Ο φόβος στη ζωή μας
Κων/νου Ηλ. Μήτσιου
Στην αρχαία ελληνική μυθολογία ο φόβος ήταν υιός
του Άρη και της Αφροδίτης, ο Θεός Φόβος. Οι Σπαρτιάτες είχαν βωμό που θυσίαζαν
προς τιμήν του φόβου. Προβλήματα καθημερινά και δισεπίλυτα, προσωπικά και
κοινωνικά, ευρωπαϊκά και διεθνή κυκλώνουν και σήμερα του ανθρώπους και ένας
αόρατος φόβος διαχέεται παντού. Πανανθρώπινο και διαχρονικό, λοιπόν, το
φαινόμενο του φόβου.
Περιδεής είναι ο άνθρωπος σήμερα μπροστά στην
οικονομική κρίση, στην τρομοκρατία, στη μόλυνση της ατμόσφαιρας, στην κλιματική
αλλαγή, στις καθημερινές συγκρούσεις και στους τοπικούς πολέμους, στη βία και
στην εγκληματικότητα, στην ανεργία και στη φτώχεια, στην κρίση των αξιών και
στη σχέση του με το συνάνθρωπο. Έντρομος είδε τα υλικά του αγαθά να αυξάνονται
και να γιγαντώνονται χωρίς το χαλινάρι του πνεύματος και να προσπαθούν να
πνίξουν όχι μονάχα τα εσωτερικά κινήματά του, της ψυχής, αλλά και την υλική του
οντότητα.
Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν είναι μονάχα του Αδάμ
γνήσιος απόγονος, αλλά είναι ο ίδιος ένας τραγικός Αδάμ. Μέσα στην ψυχή του,
που βασανίζεται από αισθήματα ανασφάλειας και από τύψεις, παίζεται το ίδιο
δράμα της τραγικής ψυχολογικής καταστάσεως του προπάτορα, του πρωτόπλαστου
Αδάμ. Νιώθει ανασφάλεια οχυρωμένος πίσω από πυρηνικούς εξοπλισμούς και
απροστάτευτος από τα παντοειδή μέτρα ασφάλειας που λαμβάνει. Ζει ένα δράμα,
έναν εσωτερικό υπαρξιακό πανικό. Φοβάται τον εαυτό του. Προσπαθεί μάταια να
κρυφτεί, να καλύψει τη γύμνια του.
Όταν η συνείδηση είναι σκοτισμένη από την απιστία,
τότε το σύμπαν σκοτεινιάζει και στον άνθρωπο, κάτω από την πίεση του φόβου
παραλύουν όλες οι δημιουργικές δυνάμεις, βλάπτεται σοβαρά η υγεία του και
συμφορές κρέμονται από πάνω του και τον προσεγγίζουν. Από την κατάσταση αυτή
του φόβου απαλλάσσεται ο άνθρωπος μόνον όταν οικειωθεί με το Θεό, την πηγή της
αγάπης, διότι «ο Θεός αγάπη εστί» και «η τελεία αγάπη, έξω βάλλει τον φόβον»
(Α΄ Ιωαν.δ, 16).
Μόνο με την απόλυτη αγάπη και εμπιστοσύνη στο Θεό
δε θα φοβούμαστε το φόβο του φόβου μας και θα βγούμε ευκολότερα από τη σπηλιά του
φόβου μας. Ένεκα αυτού του φόβου κατελύθησαν οι δύο Ακροπόλεις του
Χριστιανισμού (προφήτης Ηλίας και απόστολος Πέτρος) από δύο γυναίκες
αντιστοίχως, την Ιεζάβελ και μια δούλη.
kostasmitsios@yahoo.gr
