ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΑΥΡΗ ΚΩΜΩΔΙΑ

Πρόκειται για τη μαύρη κωμωδία του Νταβίντ Γκίζελμαν, μόνιμου συνεργάτη της Schaoubuhne του Βερολίνου και του Royal Court Theatre του Λονδίνου. Το 1999 μετά την πρεμιέρα του έργου η Guardian έγραψε: “Λίγο Άλμπυ, λίγο Χίτσκοκ, λίγο Ταραντίνο, ο MR. KOLPERT , είναι ένα έργο που θα πέθαινες για να το ανεβάσεις μια μέρα. Ποτέ δεν υπήρξε κωμωδία πιο μαύρη από αυτή”.

To έργο αποτελεί έναν καυστικό σχόλιο πάνω στη βία που τροφοδοτεί το σύγχρονο κινηματογράφο και το θέατρο. Όμως με έναν μοναδικό τρόπο εμπεριέχει την βια και την χρησιμοποιεί ως κύριο συστατικό της πλοκής και της δράσης. Το γέλιο που τυχόν θα προκαλέσει είναι πικρό. Αρκεί να σταθείς και να αναλογιστείς με τι ακριβώς γέλασες και πόσα από τα χαρακτηριστικά των ηρώων κρύβεις βαθιά μέσα σου. Μέσα από ένα ευρύ φάσμα πολιτιστικών αναφορών, με δόσεις εξπρεσιονιστικές, σουρεαλιστικές και ρεαλιστικές, ο συγγραφέας παίζοντας με τους κώδικες της κωμωδίας κριτικάρει την αστική ανία και την συναισθηματική απονέκρωση που οδηγεί τους ανθρώπους στα άκρα ώστε να καλύψουν συναισθηματικά κενά και να κατανοήσουν τις αιτίες των αδιεξόδων τους.

“Περάστε. Καλώς ήρθατε. Χώρος υπάρχει και μόνο ένα πτώμα. Εκεί μέσα στο μπαούλο είναι ο κύριος Κόλπερτ. Εμείς τον ξεκάναμε”. Είπε ο Ραλφ αγκαλιάζοντας τρυφερά την σύντροφο του, τη Σάρα, κοιτώντας στα μάτια τους καλεσμένους τους, την Έντιτ και τον Μπάστιαν. Η Έντιτ χαμογέλασε αμήχανα συμμεριζόμενη το αστείο (;) του οικοδεσπότη.
Ο Μπάστιαν θα ήθελε πολύ να διατηρήσει την αυτοκυριαρχία του, όμως κάτι τέτοιο είναι κόντρα στην ιδιοσυγκρασία του! Λίγο πριν η οργή του  ξεχειλίσει, ο Ραλφ θα πιάσει στα χέρια του την αγαπημένη του κάμερα, το τρίτο του μάτι, προέκταση όχι μόνο του καρπού του, αλλά και ολόκληρου του εαυτού του, θα την στρέψει πάνω στους καλεσμένους του, ζουμάρωντας, σχεδόν σημαδεύοντας τα πρόσωπα τους. Η Σάρα με μια γρήγορη κίνηση κι αφού μόλις έχει συμπληρώσει το κραγιόν στα χείλη της θα διακόψει με ευγένεια “Δεν σας ρώτησα τι θα πιείτε; Αν πεινάτε μπορούμε να παραγγείλουμε κάτι”.  “Πίτσαααα” απάντησε λαίμαργα η Έντιτ.

MR. KOLPERT
Συγγραφέας: Νταβίντ Γκίζελμαν
Μετάφραση : Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία : Βαγγέλης Λάσκαρης

Παίζουν : Κωνσταντίνος Βασιλόπουλος, Σταυρούλα Γκιόκα, Δημήτρης Κάτσης, Δημήτρης Μαγκλάρας, Μαργαρίτα Παπαντώνη.

Σκηνικά – Κοστούμια : Κατερίνα Βικτωράτου
Μουσική επιμέλεια : Γιάννης Γεωργόπουλος
Φωτογραφίες: Γιώργος Στριφτάρης
Video Teaser: Θοδωρής Θεοδώρου
Διδασκαλία σκηνικής μάχης – Κινησιολογία : Δαμιανός Νικολαϊδης
Β. Σκηνοθέτη : Τζίνα Μίαρη
Αφίσα : wework_design
Εκτέλεση Παραγωγής : Σοφία Παναγοπούλου

Προβολή – Επικοινωνία: BrainCo ΑΕ
Παραγωγή : VAULT

Ο Νταβίντ Γκίζελμαν γεννήθηκε στην Κολονία το 1972. Σπούδασε δραματική γραφή στην Hochschule der Kunste του Βερολίνου. Έχει γράψει και σκηνοθετήσε τα έργα Die Globen και Ernst in Bern. To ραδιοφωνικο του έργο Blauzeugen κέρδισε το 2000 το βραβείο Der Lautsprecher της Ακαδημίας των Τεχνών.
Το 1999 η συμμετοχή του στο “Διεθνές Εργαστήρι” του Royal Court Theatre του Λονδίνου ήταν ο “Mr. Kolpert”, που έκτοτε ανέβηκε στην Αγγλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Γαλλία κ.α.

Ο Βαγγέλης Λάσκαρης σπουδάσε Θέατρο στην Ανώτερη Δραματική Σχολή Πέτρας. Είναι κοινωνιολόγος, απόφοιτος του Πάντειου Πανεπιστημίου, με μεταπτυχιακές σπουδές στα οικονομικά στο Univercity οf Kentucky. Η πρώτη σκηνοθετική του δουλειά ήταν το “Jack and Jill” της Jane Martin, που ανέβηκε στο Vault το χειμωνα του 2013 και συνεχίστηκε την επόμενη σεζόν στο Life “n” Art Theater και στο Θέατρο Λιγογραφείον στην Πάτρα.
Ακολούθησε το “Nord-Ost, μέρες που ξεχάστηκαν” του Torsten Buchsteiner, στο Vault τη σεζόν 2014-15 και συνεχίζει φέτος στο  Αγγέλων Βήμα και σε περιοδεία σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός στις παραστάσεις :  “Γαϊτανάκι” του Arthur Schnitzler σε σκηνοθεσία Αγγελικής Καρυστινού, “Βαϊμάρη 2013” σε σκηνοθεσία Νίκου Καραγέωργου, “Heaven on Earth” διαδραστική περφόρμανς της Βάνας Πεφάνη στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, κ.α.