Οι ένοχοι της
αιματοχυσίας
Τουρκοκύπριοι
επιφανείς δημοκρατικοί πολίτες και πρωτεργάτες της αληθινής ελληνοτουρκικής
φίλιας απαντούν στην τουρκική μαύρη προπαγάνδα
Απόσπασμα από το ανέκδοτο βιβλίο του
Δρ. Αυγουστίνου (Ντίνου) Αυγουστή
Κύρια κατεύθυνση της τουρκικής
προπαγάνδας ήταν ότι, η διά της βίας μετακίνηση του τουρκοκυπριακού πληθυσμού
έγινε, προκειμένου «να προστατευθεί από την εξόντωση και τις σφαγές, που
σχεδίαζαν εναντίον των Τ/κ (Τούρκων Κυπρίων) ο Μακάριος και οι Ε/κ (Έλληνες
Κύπριοι). Αυτή η αισχρή μαύρη προπαγάνδα της Άγκυρας, βρίσκει δυστυχώς
συμμάχους και μεταξύ των Ελλήνων! Ακόμα και καθηγητές Πανεπιστημίου υιοθετούν
άκριτα τέτοιους είδους ακραίες θέσεις και ψευδολογίες! Μόλις προχθές ένας απ’
αυτούς (Λαρισαίος) με εξέπληξε δυσάρεστα προκαλώντας μου απέραντη θλίψη, όταν
με απύθμενο θράσος υποστήριξε ότι η απόπειρα εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο
το 1964 και οι βομβαρδισμοί στην Τηλλυρία (κατά τους οποίους οι Τούρκοι
βομβάρδιζαν αδιακρίτως ακόμα και αμάχους με βόμβες ναπάλμ), είχαν στόχο την
προστασία των Τ/κ που έσφαζαν οι Ε/κ! Καταλογίζοντας όλες τις ευθύνες για τη μη
λύση του Κυπριακού αποκλειστικά στη Λευκωσία, αποενοχοποιώντας ταυτόχρονα
πλήρως την Τουρκία! Στην προσπάθεια μου να τον επιφέρω στη τάξη, είχε την
αναίδεια να με αποκαλέσει ανιστόρητο! Επειδή λοιπόν με τη σειρά μου ισχυρίζομαι
πως το μόνο πράγμα που είμαι σίγουρος ότι γνωρίζω πάρα πολύ καλά είναι η
Ελληνική Ιστορία, του απαντώ καταλλήλως και μάλιστα με ατράνταχτα τούρκικα
επιχειρήματα:
Την απαράδεκτη αυτή τουρκική προπαγάνδα
λοιπόν αντέκρουσαν με ιδιαίτερη πειστικότητα πολλοί Τ/κ επιφανείς δημοκρατικοί
πολίτες και πρωτεργάτες της αληθινής ελληνοτουρκικής φίλιας, όπως ο Ντερβίς Αλί
Καβάζογλου (δολοφονήθηκε μαζί με τον Ε/κ συνεργάτη του Κώστα Μισιαουλή, από
ένοπλους της τρομοκρατικής οργάνωσης ΤΜΤ του Ντενκτάς έπειτα από ενέδρα
ενώ μετέβαιναν οδικώς στη Λάρνακα προκειμένου να συμμετάσχουν σε πολιτική
συγκέντρωση), ο Ιμπραχίμ Χασάν Αζίζ, ο Νουρεττίν Μεχμέτ Σεφέρογλουο, ο Δρ.
Ιχσάν Αλή, και άλλοι πολλοί.
Ο Ντερβίς Αλί Καβάζογλου έγραφε
και εκφωνούσε ομιλίες στις οποίες μεταξύ άλλων έλεγε: «Μια δράκα φασίστες, βοηθούμενοι από τους ιμπεριαλιστές και
χρησιμοποιώντας όπλα και φασιστικές μέθοδες, άρπαξαν την ηγεσία της τουρκικής
κοινότητας... Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι για τα βάσανα του Τ/κ πληθυσμού. Η
φασιστική αυτή ομάδα εμποδίζει τον τουρκικό πληθυσμό να εκφράσει τα αληθινά του
αισθήματα. Στο σκοτάδι της νύχτας πυροβολούν και δολοφονούν δημοκρατικούς
δημοσιογράφους και προοδευτικούς παράγοντες της κοινότητάς μας. Συλλαμβάνουν,
απάγουν και φυλακίζουν όσους τολμούν να μιλήσουν ελεύθερα και να εκφράσουν τις
σκέψεις τους. Τους βασανίζουν με μεσαιωνικά όργανα χιτλερικής επινόησης. Με τη
βοήθεια των πρακτόρων τους ξεσπίτωσαν κάπου 20 χιλιάδες Τούρκους και τους
μάντρισαν σε τόπους που δεν διαφέρουν από στρατόπεδα συγκέντρωσης». («Αιματηρή
Αλήθεια», σελ. 109 - Ντερβίς Αλή Καβάζογλου, «Χαραυγή», 11/04/2005).
Αποκαλυπτικές είναι και οι
μαρτυρίες (1965) των Ιμπραχίμ Χασάν Αζίζ και Νουρετίν Μεχμέτ Σεφέρογλου: «Την
αιματοχυσία οργάνωσε και κατηύθυνε η Άγκυρα και οι κυβερνήσεις της, από τον
Μεντερές και τον Ζορλού μέχρι σήμερα, που ευθύνονται για την κακοδαιμονία που
μετατρέπει την Κύπρο σε κόλαση…».
Στις 5 Νοεμβρίου 1964, ο Δρ.
Ιχσάν Αλή απέστειλε εκτενή επιστολή προς τον Φιλανδό διοικητή της Ειρηνευτικής
Δυνάμεως των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο (UNFICYP) στρατηγό Τιμάγια για να
διαμαρτυρηθεί για τις απειλές, τους βασανισμός και τις δολοφονίες κατά των
αθώων Τ/κ που δεν συμμορφώνοντας στις οδηγίες Ντενκτάς για υποχρεωτικό
εγκλεισμό τους στους θύλακες που είχε δημιουργήσει:
«Εξοχότατε,
Με την επιστολή μου αυτή επιθυμώ, πάνω απ’ όλα, να κάμω έκκληση στα
ανθρωπιστικά σας αισθήματα, τα οποία ελπίζω να σας οδηγήσουν στη λήψη πιο
δραστικών μέτρων για να σώσετε την Τουρκική κοινότητα από τους Τούρκους
τρομοκράτες.
Ένιωσα την υποχρέωση να σας γράψω αυτό το γράμμα, όχι για να εκφράσω
οποιαδήποτε πολιτικά σχόλια, αλλά γιατί καθημερινά η καρδιά μου ξεσκίζεται από
τα βασανιστήρια που υφίσταται η Τουρκική κοινότητα από τους Τούρκους
τρομοκράτες […].
(α) Αρκετοί Τούρκοι που έχουν
επιστρέψει στα σπίτια τους, απειλούνται από τους τρομοκράτες για να τους
υποχρεώσουν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους και να
επιστρέψουν στις άθλιες κατασκηνώσεις που ήταν προηγουμένως.
(β) Οι Τούρκοι τρομοκράτες, η τουρκική κυβέρνηση και μερικές ανεύθυνες
εφημερίδες ισχυρίζονται από την μια ότι οι Τούρκοι έχουν αποκλεισθεί και
στερούνται βασικά είδη τροφίμων, ενώ από την άλλη οι Τούρκοι τρομοκράτες δεν
επιτρέπουν στους Τούρκους να αγοράζουν τίποτα από τους Έλληνες συμπατριώτες
τους ή να έχουν οποιαδήποτε συναλλαγή μαζί τους.
Αν και οι ίδιοι οι τρομοκράτες συναλλάττονται με τους Έλληνες, δεν
επιτρέπουν στον λαό να κάμει το ίδιο. Δύο είναι οι λόγοι γι’ αυτό. Πρώτα γιατί
πιστεύουν, λανθασμένα, ότι με το να προσπαθήσουν να αποτρέψουν τις συναλλαγές
και την επαφή με τους Έλληνες, θα δημιουργήσουν την εντύπωση στο εξωτερικό ότι
οι δύο κοινότητες δεν μπορούν να ζήσουν μαζί και δεύτερο, για να εκμεταλλευθούν
την περίπτωση, με το να κάμνουν οι ίδιοι αγορές από τους Έλληνες και να πουλούν
στην κοινότητά τους σε εξαιρετικά ψηλές τιμές.
Με ποιες αρχές ή ηθική συμβιβάζονται αυτές οι πράξεις; Θα έπρεπε να μην
είχα καθόλου ανθρώπινα αισθήματα, όπως τους τρομοκράτες, για να μην λυπάμαι για
τους Τούρκους συμπατριώτες μου που με επισκέπτονται και παραπονούνται
καθημερινά με δάκρυα στα μάτια.
Κατά τη γνώμη μου, είναι καθήκον
της Κυπριακής κυβερνήσεως να σώσει αυτούς τους αθώους και καταπιεζομένους
ανθρώπους από τα νύχια των τρομοκρατών. Η «πράσινη γραμμή» όμως, που
δημιουργήθηκε από τους αποικιοκράτες για να εξυπηρετήσουν τους σκοτεινούς τους
σκοπούς, δεν επιτρέπει στην κυβέρνηση να κάμει κάτι τέτοιο. Δεν αμφιβάλλει κανένας ότι είναι πολύ
εύκολο για την κυπριακή κυβέρνηση να σώσει τους καταπιεσμένους Τούρκους από
τους τρομοκράτες. Αν όμως η κυβέρνηση ήθελε αποφασίσει να εξαλείψει την
τρομοκρατία και να σώσει τους Τούρκους, οι αποικιοκράτες και οι συνεργάτες
τους, που επιθυμούν την συνέχιση της ανωμαλίας στον τόπο, θα χρησιμοποιήσουν τη
διαστρεβλωμένη προπαγάνδα τους για να δώσουν στη διεθνή κοινή γνώμη και
ιδιαίτερα στην τουρκική κυβέρνηση, την οποία πάντοτε παραπλανούσαν, την
λανθασμένη εντύπωση ότι η κυπριακή κυβέρνηση ακολουθεί επιθετική πολιτική.
Εξοχότατε, είναι για τους πιο πάνω λόγους που θεώρησα καθήκον μου να
κάμω και πάλι έκκληση στα ανθρωπιστικά σας αισθήματα. Αν σας δηλώσω ότι, στην
επαρχία μου μόνο, χιλιάδες Τούρκοι υποφέρουν από τους Τούρκους τρομοκράτες, πιστεύω
ότι θα το θεωρήσετε ιερό σας καθήκον να εκθέσετε αυτά τα γεγονότα στα Ηνωμένα
Έθνη και στην τουρκική κυβέρνηση.
Ενόψει των αδιαμφισβήτητων αυτών
γεγονότων, πιστεύω ότι είναι καθήκον της εξοχότητάς σας να προσπαθήσει να
πείσει την τουρκική κυβέρνηση ότι ο τουρκικός πληθυσμός υποφέρει από τις
ενέργειες των Τούρκων τρομοκρατών και όχι από τους Έλληνες συμπατριώτες τους.
Ο πολιτισμός και ο ανθρωπισμός απαιτούν όπως όλοι όσοι ενδιαφέρονται
για το κυπριακό πρόβλημα, περιλαμβανομένης της τουρκικής κυβερνήσεως, αφήσουν
τις πολιτικές μηχανορραφίες και ακολουθήσουν ρεαλιστική πολιτική και σώσουν την
Τουρκική κοινότητα από την αξιοθρήνητη κατάσταση που βρίσκεται σήμερα».
(«Απομνημονεύματα Ιχσάν Αλή», σελ. 119).
Παρόμοιες και εκτενέστερες
επιστολές, ο Δρ. Ιχσάν Αλή απέστειλε κατ’ επανάληψη στον Γ.Γ. (Γενικό Γραμματέα)
του Ο.Η..Ε. (Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών) Ου Θαντ (16/02/1965, 18/06/1965 και
15/08/1965), καθώς και προς τον Τούρκο πρωθυπουργό Σουάτ Ούρκουπλου (24.10.1965),
στις οποίες έγραφε: «Είναι καθήκον όλων μας
να μην επιτρέψουμε στα όργανα του αρχιτρομοκράτη Ντενκτάς ν’ αυξήσουν τα δεινά
που υφίσταται η τουρκική κοινότητα στην Κύπρο. Η Τ/κ ηγεσία έχει σκορπίσει την
τρομοκρατία σε όλη την κοινότητα και έχει επιβάλει αστυνομικό καθεστώς, κάτω
από το οποίο κανένας δεν μπορεί να εκφράσει ελεύθερα τη γνώμη του. Όποιος
εκφράσει τη γνώμη του ή τους επικρίνει, είτε ξυλοδέρνεται είτε εκτελείται. Σαν
αποτέλεσμα αυτής της απάνθρωπης μεταχειρίσεως, οι συμπατριώτες μας έχουν
μεταβληθεί σε ρομπότ στα χέρια των ηγετών τους». (Δρ. Ιχσάν Αλή,
12/05/1965).
Στις 8 Δεκεμβρίου 1965, ο Ιχσάν
Αλή τηλεγράφησε προς τον Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. το ακόλουθο μήνυμα: «Αναμφισβήτητα, οι Τούρκοι της Κύπρου
κινδυνεύουν από τους Τούρκους τρομοκράτες και όχι από τους Έλληνες όπως
ισχυρίστηκε ο Τούρκος αντιπρόσωπος στα Ηνωμένα Έθνη. Όλοι οι Τούρκοι, εκτός
των τρομοκρατών, επιθυμούν αρμονική
συμβίωση με τους Έλληνες[…]. Παρακαλώ κυκλοφορήσατε το παρόν τηλεγράφημα». («Απομνημονεύματα
Ιχσάν Αλή», σελ. 119).
Σε ραδιοφωνική συνέντευξη, 28
Σεπτεμβρίου 1965, στο Ρ.Ι.Κ. (Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου), ο Ιχσάν Αλή είπε: «Θα επαναλάβω εκείνο που είπα στο παρελθόν.
Η τουρκική κοινότητα είναι θύμα προδοσίας που διέπραξε η τουρκική κυβέρνηση. Οι
Τ/κ δεν είναι θύματα της κυπριακής κυβερνήσεως ή των Ε/κ. Όλος ο κόσμος πρέπει
να γνωρίζει ότι η διαίρεση υπήρξε επιθυμία και εισήγηση των αποικιοκρατών, την
οποία προωθούσαν καταχθόνιες δυνάμεις από του 1957, όταν ο Ζορλού υπέβαλε την
ακόλουθη ερώτηση στους Τουρκοκυπρίους εκπροσώπους που τον επισκέφθηκαν:
«Δεν έχετε μερικούς εθελοντές που θα ήσαν έτοιμοι να θυσιασθούν σε
συγκρούσεις με τους Ε/κ ώστε να δημιουργηθεί ανωμαλία και να επιβληθεί de-facto διχοτόμηση».
Ο ίδιος ο Ντενκτάς είχε δηλώσει
στο ραδιόφωνο της Άγκυρας, ότι η
μετακίνηση των Τ/κ έγινε σκόπιμα για να επιτευχθεί η διχοτόμηση. Κατόπιν
τούτου, είναι γελοίο να προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι οι Τούρκοι Κύπριοι μετακινήθηκαν
με τη θέληση τους. «Ο ισχυρισμός ότι οι
Τούρκοι θέλουν γεωγραφικό διαχωρισμό επειδή φοβούνται τους Έλληνες, είναι
δικαιολογίες που προβλήθηκαν εκ των υστέρων. Εξάλλου, είναι πρόδηλον ότι οι
Τούρκοι που ζουν μαζί με τους Έλληνες είναι πιο ασφαλείς από αυτούς που είναι
εγκλωβισμένοι με τους συμπατριώτες τους. Αν πούμε ότι αυτοί, που προβάλλουν
τους ισχυρισμούς περί απειλής γενοκτονίας από τους Ε/κ, θα έπρεπε τουλάχιστον
να ντρέπονται την κοινή γνώμη, δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό, γιατί αυτοί οι
άνθρωποι είναι αναίσθητοι και δόλιοι και δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν». (Ρ.Ι.Κ.,
28 Σεπτεμβρίου 1965, «Απομνημονεύματα Ιχσάν Αλή», σελ. 144).
Όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα
εξαιρετικά μικρό δείγμα της τουρκικής διχοτομικής πολιτικής του Νιχατ Ερίμ
(1956) και όλων των ομοίων του που ομολογούν ανερυθρίαστα: «Ακόμα και να μην υπήρχε
έστω κι ένας Τούρκος στην Κύπρο, οφείλαμε να τον ανακαλύψουμε. Διότι η Κύπρος
κατέχει μια κεντρική θέση στην παγκόσμια Ήπειρο. Μια χώρα που παραμελεί την
Κύπρο, δεν είναι δυνατόν να έχει αποφασιστικό λόγο στις παγκόσμιες
περιφερειακές πολιτικές… Και ενώ οι
ίδιοι οι Τούρκοι δεν έκρυβαν τις πραγματικές προθέσεις τους, εμείς για χρόνια
πολλά συνομιλούσαμε για να βρούμε λύση στο Κυπριακό με ένα γενίτσαρο (Ντενκτάς)
τον οποίο οι ίδιοι οι Τ/κ αποκαλούσαν αρχιτρομοκράτη!
Υ.Γ.: Για να προπαγανδίσουν, μέσω του βρετανικού Τύπου σε όλο τον
κόσμο, «την βαρβαρότητα των Ελληνοκυπρίων του αιμοβόρου Μακάριου σε πράξεις
γενοκτονίας των Τούρκων Κυπρίων», οι άνθρωποι του Ντενκτάς παρουσίασαν τη
φωτογραφία μιας μητέρας και των τριών παιδιών της, νεκρών μέσα στα αίματα στο
μπάνιο. Το 1985, ο Αχμέτ Μπαράν αποκάλυψε στον δημοσιογράφο Κώστα Γεννάρη ότι: «Το έγκλημα είχε διαπράξει σε κατάσταση αμόκ
ο Τούρκος ταγματάρχης Νιχάτ Ιλχάν, που υπηρετούσε στην στην Τουρκική Δύναμη
Κύπρου (ΤΟΥΡ.ΔΥ.Κ). Επ΄ αυτού όμως
θα επανέλθουμε στο επόμενο σημείωμα μας.
*Όλα τα παραπάνω αποτελούν μικρό
απόσπασμα από το ανέκδοτο βιβλίο μου.
Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
