Όχι –
28 Οκτωβρίου
Γράφει ο Κώστας Μπιλίρης
Κάθε
χρόνο στις 28 του Οκτώβρη, ο Ελληνισμός γιορτάζει πανηγυρικά την επέτειο του
«ΟΧΙ». Την ηρωική δηλαδή άρνηση λαού και ηγεσίας να υποταχθούν στην κυριαρχία
του φασισμού.
Τι
μεγαλείο αυτό το ΟΧΙ! Τι μνήμη που κουβαλάει και τι λεβεντιά! Τρία γράμματα όλα
κι όλα με περιεχόμενο ασύγκριτο! Μια λεξούλα τόση δα, που σηκώνει στη ράχη της
ένα τρανό και βαρύ φορτίο. Μια μικρή λεξούλα που έμελλε να γίνει σύνθημα
αντίστασης και μήνυμα θριάμβου. Που υψώθηκε σύμβολο θυσίας, ηρωισμού και νίκης.
Ένα
ΟΧΙ που συνάθροισε τεράστιο κεφάλαιο εθνικής ιστορίας και λαϊκής κυριαρχίας.
Ένα ΟΧΙ που μας γεμίζει υπερηφάνεια και
συγκίνηση. Μια κραυγή που δεν βγήκε από τα χείλη μας, αλλά από την ψυχή μας.
Μια αντίδραση δυνατή που αφύπνισε τη μοίρα μας και την οδήγησε στα σύνορα να
κυνηγήσει τους εισβολείς φασίστες.
Και
όταν η Κατοχή άπλωσε τα σκοτάδια της στη χώρα, το ΟΧΙ σκαρφάλωσε και πάλι στα
βουνά. Και όταν οι κατακτητές σκότωναν και λεηλατούσαν, το ΟΧΙ ανακυκλώθηκε σε
κάμπους, πολιτείες και χωριά. Κι όταν οι βάρβαροι εφάρμοζαν αντίποινα, το ΟΧΙ
αντιλάλησε παλληκαρίσια σε όλη την επικράτεια.
Ένα
ΟΧΙ που συνεχίστηκε με όλη την αντιστασιακή του ένταση, και μεγαλοσύνη
Ένα
ΟΧΙ που αντιλαλεί τις προεκτάσεις του και μας κατευθύνει με τους συμβολισμούς
του. Έρχονται στιγμές που καλούμεθα να πούμε το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ κατά
την Καβαφική ρήση.
Ασφαλώς.
Και θα το πούμε και θα το φωνάξουμε και θα το εκσφενδονίσουμε στα μούτρα
εκείνου που μας προκαλεί. Κυρίως θα το υπερασπισθούμε.
Το
ΟΧΙ να γίνει τρόπος σκέψης και αξίωμα θέλησης. Να γίνει λάβαρο και να υψωθεί
στον ιστό της συνείδησής μας. Να μας καθοδηγεί στο δρόμο τής αρετής.
Όχι
στις εύκολες λύσεις γιατί μας φέρνουν σε δύσκολες θέσεις. Θέλει τόλμη και
θυσίες η αξιοπρέπεια. Όχι στη βία και τη βιαιοπραγία. Όχι στις βδέλλες που
ρουφούν το αίμα μας, όχι στην επίκυψη, τη συνθηκολόγηση και την υποδούλωση.
Όχι
στα εύκολα βολέματα, όχι στα βρώμικα μαγειρέματα.
Όχι
στο παράνομο κέρδος, γιατί προκύπτει από τη ζημιά ενός άλλου.
Όχι
στις ανατροπές των εθνικών και θρησκευτικών μας θεμελίων.
Όχι
στους δυναμιτιστές της θέλησής μας. Όχι στους «Ναι, μεν, αλλά». Έξω από τον
περίγυρό μας οι ναιμεναλλάκηδες.
Όχι
στους «περίπου». Θέλουμε τους «ακριβώς».Θέλουμε να ξέρουμε τι μας συμβαίνει και
τι θα γίνει.
Όχι
στους ψεύτες και τους εξαπατητές, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.
Όχι
στην πείνα και την ανεργία.
Όχι
στο όχι που σημαίνει ναι. Όχι στο ναι, που δε σημαίνει τίποτα.
Όχι
στις διαδρομές που οδηγούν στην άβυσσο.
Όχι
ασφαλώς σε κάποιον ψεύτικο παράδεισο.
Όχι
στους ψευτοθόδωρους και στους παρλαπίπες.
Όχι
στους άρπαγες, τους κλέφτες και τους γύπες.
Όχι
στην αλητεία που μας γδέρνει.
Όχι
στη γοητεία που δολερά μας παρασέρνει.
Όχι
στη βάρβαρη πυγμή που τσαλακώνει.
Όχι
στην προσφορά που υποδουλώνει.
Όχι
στη νύχτα που δεν ξημερώνει.
Όχι
στον ήλιο που δεν μας πυρώνει.
Όχι
στο ψέμα που μας κολακεύει.
Όχι
στην προχειρότητα που μας βολεύει.
Όχι
στο μίσος, την εχθρότητα και την εμπάθεια.
Όχι
βεβαίως στην αδιαφορία και την απάθεια.
‘Όχι
στον επιτήδειο που μας πληγώνει.
Όχι
στον κάθε μπάσταρδο που μας κηλιδώνει.
Όχι
στο φόβο που μας δυναστεύει.
Όχι
στον ύπουλο που μας παγιδεύει.
Όχι
στην αμάθεια και το σκοταδισμό.
Όχι
στην τρομοκράτηση και το δογματισμό.
¨Όχι
στα ψεύτικα τα μεγαλεία.
‘Όχι
στην υποχώρηση, την ηττοπάθεια και τη δειλία.
Όχι
στον κάθε παγαπόντη και ρουφιάνο.
Όχι
στον κάθε εκμεταλλευτή και τσαρλατάνο.
Θα χρειασθεί όμως κάποτε να
πούμε και το Ναι. Δίχως να ντραπούμε, δίχως να φοβηθούμε, δίχως να
μεροληπτήσουμε.
Ναι
στο θάνατο, όταν γίνεται θυσία προσφοράς.
Ναι
στη θυσία όταν γίνεται ζωή. Ναι στη ζωή όταν παράγει ιδανικά. Ναι στα ιδανικά όσο δύσκολα κι αν κατακτιούνται.
Ναι
στο χαμόγελο όταν γεννάει αισιοδοξία.
Ναι
στην αισιοδοξία όταν διώχνει σκοτάδια.
Ναι
στην ελπίδα όσο αμυδρή κι αν προβάλει.
Ναι
στην πρωτοβουλία όταν χτίζει οράματα.
Ναι
στην αντίσταση όταν σπάζει χαλινάρια.
Ναι
στο θάρρος που ανοίγει δρόμο δημιουργικό.
Ναι
στο μόχθο που ανεβάζει σε κορυφογραμμές.
Ναι
στο όνειρο που μας γεμίζει αυτοπεποίθηση.
Ναι
στο πνεύμα που δίνει υπόσταση στην ύλη.
Ναι
στην ύλη που δεν αρνείται το πνεύμα.
Ναι
στην αυτοσυγκράτηση, αλλά και στην ωραία τρέλα.
Ναι
στη δικαίωση του αντιπάλου μας όταν τη δικαιούται.
Ναι
στη σιωπή όταν γίνεται άμυνα.
Ναι
στην κραυγή όταν προμηνύει ανάσταση.
