Προμηθείς με οργάνωση ετοιμότητας
ή
Επιμηθείς χωρίς ενημέρωση;
(«Τοπικιστικά» ή ανθρώπινα;)
ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΜΟΚΟΒΙΤΗ
Έχω ζητήσει
δημοσίως και ενυπογράφως να γίνουν οργανωμένες από τις αρμόδιες υπηρεσίες
ΑΣΚΗΣΕΙΣ με ενεργό συμμετοχή του τοπικού όχι «λαού» ως μάζα ή «όχλο» ή
ψηφοφόρους αλλά σύνολον Ανθρώπων-Πολιτών εν Ώρα Έκτακτης Ανάγκης, Κινδύνων,
ευρισκομένων και επανέρχομαι στο αίτημά μου.
ΟΛΟΙ λίγο-πολύ
επιφανειακά ή ουσιαστικότερα γνωρίζουμε, «συζητάμε» κινδύνους που έχουν
εμφανιστεί εντός και εκτός συνόρων μας ως πιθανόν να συμβούν ΚΑΙ στη χώρα μας ή
στην περιοχή μας ή ευρύτερα στον πλανήτη. Είτε από ΦΥΣΙΚΕΣ καταστροφές είτε από
πολεμικά επεισόδια.
Τα «συζητάμε»
όμως με αυτή την …. άνεση του καφενείου ή του καναπέ, όπως τα … «επιστημονικής
φαντασίας έργα» ή σίριαλ τηλεόρασης που αφορούν «σενάρια» σε … οθόνες και όχι
στην πραγματική ζωή που έρχεται στυγνή, αμείλικτη εναντίον μας πολλές φορές σαν
από τη μια στιγμή στην άλλη … σαν ξαφνικά… πολλάκις όμως με πολλά «σημάδια»
πριν που δεν θέλουμε να δούμε τι θα φέρνουν … λίγο μετά … και όχι από εκεί που
δεν το περιμένουμε. Προμηθείς ή Επιμηθείς… «μωραί παρθένοι»;
Η περιοχή μας
δεν είναι ούτε η Βόρεια Ευρώπη, ούτε ο Καναδάς και η … Αυστραλία, αλλά η …
Μεσόγειος, η Τουρκία, η Μέση αλλά και η Βαλκανική Ανατολή και … Δύση μαζί, τώρα
και από … Αφρική… απόηχος… εδώ.
Η τρομοκρατία
όλο πιο κοντά, η «Ανθρώπινη Λόγχη» όπως ονόμασα της Τουρκίας ΤΩΡΑ εμφανής στα
νησιά μας και τη Θράκη, οι «σεισμοί και … άλλα φαινόμενα» καθημερινή είδηση.
Επαναφέρω και
ΖΗΤΩ να γίνουν ευρείες από ειδικούς ενημερώσεις ΠΟΛΙΤΩΝ για το ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ
καθένας μας ΕΝΤΟΣ ευρύτερου συνόλου ΠΟΛΙΤΩΝ να ΠΡΑΞΕΙ , όχι ως … «σώζων εαυτόν
σωθήτω» απελπισμένα και σε πανικό, αλλά οργανωμένα εν ΓΝΩΣΕΙ από ΠΡΙΝ τι θα
πράττει εν Ώρα Έκτακτης Ανάγκης-Κινδύνου ΟΛΩΝ.
Και όχι μόνο
αυτό. Αλλά πέραν των ΑΣΚΗΣΕΩΝ που είναι προγραμματισμένες να γίνονται από μόνο
«ειδικά σώματα και υπηρεσίες» ΖΗΤΩ να γίνονται ΑΥΤΕΣ ΚΑΙ με την ευρύτερη
συμμετοχή ΠΟΛΙΤΩΝ ως εάν να έχει συμβεί «το κακό» και εκείνη την Ώρα ΤΙ πρέπει
να πράξει καθένας ως ΜΕΛΟΣ του ΟΛΟΥ πληθυσμού που πρέπει από ΚΟΙΝΟΥ να
αντιμετωπίσει μια κατάσταση που πλήττει ΟΛΟΥΣ, που πρέπει ΕΝΤΟΣ αυτού του
συνόλου να ξέρει καθένας ΤΙ ο ίδιος πράττει καλύτερα και για τον εαυτό του και
για το σύνολο.
Μακάρι τίποτα να
μη συμβεί. Αλλά από μια τέτοια συμμετοχή σε ΑΣΚΗΣΕΙΣ ετοιμότητας όλων «ζωντανά»
μένει κάτι καλύτερο: ότι θα έχουμε ζήσει
μια κατάσταση ΣΥΝΟΧΗΣ ως μια «οικογένεια η κοινωνία μας» εντός της οποίας ενισχύουμε
δεσμούς και εντονότερη συναίσθηση κοινής μοίρας και αλληλεπίδρασης όλων μας εν
Κοινωνία Πολιτών-Ανθρώπων που οι μεταβολές γύρω μας αφορούν σε καθέναν μας και
σε όλους μαζί. Έτσι: Σε Ώρα του … κακού θα ξέρουμε ειδικότερα πέραν από γενικές
οδηγίες: πού συγκεντρωνόμαστε, πώς μετακινούμαστε, πρώτες βοήθειες, πού
βρίσκουμε και από ποιους είδη πρώτης ανάγκης, διανυκτερεύσεις,
παιδιά-ανίκανοι-υπερήλικες, σε ποιόν απευθυνόμαστε ή υπακούμε (όχι σε …
καθέναν…) που μας συντονίζει και τα παρόμοια, αλλά με κάποια από πριν Γνώση για
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ αντιδράσεις μας οργανωμένα. Σε περιπτώσεις Φυσικής Καταστροφής
«έκτακτης ή αναμενόμενης», όπως και σε πολεμικής αναστάτωσης ζωή όλων, πώς
συμπεριφερόμαστε και αντιμετωπίζουμε είτε από έξω είτε ΚΑΙ από εντός κινούμενο
εμφανή ή αφανή καταστροφέα οργανωμένο ή … «μοναχικό». Άλλο σε πανικό «ο σώζων
εαυτόν» άλλο οργανωμένα από πριν ως «οικογένεια Πολιτών σε κοινό κίνδυνο» να
ενεργούμε. Είναι σε ορισμένες περιπτώσεις στην κυριολεξία θέμα Ζωής ή Θανάτου
και δεν ξέρουμε σε ποιόν θάρθει.
Αναλαμβάνω την …
πολιτική ευθύνη του αιτήματός μου απευθυνόμενος σε συμπολίτες, που όσοι
συμφωνούν όμως, ΚΑΙ οι ίδιοι να συμπράξουν «πιέζοντας αρμοδίους» να πράξουν όχι
όπως πάντα «κατόπιν εορτής» αλλά με από πριν προγραμματισμό και ενημέρωση όλων.
Δεν αρκεί μετά … να ψάχνουμε «υπεύθυνους» που χωρίς ούτε καν παραίτηση μόνο
«αναλαμβάνουν την … ευθύνη» ή την ρίχνουν στον … «αέρα» κι όπου πιάσει το …
«αφήγημά τους για τις συνέπειες» , θυσίες που όπως πάντα όμως πληρώνει ΜΟΝΟ ο …
«λαός τους», αναγνωρισμένα από όλους
ΜΟΝΟ Αυτός πληρώνει.
Ακόμα και οι με
… λόγια αρνητές τής από τώρα ΚΟΙΝΗΣ δραστηριοποίησης μας , θα έχουν ωφεληθεί
και οι ίδιοι με δικές μας ΠΡΑΞΕΙΣ ως Προμηθείς, που έχουν οφέλη όμως από αυτές
και οι αρνητές – Επιμηθείς και ως εν νάρκη αδρανείς. Και αντίθετα αν
επικρατήσουν οι αρνητές και αδρανήσουμε, ζημιά θα είναι για ΟΛΟΥΣ και όχι μόνο
για τους Επιμηθείς.
Υ.Γ. Η «περιοχή μας» δεν είναι μονίμου
κατοικίας μου, και δεν είναι «μονίμως» δικός μου κίνδυνος ή όφελος.
