ΚΑΚΟΦΩΝΙΕΣ
Η επανάσταση
Από την Τριλογία ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ του
Χρυσόστομου Κυριαζόγλου
Τώρα είμαστε πιο ευχαριστημένοι: μόλις μας είπαν τα παπαγαλάκια
της καθημερινής φαινομενολογίας ότι αλλού τα πράγματα είναι χειρότερα, μάλιστα
σε μερικά μέρη πάρα πολύ χειρότερα. Έτσι
το κέφι μας να αφήσουμε το φραπεδάκι και να αρπάξουμε το όπλο μειώνεται μαζί με
την ετοιμότητά μας να δείξουμε αλληλεγγύη με πάσχοντες γείτονες. Γιατί αν αυτοί
βελτιώσουν την κατάστασή τους, σε τί θα είμαστε εμείς καλύτεροι; Κι’ αν δεν είμαστε καλύτεροι πως θα είμαστε
ευχαριστημένοι; Θεωρούμε τους εαυτούς μας στους σωθέντες από τα κόκκινα χώματα
του προκατακλυσμού, διαβάζουμε όλα τα
αστεία, τα επιγράμματα, τα σοφά λόγια άλλων, τους λίβελλους κατά της
οποιαδήποτε κυβέρνησης και περιμένουμε τον φωτεινό ήρωα, που πρέπει να είναι
άτρωτος, να μας σώσει όλους. Κι’ αυτό παρόλο που ξέρουμε τους μύθους για τους
άτρωτους Ηρακλή και Αχιλλέα. Εμείς
παραμένουμε άπιαστα και αόρατα ανσάμπλ, ώστε το αίμα που θα χυθεί, να μην είναι
το δικό μας. Μας φτάνουν η φτωχοφιλοσοφία μας και οι αναφορές μας σε μεγάλα
μυαλά κάποιας άλλης εποχής, που δεν ήταν ούτε είναι στο εδώ και στο σήμερα.
Και συμπτωματικά ψηφίζουμε όχι αυτούς που υπόσχονται την
αρετή αλλά εκείνους που άμεσα ή έμμεσα υπόσχονται μια καλοπέραση. Και
παραμένουμε έτσι μεσαίοι και ευχαριστημένοι. Δεν γράφουμε ιστορία, δεν έχουμε
όνειρα, ελπίδες, μέλλον. Η συνεχής μπόρα των ειδήσεων για καταστροφές φουντώνει
τους κλίβανους, αλλά είμαστε άριστα γυμνασμένοι στο να καταπίνουμε και να μην
ξερνάμε. Για την συνείδησή μας φροντίζουμε με μια μικρή δωρεά στην ζητιάνα που
κάθεται μπροστά στη υπεραγορά.
