Τα ψεύτικα τα λόγια
τα μεγάλα ….
Μας τα λέγαν κάθε
βράδυ από τα Λονδίνα τους….
Ήταν μέρες όπως και τις
σημερινές, με τα σύννεφα του πολέμου να μας πλησιάζουν επικίνδυνα, καθώς ο
νεοσουλτάνος βρυχάται, αναπολώντας τις δόξες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας-τυραννίας.
Ήταν, τότε, που ο Αδόλφος Χίτλερ, έθετε σε λειτουργία την άρτια πολεμική του
μηχανή, θέλοντας να καθυποτάξει τους λαούς της Ευρώπης, με σύμμαχο του τον
εξίσου παρανοϊκό με αυτόν Benito Amilcare Andrea Mussolini (Μπενίτο Μουσολίνη).
Ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο Benito Mussolini, ηγέτης τότε, του
φασιστικού βασιλείου της Ιταλίας, απαιτεί από τον τότε κυβερνήτη της Ελλάδας
Ιωάννη Μεταξά, την εντός τριών (3) ωρών απόφαση της Ελλάδος να επιλέξει
μεταξύ της παράδοσης ή του πολέμου. Και φυσικά εισέπραξε ένα ηχηρότατο ΟΧΙ. Το τί
ακολούθησε είναι γνωστό σε όλους μας. Οι σιδερόφρακτοι Ιταλοί υπέστησαν
ολοκληρωτική ήττα σε όλα τα μέτωπα! Οι Έλληνες στρατιώτες, συστρατευόμενοι στον
κοινό αγώνα κατά των εισβολέων, έγραψαν σελίδες απαράμιλλης δόξας και ηρωισμού.
Το Έπος του 1940. Οι Άγιοι Σαράντα, το Αργυρόκαστρο, το Τεπελένι, η Κορυτσά, η
Χιμάρα και άλλα ελληνικά εδάφη της Β. Ηπείρου ελευθερώθηκαν ύστερα από πολλά
χρόνια δουλείας από τους γενναίους Έλληνες στρατιώτες. Και ήταν αυτό ένα καλό
μάθημα για τους Αλβανούς συμμάχους του Χίτλερ. Διακόσιες δεκαεννέα μέρες,
περισσότερο από κάθε λαό της Ευρώπης χρειάστηκαν για να πέσει και το τελευταίο
ελληνικό οχυρό στα χέρια του εχθρού, με συντριπτικές πάντα απώλειες για τα
στρατεύματα του Χίτλερ και των συμμάχων του. Η Ελλάδα, όμως, δεν καθυποτάχτηκε
ποτέ, αφού ούτε για μια στιγμή δεν έπαψε να κτυπά με κάθε μέσο τον εχθρό σε
κάθε γωνιά της σκαλωμένης ελληνικής γης.
Η γενναία αντίσταση του Ελληνικού
λαού απέσπασε τον Διεθνή θαυμασμό. Διαβάσουμε από την εφημερίδα «ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ»,
έκδοση Ενώσεως Αποστράτων Στρατού Ξηράς (Ε.Α.Σ.Σ.), Οκτώβριος 2011. Πρόκειται
για τους διθυραμβικούς ύμνους των συμμάχων για τον ηρωισμό των παιδιών της
Ελλάδας, που μαζί τους πολεμούσαν, όπως και σε όλους τους εθνικούς αγώνες,
χιλιάδες εθελοντές Έλληνες αδελφοί από το μαρτυρικό νησί της Κύπρου.
Η διεθνής αναγνώριση του ηρωισμού
των Ελλήνων μαχητών αναγνωρίστηκε ακόμα και από το ίδιο τον Adolph Hitler, ο
οποίος σε ομιλία του στο Reichstag στις 4 Μαΐου 1941, έλεγε: «Χάριν
της ιστορικής αλήθειας πρέπει να επιβεβαιώσω ότι μόνο οι Έλληνες, απ’ όλους
τους αντιπάλους που μας αντιμετώπισαν, πολέμησαν με το μεγαλύτερο θάρρος και
περισσότερο αψήφησαν το θάνατο …».
«Η λέξη ηρωισμός φοβάμαι ότι δεν
αποδίδει στο ελάχιστο τις πράξεις αυτοθυσίας των Ελλήνων, οι οποίες ήταν ο
καθοριστικός παράγοντας για τη νικηφόρα έκβαση της κοινής προσπάθειας των
εθνών, κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, για την ανθρώπινη ελευθερία και την
αξιοπρέπεια. Εάν δεν ήταν η ανδρεία των Ελλήνων και το θάρρος τους, η έκβαση
του Β’ ΠΠ θα ήταν ακαθόριστη», δήλωνε ο πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας Winston
Churchill, ενώπιον του βρετανικού Κοινοβουλίου στις 24 Απριλίου 1941. Το είπε
και πρωθύστερα με ένα άλλο διαφορετικό τρόπο σε ομιλία του στο ΒΒC: «Μέχρι τώρα
συνηθίζαμε να λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Τώρα θα λέμε: Οι ήρωες
πολεμούν σαν Έλληνες».
«Λυπάμαι» είπε ο Jojeph Stalin,
ηγέτης της Σοβιετικής Ενώσεως,σε μια ομιλία στο ραδιοσταθμό της Μόσχας στις 31
Ιανουαρίου 1943, μετά από τη νίκη του Stalingrad και τη συνθηκολόγηση της 6ης
γερμανικής στρατιάς υπό τον στρατηγό Vοη Ρaulus «επειδή γερνώ και δεν θα
ζήσω πολύ για να ευχαριστήσω τους Έλληνες, των οποίων η αντίσταση ήταν
αποφασιστική για το Β’ ΠΠ.». Γράφει ο Σοβιετικός Στρατηγός Georgy Constantinovich
Zhoukov, στα απομνημονεύματά του για το Β’ ΠΠ: «Εάν οι Ρώσοι κατόρθωσαν να
προβάλουν αντίσταση στην είσοδο της Μόσχας για να σταματήσουν και να αποτρέψουν
το γερμανικό χείμαρρο, το οφείλουν στους Έλληνες, οι οποίοι καθυστέρησαν τις
γερμανικές μεραρχίες, την ώρα που θα μπορούσαν να μας κάνουν να γονατίσουμε».
Ο Υπουργός Πολέμου και Εξωτερικών
της Μ. Βρετανίας, Sir Robert Antony Eden και μετέπειτα ο Πρωθυπουργός (1955-1957,
τότε που πολέμησε μετά μανίας του Έλληνες στην Κύπρου που αγωνίζονταν και
λευτεριά και ΕΝΩΣΗ), σε μια ομιλία του στις 24 Σεπτεμβρίου 1942, στο βρετανικό
Κοινοβούλιο, δήλωνε: «Ανεξάρτητα από αυτό που οι μελλοντικοί ιστορικοί θα πουν,
αυτό που μπορούμε να πούμε τώρα, είναι ότι η Ελλάδα έδωσε
στο Mussolini ένα αξέχαστο μάθημα, ότι ήταν το κίνητρο για την
επανάσταση στη Γιουγκοσλαβία, ότι κράτησε τους Γερμανούς στην ηπειρωτική χώρα
και στην Κρήτη για έξι εβδομάδες, ότι ανέτρεψε τη χρονολογική σειρά όλων των
σχεδίων της Γερμανικής Ανώτατης Διοίκησης και έφερε έτσι μια γενική αντιστροφή
ολόκληρης της πορείας του πολέμου και νικήσαμε».
«Είμαι ανίκανος να δώσω το
κατάλληλο εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την ηρωική αντίσταση του λαού
και των ηγετών της Ελλάδας», δήλωνε με θαυμασμό ο άγγλος στρατηγός Sir Harold Leofric George Alexander, σε μια ομιλία του
στο βρετανικό Κοινοβούλιο στις 28 Οκτωβρίου 1941.
Ο Maurice Schumann, Υπουργός
Εξωτερικών της Γαλλίας, σε ένα από πολλά μηνύματα που απηύθυνε από το BBC του
Λονδίνου στους υποδουλωμένους λαούς της Ευρώπης στις 28 Απριλίου 1941, ημέρα
που ο Hitler κατέλαβε την Αθήνα, έλεγε: «Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της
βασανισμένης, ματωμένης αλλά ζωντανής Ευρώπης. Δεν ήταν ποτέ μια ήττα τόσο
αξιότιμη για εκείνους που την υπέστησαν».
Σε ομιλία του στο γαλλικό
Κοινοβούλιο μετά από το τέλος του Β’ ΠΠ, ο Charles de Gaull, δήλωνε: «Είμαι
ανίκανος να δώσω το κατάλληλο εύρος της ευγνωμοσύνης που αισθάνομαι για την
ηρωική αντίσταση του λαού και των ηγετών της Ελλάδας».
Ο Ραδιοσταθμός της
Μόσχας, όταν επιτέθηκε ο Hitler στην ΕΣΣΔ, αναφερόμενος στους Έλληνες,
μετέδιδε: «Πολεμήσατε άοπλοι και νικήσατε, μικροί ενάντια σε μεγάλους. Σας
οφείλουμε ευγνωμοσύνη, επειδή μας δώσατε το χρόνο να υπερασπιστούμε την πατρίδα
μας. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευχαριστούμε».
Και ο Benito Mussolini, σε
ομιλία του στις 4 Μαΐου 1941, ταπεινωμένος από την οδυνηρή ήττα που υπέστη
παραδέχθηκε: «Ο πόλεμος με την Ελλάδα απέδειξε ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο στα
στρατιωτικά και ότι πάντα μας περιμένουν εκπλήξεις».
Η πιο συγκλονιστική και
βαρυσήμαντη δήλωση, όμως, ανήκει στον τότε πρόεδρο των Η.Π.Α. Franklin
D. Roosevelt: «Την 28η Οκτωβρίου 1940 στην Ελλάδα δόθηκε μια προθεσμία
τριών ωρών για να αποφασίσει σχετικά με τον πόλεμο ή την ειρήνη, αλλά ακόμα κι
αν δίνονταν τρεις ημέρες ή τρεις εβδομάδες ή τρία έτη, η απάντηση θα ήταν η
ίδια. Οι Έλληνες δίδαξαν την αξιοπρέπεια στο πέρασμα των αιώνων. Όταν όλος ο
κόσμος έχασε την ελπίδα του, οι Έλληνες τόλμησαν να αμφισβητήσουν το αήττητο
του γερμανικού τέρατος, υψώνοντας απέναντι του το υπερήφανο πνεύμα της
ελευθερίας. Η ηρωική προσπάθεια των Ελλήνων ενάντια στην επίθεση της Γερμανίας,
αφού νίκησαν τόσο βροντερά τους Ιταλούς στην προσπάθειά τους να εισβάλουν στο
ελληνικό χώμα, γέμισε τις καρδιές των αμερικανών με ενθουσιασμό και κίνησε την
συμπάθεια τους».
Τον ηρωισμό του Έλληνα στρατιώτη εξύμνησαν
ακόμα και γερμανοί. Στις 10 Απριλίου 1941, μετά από την ελληνική συνθηκολόγηση
με τη Γερμανία, τα βόρεια οχυρά της Ελλάδας παραδίνονται. Οι γερμανοί
εκφράζοντας το θαυμασμό τους στους Έλληνες στρατιώτες, δήλωσαν ότι είναι
τιμημένοι και υπερήφανοι έχοντας ως αντίπαλό τους έναν τέτοιο στρατό και ζήτησαν
να επιθεωρήσει ο Έλληνας διοικητής το γερμανικό στρατό σε μια ένδειξη τιμής και
αναγνώρισης! Η μισητή σβάστικα αναρτήθηκε μόνο μετά την πλήρη απόσυρση του
ελληνικού στρατού. Ένας γερμανός αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας δήλωσε
στο διοικητή της ομάδας μεραρχιών ανατολικής Μακεδονίας, υποστράτηγο Δέδε, ότι
ο Ελληνικός Στρατός ήταν ο πρώτος στρατός στον οποίο τα μαχητικά αεροπλάνα
Stuka δεν προκάλεσαν τον πανικό. «Οι στρατιώτες σας» είπε, «αντί της μανιώδους
φυγής, όπως έκαναν στη Γαλλία και στην Πολωνία, μας πυροβολούσαν από τις θέσεις
τους».
Η Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του Β’
ΠΠ, ήταν η μόνη χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τους στρατούς τεσσάρων
χωρών ταυτόχρονα, δηλαδή της Αλβανίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας και της
Βουλγαρίας. Σε αυτόν τον ανελέητο πόλεμο, η Ελλάδα έχασε σχεδόν το 10% του
πληθυσμού της! Αντίστοιχα οι ανθρώπινες απώλειες για τις άλλες χώρες ήταν: Σοβιετική
Ένωση 2,8%, Ολλανδία 2,2%, Γαλλία 2%. Πολωνία 1,8%, Γιουγκοσλαβία 1,7%, Βέλγιο
1,5%.
Η διάρκεια της αντίστασης στις δυνάμεις
του Άξονα, σε ημέρες για την Ελλάδα ήταν 219! Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης
αναφέρουμε ότι αντίστοιχα η αντίσταση της Νορβηγίας κράτησε 61 μέρες, της Γαλλίας
(η υπερδύναμη της εποχής) 43, της Πολωνίας 30, του Βελγίου 18, της Ολλανδίας 4,
της Γιουγκοσλαβίας 3, της Τσεχοσλοβακίας του Λουξεμβούργο και της Δανίας 0! Οι
Δανοί μάλιστα παραδόθηκαν σ’ ένα μοτοσικλετιστή που μετέφερε αίτημα του Hitler
στο Δανό βασιλιά για διέλευση του Ναζιστικού στρατού (!!!). Ο Δανός βασιλιάς
για να δείξει την υποταγή του, παρέδωσε το Στέμμα του στο μοτοσικλετιστή για να
το πάει στο Βερολίνο και στο Hitler …. Και η παραχαϊδευμένη όλων σήμερα Τουρκία
τήρησε ουδέτερη έως φιλογερμναική στάση! Η Τουρκία του Ρεζέπ Ταγίπ Ερντογάν που
σήμερα επιχειρεί να θέσει υπό τον έλεγχο του ξένα εδάφη αμφισβητώντας ευθέως
Διεθνείς Συμφωνίες που δημιούργησαν συνθήκες ομαλότητας μεταξύ των λαών της
περιοχής μας και οι οποίες συνομολογήθηκαν και υπορράφτηκαν με το αίμα χιλιάδων
αθώων ψυχών.
Κι όμως παρά την τεράστια από
κάθε άποψη προσφορά του Ελληνισμού στην παγκόσμια ελευθερία, μετά το τέλος του πόλεμου
ούτε οι ξένοι δεν τήρησαν τις υποσχέσεις τους, αλλά ούτε και εμείς φανήκαμε
αντάξιοι των περιστάσεων. Ο Εμφύλιος πόλεμος (με αγγλική συνέργεια) που
ακολούθησε ακύρωσε κάθε ελπίδα για διεκδίκηση όσων οι σύμμαχοι υπόσχονταν στις
δύσκολες ώρες του πολέμου. Οι διθυραμβικοί ύμνοι των οποίων έμειναν γράμμα κενό
με αποτέλεσμα η Ελλάδα να χάσει διαπαντός παλαιόθεν ελληνικά εδάφη που
ελευθέρωσε, όπως τα ιερά χώματα της Β. Ηπείρου, εκεί που παραμένουν ακόμα άταφα
τα κορμιά του Ελλήνων πολεμιστών! Και η
Κύπρος, η παλαιόθεν Ελληνίδα Μεγαλόνησος, αναγκάστηκε να δώσει τα καλύτερα
παιδιά της, βωμό στον αγώνα ελευθερίας από τους άγγλους αποικιοκράτες, που άλλα
μας έταζαν κατά τη διάρκεια του πολέμου κάθε βράδυ από τα Λονδίνα τους….
Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
