EMΠΡΟΣ
ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟΙ
Επισημαίνει ο Κώστας Μπιλίρης
Ο
ανθρώπινος χαρακτήρας, αποτελεί σίγουρα μια μεγάλη δεξαμενή θεμάτων.Και θα
χρειασθεί πολλές φορές να ρίξουμε τον κουβά σ’αυτή τη στέρνα και να βγάλουμε
υλικό για τα κείμενά μας. Κι ας μην αργούμε.
Φίλοι
μου, θέλω να σας ρωτήσω. Είστε μήπως άτομα ντροπαλά; Θα μείνει μεταξύ μας. Δε
θα το κάνουμε βούκινο.
Για
θυμηθείτε κάποιες αντιδράσεις σας. Μήπως όταν σας απευθύνουν το λόγο,
κοκκινίζετε; Μήπως όταν πάτε να διεκδικήσετε κάτι, αρχίζουν και τρέμουν τα
χέρια σας; Mήπως
όταν θέλετε κάτι να ζητήσετε, χάνετε τα λόγια σας;Μήπως όταν βρίσκεσθε απέναντι
σε κάποιον χαμηλώνετε τα μάτια, ωσάν μωρά παρθένος;
Mήπως όταν ζητούν τη
γνώμη σας, νιώθετε να μουσκεύει το δέρμα σας από ιδρώτα;
Μήπως
όταν σκέφτεστε να κάνετε καμιά πρόταση, όχι κατ’ανάγκη σεξουαλική, σας
δημιουργείται αίσθημα ασφυξίας;
Μήπως
όταν σας χαμογελάσει κάποιος ειρωνικά, αρχίζουν να κλυδωνίζονται τα γόνατά σας,
λες και τα χτύπησε ένας σεισμός οχτώμισι ρίχτερ;
Μήπως όταν ακούτε να
γίνεται λόγος για σας, παθαίνετε κάτι σαν σαστιμάρα και διάλειψη;
Μήπως
όταν έρχεται η στιγμή να σας ζητήσουν ευθύνες για κάτι, το μόνο που επιθυμείτε,
είναι να το βάλετε στα πόδια, ή να
ανοίξει η γη να σας καταπιεί;
Αν
συμβαίνουν μερικά απ’αυτά, έχουμε ενδείξεις πως υπάρχει πρόβλημα. Και μην
κρυβόμαστε. Αυτή η κατάσταση θα σας οδηγήσει σε μια μορφή δυστυχίας.
Γι’αυτό
ελάτε. Ελάτε να το κουβεντιάσουμε. Πάρτε λίγο θάρρος σας παρακαλώ.
Έτσι
μπράβο. Και μη στενοχωριέστε καθόλου. Σας παρακαλώ, καθόλου. Και προπαντός μη ντρέπεστε καθόλου,
επειδή συμβαίνει να ντρέπεστε. Ξέρετε και πόσοι άλλοι βρίσκονται στην ίδια με
σας δύσκολη θέση;Οι δύο στους πέντε, είναι άτομα ντροπαλά. Και ζώντας συνεχώς
μέσα σ’αυτό το πλέγμα, δειλιάζουν να σε κοιτάζουν στα μάτια, αποφεύγουν να σου
μιλήσουν, κοκκινίζουν άμα τους πεις κάτι, που τους αφορά και νιώθουν μεγάλο
ανακάτωμα, έτσι και τους απευθυνθεί ο λόγος.
Αυτό
λέγεται δειλία. Και αποτελεί στ’αλήθεια, ένα πολύ μεγάλο κουσούρι, μια πολύ
ενοχλητική κατάσταση μέσα στην καθημερινή διαπάλη. Αν μη τη άλλο, αποβαίνει για
πολλούς, μεγάλο εμπόδιο στην επαγγελματική τους εξέλιξη.
Η
δειλία σου, είναι μια κατάσταση, που αδικεί εσένα και βολεύει τους άλλους.
Γι’αυτό και συμβαίνουν δυσανάλογες εξελίξεις.
Όσο
δεν τολμάς εσύ, τόσο αποθρασύνονται οι άλλοι. Όσο κολώνεις εσύ, τόσο σπρώχνουν
οι άλλοι. Όσο υποχωρείς εσύ, τόσο προχωρεί ο άλλος. Όσο συστέλλεσαι εσύ, τόσο
αναπτύσσεται ο άλλος. Εις βάρος σου φυσικά. Όσο κρύβεσαι εσύ τόσο φαίνεται ο
άλλος. Όσο δεν αντιδράς εσύ, τόσο
επωφελείται ο άλλος. Αποδείχτηκε ότι πολλές γυναίκες , έφτασαν στην
ερωτική ολοκλήρωση, όχι επειδή το τράβαγε η ψυχή τους, ή επειδή το
προγραμμάτισαν, αλλά επειδή ντράπηκαν να πουν όχι. Θα έλεγα πως και οι μισές
από κείνες που απέφυγαν να ολοκληρώσουν ένεκα δειλίας, μετάνιωσαν για την
ευκαιρία που έχασαν.
Και
λοιπόν, ποια λύση υπάρχει; Περισσότερη μόρφωση, περισσότερα χρήματα, βελτίωση
της εμφάνισης ;
Βρε
δεν πάει ν΄αποκτήσεις δεκαπέντε πτυχία. Άμα τώχεις να ντρέπεσαι, θα ντρέπεσαι.
Βρε
δεν πάει να κερδίσεις πεντακόσια εκατομμύρια. Δεν παει να διαθέτεις εξυπνάδα,
νιάτα και ομορφιά; Άμα τώχει να κοκκινίζεις, δε σε προστατεύει τίποτα από όλα
αυτά.
Και
λοιπόν τι πρέπει να γίνει; Θα χωρίσουμε τους ανθρώπους σε ντροπαλούς και μη
ντροπαλούς; Θα ολοκληρώσω το άρθρο με συνταγές μοντέρνας θεραπείας.
Δειλοί
όλου του κόσμου επαναστατήστε. Πρώτα εναντίον του εαυτού σας. Ανατρέψτε του τις
κακές συνήθειες και τις ηττοπάθειες.
Αναστηλώστε
του τις απαιτήσεις. Υπενθυμίστε του τα δικαιώματά του και προμαχήστε γι΄αυτά.
Η
ζωή ανήκει στους τολμηρούς και οι τόλμη σε όλους. Αναζητήστε την.
Σε
κάποιο συρτάρι της ψυχής σας, υπάρχουν
έστω και ελάχιστα αποθέματα τόλμης.
Αλλά
και να μην έχετε ούτε σπυρί, προφασιστείτε πως είστε γεμάτοι. Εν ανάγκη
αντικαταστήστε την έλλειψη τόλμης με θράσος.
Σκεφθείτε
και πιο ρεαλιστικά. Πιο ψύχραιμα. Δε σημαίνει πως όσοι βρίσκονται απέναντί σας,
θέλουν να σας κάνουν κακό. Το πιθανότερο κι αν θέλουν, να μη μπορούν. Ή να μην
τολμούν.
Να
ξεκαθαρίσω και κάτι. Μεταξύ του μη ντροπαλού και του αδιάντροπου, υπάρχει
μεγάλη διαφορά.
