστος Πασαλάρης) «Βολευτάδες» να χαιρεκακούν οι μεν εναντίον των δε δίχως να τους
ενδιαφέρει η προκοπή του Έθνους παρά το πως θα χάσει ο
αντίπαλος για να καθίσουν αυτοί στην καρέκλα του. Και ιδού, πολύ γρήγορα οι αγορές αγρίεψαν και μας έδειξαν τα δόντια τους ,
γυρίζοντάς μας στο 2012 σε λιγότερο από μια εβδομάδα .
Δεν μπορώ εδώ να μη
σκεφτώ πόσες πικρότατες εμπειρίες έχει η
πατρίδα μας από τα παιχνίδια εξουσίας μεταξύ των κυρίαρχων κάθε φορά αντιπάλων
πολιτικών σχηματισμών. Ιδού
λοιπόν:
Ι) 1897:Ο χαμένος
πόλεμος με την Τουρκία που κηρύχθηκε κάτω από το βάρος πολιτικών ανταγωνισμών.
2)1922: τα φοβερά γεγονότα –κατάρρευση μετώπου, η μεγάλη καταστροφή-
ήλθαν σαν αποτέλεσμα της χρόνιας αντιπαράθεσης μεταξύ βασιλικών και βενιζελικών
. Στα
χρόνια που ακολουθούν έχουμε τον δίχως
αιτία εμφύλιο μετά την απελευθέρωση από τον Γερμανικό ζυγό!! Και
τα παιχνίδια εξουσίας, πολιτικοί
ανταγωνισμοί και το αγεφύρωτο χάσμα των
πολιτικών παρατάξεων καλά κρατούν και τα επόμενα χρόνια. Έτσι στρώνεται ο
δρόμος στους πραξικοπηματίες συνταγματάρχες να καταλάβουν την εξουσία, τον
Απρίλη του 67, καταλύοντας το Δημοκρατικό μας πολίτευμα. Το ξεπεράσαμε κι’ αυτό. Βγήκαμε λαβωμένοι απ’ τον επταετή «παγομανδύα»
αλλά πορευθήκαμε κουτσά στραβά μέχρι που
τα τελευταία χρόνια έχουμε να κάνουμε με ένα νέο είδος Γερμανικής κατοχής. Θα
θυμίσω ότι καλό δεν έχει δει ούτε πρόκειται να δει η πατρίδα απ την Γερμανία. Απ’ τα χρόνια του
Όθωνα η χώρα δεν γνώρισε παρά φοβερές πτωχεύσεις, θηριώδεις δανεισμούς και
απάνθρωπα μνημόνια. Η Γερμανία είναι εκείνη που υπονόμευσε τον Τρικούπη και τον
Βενιζέλο, έσπρωξε τους Τούρκους εναντίον μας σε όλους τους πολέμους ,
κατέστρεψε και καταλήστεψε την πατρίδα μας το 1941-44, και τώρα δεν δέχεται
ν’ ακούσει για αποζημιώσεις και κατοχικά δάνεια πολλών δισεκατομμυρίων
ευρώ. Ας ξυπνήσουμε επιτέλους και
Υ.Γ. (Από τα «ΝΕΑ») Οι άλλες χώρες και η Ελλάδα.. TΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥΣ είναι ότι παίρνουν σοβαρά τους Έλληνες πολιτικούς. Όπου
η παπαρολογία αποτελεί επάγγελμα.
ΑΝ, ΑΣ ΠΟΥΜΕ, οι
αγορές άκουγαν ότι σε κάποια χώρα υπάρχουν επιχειρηματίες που εξαγοράζουν
βουλευτές για να βγάλουν πρόεδρο ή ότι ένας φίλος του πρωθυπουργού τηλεφώνησε
και ακύρωσε νόμο, θα έφριτταν και θα έτρεχαν να φύγουν μακριά από αυτή τη χώρα.
ΜΟΝΟ ΠΟΥ δεν
ξέρουν πως άλλο πράγμα είναι οι
κανονικές χώρες και άλλο η Ελλάδα.
ΟΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ πετάει
μια …κία και άντε μετά να εξηγήσεις στις αγορές τι έιναι ο Σκουρλέτης και ο
κάθε Σκουρλέτης και πως του ήρθε να το
πει και ποια εφημερίδα έγραψε την …κια και γιατί την έγραψε,- αν έχουμε φτάσει
σε τέτοιο υψηλό επίπεδο ερμηνευτικής διαδικασίας,..
ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ να
ζητήσεις από τις αγορές να μη παίρνουν σοβαρά μια χώρα και ταυτοχρόνως να την
δανείζουν??? Δεν μπορείς και αυτό είναι το ΠΡΟΒΛΗΜΑ
