Το “ανατολίτικο παζάρι” της Τουρκίας! Άρθρο του υποναύαρχου Σ. Φενέκου*
 |
Με μεγάλη ανησυχία παρακολουθούμε όλοι μας τις ενέργειες της Τουρκίας σε πολλά μέτωπα, με αλληλοσυνδεόμενους μεγάλους είτε περιορισμένους στόχους, ένα στη κυριολεξία “Ανατολίτικο Παζάρι Διεθνούς Πολιτικής”:
1. Άνοιξε μέτωπο με τους Ρώσους με την κατάρριψη του αεροσκάφους και με τις απειλές για τα στενά;
Στόχος της ήταν να παρασύρει σε εμπλοκή το ΝΑΤΟ και τις λοιπές δυνάμεις που εμπλέκονται στη περιοχή, ώστε να περιορισθεί η επιθετικότητα της Ρωσίας στις θέσεις που την ενδιαφέρουν στα σύνορα με τη Συρία. Έτσι αυξάνει τις δυνατότητές της για να διευρύνει στο τομέα
2. Άνοιξε μέτωπο με το Ιράκ, με την εισβολή στρατευμάτων στα βορειοδυτικά σύνορά του, με στόχους που είναι συναφείς με όσα αναλύθηκαν προηγουμένως!
3. Έχει ήδη ανοικτό μέτωπο με τις δυνάμεις του Άσσαντ, βοηθώντας προκλητικά τους φανατικούς τρομοκράτες αλλά και τις δυνάμεις της Συριακής αντιπολίτευσης, για την αποκαθήλωση του καθεστώτος του. Απαιτεί να έχει καθοριστικό ρόλο στην διευθέτηση του Συριακού ζητήματος και των γεωπολιτικών ανακατατάξεων στην ευρύτερη περιοχή.
4. Συνεχίζει την πολεμική κατά των Κούρδων, διευρύνοντας την επιθετική της στρατηγική, με σκοπό να τους προβάλλει ως τρομοκράτες, ως αποσταθεροποιητική δύναμη και ως απειλή για τους Τουρκογενείς πληθυσμούς, ώστε να αποτρέψει τη δημιουργία Κουρδικού κράτους.
5. Διοχετεύει καραβάνια προσφύγων προς την Ελλάδα, όχι μόνο στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, αλλά στα Δωδεκάνησα, στο Καστελλόριζο πρόσφατα, και στη Θράκη. Οι στόχοι της είναι πολύπλευροι. Ενασκεί έτσι τεράστια οικονομική και κοινωνική πίεση στην Ελλάδα, αναγκάζοντας την να σπαταλήσει τους ελάχιστους διαθέσιμους πόρους, που εξασφαλίζονται εις βάρος της κοινωνίας. Δημιουργεί, εσωτερικό κοινωνικό πρόβλημα, που μπορεί να οδηγήσει σε πολιτική αποσταθεροποίηση.
Επιδιώκει επίσης την θρηκευτική αλλοίωση των γηγενών πληθυσμών προς όφελος του μουσουλμανικού πληθυσμού, με μακροπρόθεσμους στόχους την ομογενοποίησή τους και μέσω της διεκδίκησης αυτονομίας, την μετέπειτα ένωση και την εδαφική διεύρυνσή της.
6. Εκβιάζει την Ευρώπη με τους πρόσφυγες, για να διεκδικήσει όχι μόνο περισσότερα χρήματα, αλλά κυρίως καθεστώς ισότιμου συνομιλητή με την ΕΕ, πολύ πιο αναβαθμισμένο από τις απλές συνομιλίες “a la carte”, που έχει ξεκινήσει για τις ενταξιακές διαδικασίες. Επίσης επιδιώκει να ενασκήσει πιέσεις ώστε να συμφωνήσουν οι Ευρωπαίοι σε ενέργεις που αναθεωρούν το καθεστώς διαχείρισης του Αιγαίου. Εξακολουθεί να βλέπει τις σχέσεις της με την Ελλάδα, ως “zero sum game” ( διακδικώ τα πάντα και οτι χάνει ο άλλος εγώ το κερδίζω).
7. Με υστερόβουλες ενέργειες μπλέκει όλο και περισσότερο το ΝΑΤΟ στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό στην Συρία, αξιοποιώντας την προβοκατόρικη αντιπαράθεσή της με την Ρωσία, τα προσφυγικά ρεύματα και τον έλεγχο των τρομοκρατών προς την Ευρώπη. Η εμπλοκή του ΝΑΤΟ, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και στις απαιτήσεις της γι’ αλλαγή του καθεστώτος στο Αιγαίο.
8. Προσπάθησε να επιβάλλει περιορισμούς στην διέλευση πλοίων απο τα Στενά, αλλά προσέκρουσε στην αποτρεπτική ισχύ της Ρωσίας. Όμως η συζήτηση για το καθεστώς των Στενών έχει ξεκινήσει και είναι εξαρτημένη μεταβλητή στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό και στις σχέσεις της με την Ρωσία.
9. Συνεχίζει να δηλώνει παρούσα με τις παρεμβάσεις της στο Κυπριακό, στο οποίο η Ελληνική πλευρά είναι κραυγαλέως απούσα!
10. Συνεχίζει να απειλεί την Ελλάδα με πόλεμο, όχι μόνο για το καθεστώς στο Αιγαίο, αλλα δια στόματος Ερτογκάν και για το καθεστώς στη Θράκη!
11. Διεκδικεί για τον εαυτό της κυρίαρχο γεωπολιτικό αλλά και θρησκευτικό πλέον ρόλο, σε όλη τη διευρυμένη Μέση Ανατολή.
12. Διατηρεί συνεχώς επίκαιρες ΟΛΕΣ τις διεκδικήσεις της, ανανεώνοντας και καταγράφοντάς τες με κάθε πρόσφορο τρόπο (δια δηλώσεων, με παρεμβάσεις, με επίσημα έγγραφα, τεχνηέντως με γεγονότα).
Όλα αυτά υποδηλούν μία μακροπρόθεσμη στρατηγική, που της επιτρέπει να εκμεταλλεύεται τις συγκυρίες ή και να τις προκαλεί τεχνηέντως, με σκοπούς διαμορφωμένους σε ένα πλέγμα πολλαπλών επιλογών, που της δίνει ευελιξία, με πολλαπλούς αλληλοσυνδεόμενους στόχους, χρονικά οριοθετημένους.
Στον αντίποδα εμείς αλλά και η ΕΕ, έχουμε εγκλωβιστεί στην διαχείριση των οικονομικών προβλημάτων μας, της διατήρησης της συνοχής της Ευρώπης και της Ευρωζώνης, και της αντιμετώπισης του προσφυγικού.
Επίσης η αποφασιστικότητα των δράσεων της Ρωσίας, έχει δημιουργήσει αμηχανία σε όλους τους Ευρωπαίους, και μία συνακόλουθη υστέρηση στην συνδιαμόρφωση των ταχύτατα εξελισσόμενων γεωπολιτικών ζητημάτων.
Η Ρωσία επίσης, εναγωνίως ψάχνει να βρει στην Ελλάδα ένα σύμμαχο στον γεωπολιτικό αυτό Συν-ανταγωνισμό, προσπαθώντας παρελκυστικά να μας σύρει, με δηλώσεις υποστήριξης στα θέματα αντιπαλότητά μας με την Τουρκία.
Δυστυχώς στο δυναμικό και απαιτητικό αυτό περιβάλλον, βρισκόμαστε με την χειρότερη δυνατή ηγεσία σε όλα τα επίπεδα, πολιτικής, Υψηλής Στρατηγικής και κυβερνητικής διαχείρισης!
ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΕΝΕΚΟΣ* Υποναύαρχος ε.α. πρόεδρος της "Κοινωνίας Αξιών"
