…ταξίδεψε μαζί της και γράφει εντυπώσεις ο Δημοσιογράφος Δημήτρης Ζάχος
Η Λίτσα Ταμπάκη είναι μια ζωγράφος που με τα τοπία της και τις εντυπωσιακές γεμάτες κίνηση πινελιές της ακολουθεί –πιστεύω- τις αρχές του ιμπρεσιονισμού αλλά έχει πλέον διαμορφώσει ένα προσωπικό ύφος χρησιμοποιώντας « πολλά» περισσότερα χρώματα απ’ αυτά που επιτρέπει ο ιμπρεσιονισμός.
Η Λίτσα δημιούργησε μια σειρά από έργα με θέμα την φύση, εκθέτοντας στο Δημαρχείο Περιστερίου για να μας αφήσει σχεδόν άναυδους. Εντύπωση μου έκανε ο τρόπος που χρησιμοποιεί την τεχνική των στροβιλισμών με το πινέλο της και εφαρμόζει σε μερικά απ΄τα πιο σημαντικά έργα της όπως τα ηλιοτρόπια. Υπέροχοι χρωματισμοί που κάνουν όλα της τα έργα σημαντικά¨. Κίτρινο, πορτοκαλί . θειαφί. Και αυτή η φοβερή ελιά της!!! Τα φύλλα της, ο κορμός, τα …τελειώματά της!!! το χρώμα είναι τόσο πλούσιο που ειλικρινά όμοιό του σπάνια έχω δει τελευταία.
Ονειρικά τα τοπία της γεμάτα χρυσαφιές αποχρώσεις. Χρυσαφί-κίτρινο, χρυσαφί-πράσινο, χρυσαφί- ρόζ, και αν δεν κάνω λάθος όλ’ αυτά σε συνδυασμό πολλές φορές με μπλε από το βαθύτερο θαλασσί ως το ανοιχτό γαλάζιο, ένα μπλε του κοβαλτίου θαρρώ, ιδιαίτερα φωτεινό και λαμπερό.
ΛΙΤΣΑ ΤΑΜΠΑΚΗ ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.
Διαθέτεις την ωραία γενναιότητα να μιλάς με τα έργα σου για αυτό που σε αφορά με τέτοιο τρόπο, με τρόπο κομψό, γοητευτικό , πότε παράφορο και πότε λεπτεπίλεπτα μεθοδικό, ονειροφόρο, , με τέτοιο τρόπο ώστε να μας αφορά κι εμάς, να μας ωθεί, απαλά, στο να ξαναδούμε τις στιγμές της καθημερινότητάς μας σαν να ήσαν αιωνιότητας σταλαγματιές .
