Το χρονογράφημα της εβδομάδας (Γράφει ο Κώστας Μπιλίρης)

Βρε τι θυμήθηκα με την ευκαιρία του  «μαϊμουδιασμένου» πραξικοπήματος στην  γειτονική «φίλη μας» χώρα…

Προχθές λοιπόν αγόρασα  μια βερμούδα -εξ ανάγκης- πήρα βλέπετε  φίλοι μου κάτι κιλάκια τελευταία και οι παλιές με …σφίγγουν λιγάκι. Δεν είμαι απ αυτούς που ψάχνουν και πολύ στα μαγαζιά. 

Μπαίνω, βλέπω, και αγοράζω αν φυσικά βρω κάτι να μου αρέσει. 

–Καλά τι είναι αυτό που αγόρασες, μου λέει η γυναίκα μου μόλις την είδε. «Κότσο» σε πιάσανε. «Μαϊμού» τα Βερμουδάκι σου. Πόσα έδωσες? Τι να σου πω καϊμένε μου… Και συνέχιζε-συνέχιζε να μουρμουρίζει όλο το απόγευμα.

΄Και να φίλοι μου έχουμε Μαϊμούδες τσάντες, ρολόγια, βερμούδες, ακόμα κι ανθρώπους ...τώρα και πραξικοπήματα μαϊμούδες ....οι μαϊμουδιές σε όλα τα επίπεδα !,,,Της «τέτοιας» το κάγκελο έγινε στην Τουρκία και λένε όμως πως τα πράγματα θα τα «σιάξουνε». Μάλιστα πολλοί σύντομα, θα πάνε πολύ καλύτερα έστω και τεχνικά, όπως λέει η φίλη Ολυμπία Βράκα.    ... Στην Δόλια πατρίδα μας  πάμε απ το κακό στο χειρότερο και δεν βλέπω να υπάρχει ελπίδα να διορθώσουμε τίποτα ....έχουμε δε Δημοκρατία εδώ .....ακόμα και η πορεία προς τον χαμό είναι ελεύθερη επιλογή !  Αλλά  Σάββατο σήμερα φίλοι μου και είναι ώρα να απολαύσουμε τον Κώστα Μπιλίρη στο χρονογράφημά του (Δημήτρης Ζάχος)

Εμείς και η εξουσία(του Κώστα Μπιλίρη)

Εκεί που το χαλάνε εντελώς οι  Νεοέλληνες, είναι μόλις πάρουν στα χέρια τους κάποιο αξίωμα. Έστω και μια “σαρδέλα”.

Βρε παιδί μου, πώς μεταβάλλονται έτσι τα ρευστά τους; Πώς αναποδογυρίζονται οι διαθέσεις τους, όταν συμβεί να αποκτήσουν έναν τίτλο, έστω λίγη παραπάνω δύναμη! Τι αλλαγές είναι αυτές που γίνονται στο εσώψυχό τους!

Ακόμη και το βλέμμα τους αλλάζει! Αμ το βήξιμο τους, το γέλιο τους, το χρώμα της φωνής τους! Μέχρι και το φτέρνισμά τους.

Άσε πια η μούρη τους! Πες σε κάποιον να σταθεί όρθιος και βγαλτου  μια φωτογραφία. Αμέσως κατόπιν πές του πως έγινε διευθυντής και τράβηξέ του μια δεύτερη φωτογραφία, στο ίδιο μέρος, με τα ίδια ρούχα, με την ίδια πόζα. Ε λοιπόν θα γίνει αγνώριστος. Άλλο πράμα σου λέω!

Βαλέ κάποιον να πει το “πάτερ ημών”. Κάντον μετά προϊστάμενο και βάλτον να το ξαναπεί. Να δεις που θα σου φανεί αλλιώτικο.

Πιστεύεις πως θα ζητήσει <<τον άρτον ημών τον επιούσιων >>; Σιγά που θα τη βγάλει με ψωμί και να κάθεται να το αλείφει νέα φυτίνη. Τουλάχιστον τρία κιλά φιλέτο θ' αξιώσει.

<< Δος ημιν σήμερον φιλέτο τρυφερό και ψαρονέφρι  νόστιμο .Το αλατοπίπερο άστο σε μένα>>.

Πάμε και στην εξουσία των ανδρικών οργάνων. Μελετήστε παρακαλώ τη συμπεριφορά ενός άνδρα απέναντι σε μια γυναίκα, προ επαφής και μετά την επαφή. Τη γνωστή, που τη λέμε και συνεύρεση. Άλλο πράμα! Βλέπεις η επαφή προσφέρει στον άνδρα ένα δικαίωμα. Να νομίζει πως απέκτησε την εξουσία της κατάκτησης.

Προ επαφής είναι τρυφερός. «Γειά σου μωράκι μου».

Μετά την επαφή γίνεται συμβατικός. «Γειά σου μωρό μου».

Υστέρα από πολλές επαφές εμφανίζεται βιαστικός και ανόρεχτος. «Έλα, γεια σου μωρό μου».

Όταν σκέφτεται να την κοπανήσει «γεια σου, τι κάνεις», χωρίς το μωρό μου.

Θα τολμήσω να το πάω και λίγο πνευματικότερα. Βάλε κάποιον να μετρήσει ως τα είκοσι και μετά ανακήρυξέ τον άγιο.

Ξαναβάλτον να μετρήσει ως τα είκοσι και θα αισθανθείς κάτι να φταίει.

Θα μου πεις: χαλάνε και οι Άγιοι; Χαλάνε οι άνθρωποι, όταν αγιάσουν.

Ορισμένοι μητροπολίτες, γι’ αυτό δεν θα αγιάσουν ποτέ. Για να μη χαλάσουν.

Και θα με ρωτήσετε: δηλαδή τι προτείνεις; Να μη γίνεται κανείς δεσπότης;

Όποιος και να γίνει δεσπότης, θα καιροφυλακτεί πίσω του και σε βάρος του, κάποιος άλλος πολύ δεσποτικός.

Και θα με ξαναρωτήσετε: δεν πρέπει να γίνεται κανείς διευθυντής και υπουργός;

Για διευθυντής δεν ξέρω. Πάντως, όσο λιγότεροι υπουργοί, τόσο περισσότερο καλό για τη χώρα.

Όσο λιγότεροι υπουργοί, τόσο λιγότεροι καλοπερασάκηδες, αργόμισθοι και βολεψάκηδες.

Όσο λιγότεροι υπουργοί τόσο λιγότερες δαπάνες, κοπάνες και ρουφιανιές. Τόσο λιγότεροι ρουφιάνοι, να αποπατούν δημόσια δαπάνη. Τόσο λιγότεροι λακέδες, χαφιέδες, καμπινέδες, μπιντέδες.

Ακούς εκεί ένα εκατομμύριο ευρώ το χρόνο για χαρτί υγείας ανά υπουργείο! Μα τι πισινοί είναι αυτοί; Όλη την ώρα σκουπίζονται! Θα μου πεις: τόσα που τρώνε!

Εάν τα πανεπιστήμια παράγουν άνεργους πτυχιούχους, τα κυκλώματα των υπουργών κυοφορούν λωποδύτες ταλαντούχους.

Πήξαμε στους ιδιαίτερους, τις ιδιαίτερες, τους ειδικούς και τους συμβούλους. Άσε από κουμπάρους….

Άκουσα πως όλοι αυτοί τσεπώνουν πενήντα και βάλε εκατομμύρια το χρόνο! Άκουσε κάνεις λιγότερα; Να το πει.

“Αρχή άνδρα δείκνυσι”, έλεγαν οι προγονοί μας. Με άλλα λόγια, η εξουσία φανερώνει την ποιότητα, το χαρακτήρα και τις δυνατότητες του ανθρώπου.

Σε μας τους Νεοέλληνες, δε χαλάει μόνο η εξουσία τους ανθρώπους, αλλά και οι άνθρωποι την εξουσία.

Έχετε προσέξει κάτι; Να σιχαίνεσαι μερικά αξιώματα, από κείνους που τα κατέκτησαν και τα βρόμισαν.

Και δε χρειάζεται να είναι, όπως είπαμε, σπουδαία τα αξιώματα που θα κατακτήσουν μερικοί. Πρόεδρος συλλόγου να γίνει κάποιος, αρχίζει να συλλογάται εγωιστικά. Να μη μιλιέται.

Κι όταν ανοίγει το στόμα του θα μιλήσει μόνο γι'αυτόν. Θα έχει το ύφος του, θα φτιάξει την κλίκα του, θα αναπροσαρμόσει το λεξιλογιό του. Κι αλίμονό σου αν τον κριτικάρεις, ή τον αμφισβητήσεις.

Άσε που δε θα κατεβαίνει με τίποτα. Είναι βλέπεις γλυκό το ποτό της εξουσίας...