Η πολιτικοποίηση του
Κυπριακού ποδοσφαίρου έχει τις ρίζες της στην Ελλάδα!
Για ποδόσφαιρο θα μιλήσουμε και
σήμερα. Για την ακρίβεια θα αναφερθούμε
στην κομματικοποίηση του Κυπριακού ποδοσφαίρου και πως αυτή μας προέκυψε. Όλοι
οι ποδοσφαιρόφιλοι αναφέρονται συχνά στην κομματικοποίηση του Κυπριακού
ποδοσφαίρου, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν ότι αυτή η γάγγραινα που ταλανίζει το
Κυπριακό ποδόσφαιρο, έχει τις ρίζες της στην Ελλάδα!
Στην Κύπρο είναι εξαιρετικά
σπάνιο φαινόμενο να βρεθεί «Δεξιός» στις τάξεις των οπαδών της Ομόνοιας
Λευκωσίας, της Νέας Σαλαμίνας και της Αλκής ή «Αριστερός» στις τάξεις των
οπαδών του Α.Π.Ο.Ε.Λ. (Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ελλήνων Λευκωσίας), του
Απόλλωνα Λεμεσού και της Ανόρθωσης Αμμοχώστου.
Πάμε λοιπόν να ξετυλίξουμε μαζί
το κουβάρι αυτής της πονεμένης ιστορίας που έχει τις ρίζες στον ελληνικό
εμφύλιο! Να ταξιδέψουμε μαζί πίσω στο παρελθόν και πιο συγκεκριμένα στο έτος 1948,
όταν στην Ελλάδα υπήρχαν έντονες πολιτικές συγκρούσεις λόγω της διαμάχης
μεταξύ «Δεξιών» και «Αριστερών» που έφτασαν μέχρι τον εμφύλιο πόλεμο. Αυτή η αδυσώπητη
σύγκρουση μεταξύ των Ελλαδιτών μεταφέρθηκε και στην Κύπρο και διείσδυσε
τόσο στην πολιτική ζωή του τόπου, όσο και στον αθλητισμό. Κι αυτό επειδή
οι περισσότεροι αθλητικοί παράγοντες ασχολούνταν και με την πολιτική. Οι
αριστεροί αθλητές αποκλείονταν από τους συλλόγους της εποχής ώστε να επικρατεί
σε αυτούς το εθνικόφρων κλίμα. Λόγω των περιορισμών αυτών, οι αριστεροί
αθλητές και φίλαθλοι ίδρυσαν νέα σωματεία. Στις 7 Μαρτίου 1948 ιδρύεται η Νέα
Σαλαμίνα στην Αμμόχωστο και στις 10 Απριλίου 1948 η Αλκή στη Λάρνακα.
Πριν από τους Παγκύπριους
αγώνες στίβου το Μάιο του 1948, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών
Αθλητικών Σωματείων (Σ.Ε.Γ.Α.Σ.), ζήτησε από όλους τους Γυμναστικούς Συλλόγους
της Κύπρου, τα μέλη και τους αθλητές τους, να υπογράψουν δημόσια διακήρυξη όπου
θα εκφράζουν την υποστήριξη τους προς τη Δεξιά παράταξη στον ελληνικό εμφύλιο,
θα δήλωναν «εθνικοφρόνων φρονημάτων» και θα καταδίκαζαν τη δράση της Αριστεράς. Οι
Γυμναστικοί Σύλλογοι και οι δεξιοί αθλητές υπέγραψαν τις δηλώσεις αυτές. Ο
μόνος σύλλογος που αρνήθηκε να υπογράψει τη δήλωση αυτή ήταν ο Γυμναστικός
Σύλλογος «Κινύρας» Πάφου και για αυτό τον απέκλεισαν από τους αγώνες. Οι
αριστεροί αθλητές ήταν αντίθετοι με τη δήλωση που έκαναν οι σύλλογοι τους,
αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις και να αποκηρύξουν τα ιδεολογικά τους
πιστεύω. Επιπροσθέτως, οι αριστεροί αθλητές αποφάσισαν να στηρίξουν τον Γυμναστικό
Σύλλογο «Κινύρα» Πάφου, αν τελικά δεν του επέτρεπαν να λάβει μέρος στους Παγκύπριους
αγώνες. Μετά από αυτή την εξέλιξη, ο Γυμναστικός Σύλλογος Ευαγόρας
(Γ.Σ.Ε.) απαγόρευσε στη Νέα Σαλαμίνα την είσοδο των αθλητών της στο στάδιο
Γ.Σ.Ε. Αντιστοίχως, ο Γυμναστικός Σύλλογος Ζήνωνας (Γ.Σ.Ζ.) σε Γενική
Συνέλευση, απαγόρευσε στην Αλκή να χρησιμοποιεί το στάδιο της Λάρνακας.
Τον ίδιο μήνα, ο Α.Π.Ο.Ε.Λ. απέστειλε
τηλεγράφημα στο Σ.Ε.Γ.Α.Σ., «εγκάρδιο αδελφικό χαιρετισμό σε ολόκληρη την
ελληνική αθλούμενη νεολαία» κι ευχόταν, «όπως τερματισθεί η εθνοκτόνος
ανταρσία» στην Ελλάδα. Η διοίκηση του σωματείου κάλεσε όλους τους αθλητές και
ποδοσφαιριστές του σωματείου να προσυπογράψουν σχετική δήλωση, με την οποία θα
συνηγορούσαν με το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος. Οι αριστεροί παράγοντες και
αθλητές του Α.Π.Ο.Ε.Λ. θεώρησαν το χαρακτηρισμό «εθνοκτόνος ανταρσία», πρόκληση
και κομματική τοποθέτηση του σωματείου τους. Οι ποδοσφαιριστές Κώστας
Λυμπουρής Κώστας, Αγησίλαος Τσιαλής, Γωγάκης Καραγιάννης, Τάκης Σακλιώτης,
Ανδρέας Καριόλου κ.ά. διαχώρισαν τη θέση τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν τις
δηλώσεις. Από εκεί και πέρα, ανέλαβε δράση ο Τύπος, ο οποίος με συνεχή ρεπορτάζ
και σχόλιά του, έριχνε λάδι στη φωτιά, πυροδοτώντας την τελική έκρηξη.
Ακολούθησε η επ΄ αόριστον τιμωρία πέντε αθλητών του Α.Π.Ο.Ε.Λ. από το
σωματείο τους. Έτσι, οι ποδοσφαιριστές αυτοί αποσκίρτησαν από τον Α.Π.Ο.Ε.Λ.
και μαζί με αρκετούς άλλους ίδρυσαν στις 4 Ιουνίου 1948 νέο σωματείο την
Ομόνοια Λευκωσίας.
Από την πρώτη μέρα της ίδρυσης
της η Ομόνοια συγκέντρωσε χιλιάδες οπαδούς, οι οποίοι αυξάνονταν μετά τις
επιτυχίες της ομάδας. Οι φίλαθλοι της προέρχονταν κυρίως από την αριστερή
εργατική λαϊκή τάξη. Η Ομόνοια τις επόμενες δεκαετίες έγινε η λαοφιλέστερη
ομάδα της Κύπρου και χαρακτηρίστηκε ως «ομάδα του λαού». Η Ομόνοια Λευκωσίας
έχαιρε και χαίρει της άκρας προστασίας
του Ανορθωτικού Κόμματος Εργαζομένου Λαού (Α.Κ.Ε.Λ.) της Κύπρου, που αποτελεί
τη συνέχεια του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου (Κ.Κ.Κ.).
Υστερόγραφο: Κάποιοι πρόχειροι
και κακεντρεχείς, διαβάζοντας τα παραπάνω, θα σπεύσουν άκριτα να καταλήξουν στο
πρόχειρο συμπέρασμα πως τελικά όλα τα κακώς κείμενα στη Μεγαλόνησο, έχουν τις
ρίζες τους στην Αθήνα. Μα όταν αντιγράφεις ότι κακό συμβαίνει στην Ελλάδα αποδεικνύεις
περίτρανα ποια είναι η πραγματική καταγωγή σου …
Βιβλιογραφία:
Μελετίου 2011, σελ. 97, 98
και 141.
Στυλιανού και Γεωργίου 1988, σελ. 16
και 21.
“ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ”, Αθλητισμός,
Δήμος Αμμοχώστου,
Αθλητικός Σύλλογος Ομόνοια
Λευκωσίας
Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο ΤΕΙ Λάρισα
Από το Μονάγρι Λεμεσού
