Απόνερα
(του Κώστα Μπιλίρη)
Θ΄αρχίσω με μια παρατήρηση. Αν κάνεις ό,τι λες
είσαι συνεπής. Αν λες ό,τι κάνεις, είσαι
εγωιστής και ευκαιριοκράτης. Αν κάνεις και δεν το λες, είσαι αξιοπρεπής. Αν δεν
κάνεις και λες, αποδεικνύεσαι ψεύτης. Ή ψώνιο.
Σ΄αυτή τη ζωή ήρθαμε για να φύγουμε, τόνισε στο
κήρυγμά του ένας Αρχιμανδρίτης.
Μήπως θάπρεπε να φεύγουμε για να ερχόμαστε;
Κάθε χρόνο πάνω από χίλιοι πεντακόσιοι άνδρες
στον κόσμο αλλάζουν φύλο πετώντας στα σκουπίδια τον... παραδοσιακό τους σωλήνα!
Κοίτα μια απορία που μου γεννήθηκε! Όταν
κηδεύουμε άνδρα, ψάλλουμε «και τω μεταστάντι δούναι την ανάστασιν». Όταν
κηδεύουμε γυναίκα λέμε «και τη μεταστάση δούναι την ανάστασιν». Όταν όμως θα
κηδέψουμε γυναίκα προκύψασα από αλλαγή φύλου τι πρέπει να πούμε; Και πώς θα την
αναφέρουμε; Μακαρίτισσα ή μακαρίτη; Αναζητείται δικαίωμα προσδιορισμού. Όπως και
δικαίωμα στη ζωή μερικών ανθρώπων.
Δικαίωμα στη ζωή σημαίνει δικαίωμα στο όνειρο,
στη διεκδίκηση, στην ηδονή και στην απόλαυση, στην άποψη, στην ένσταση και στη
συμμετοχή. Να μπορείς απέναντι στο «ναι» των ισχυρών να ορθώνεις ένα δικό σου
«όχι». Μα πάνω απ΄όλα , δικαίωμα στη ζωή, σημαίνει δικαίωμα στην αμφισβήτηση.
Κι άμα καταπιαστείς με αυτή έχεις πολύ δουλειά να κάνεις.
«Το σεξ είναι δώρο θεού » είπε στην τηλεόραση
ένας θεολόγος καθηγητής.
Εμείς το κατατάσσουμε στις προσφορές του
διαβόλου. Καμιά πράξη μας, δεν έχει συκοφαντηθεί τόσο πολύ, όσο η ερωτική
επικοινωνία. Παλαιότερα, τη γυναίκα που δε θα έφθανε παρθένα ως το γάμο της, την έλεγαν μαγαρισμένη.
Αλήθεια! Ποια ουσιαστική διαφορά υπάρχει
ανάμεσα σε αρσενικούς και θηλυκούς ανθρώπους;
Οι άνδρες είναι πιο ευάλωτοι στις ασθένειες. Οι
γυναίκες είναι πιο ευάλωτες στις υποσχέσεις. Μιας γυναίκας μπορείς να της
πάρεις το εσώρουχο, αρκεί να της τάξεις ένα άλλο καλύτερο.
Κοίτα δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε! Όπου κι αν
πας, όπου κι αν βρεθείς, ό,τι κι αν κάνεις, παραμονεύει η αμαρτία. Την
πραγματοποιούμε και τη χρεωνόμαστε «εν λόγω, ή έργω, ή διανοία».
Δηλαδή και να σκεφτείς κακό για κάποιον,
θεωρείσαι αμαρτωλός και πας στη κόλαση. Όμως αν σκεφτείς καλό για κάποιον, τι
γίνεται; Πας στον παράδεισο; Μπορείς να
αγαθοεργήσεις εν λόγω, ή διανοία; Μπορείς να ευεργετήσεις μόνο με τη σκέψη;
Ας το κάνουμε πιο συγκεκριμένο. Όταν ευχηθείς
για κάποιον στα μουγκά να πάθει κακό, αμαρτάνεις και καταλήγεις στην κόλαση.
Όταν σκεφθείς για κάποιον να τον βρει το
καλό, τι γίνεται; Πας στον παράδεισο;
Και προχωρούμε. Για όποιον υποχρεώνεται να
πειθαρχήσει και να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις ενός άλλου, λέμε πως βρήκε το
δάσκαλό του. Γιατί να μη βρει και τη δασκάλα του;
Γιατί στους επικείμενους καυγάδες κάποιοι
ρίχνουν λάδι στη φωτιά;
Επειδή είναι πιο ακριβή η βενζίνη.
Τέσσερα εκατομμύρια μελέτες, θα μείνουν φέτος στην Κίνα απραγματοποίητες. Μπορεί να
ξέρεις τι πρέπει να γίνει. Δεν σημαίνει πως ξέρεις και να το φτιάσεις. Άλλωστε
δεν επιλύουν όλες οι λύσεις προβλήματα. Απλώς τα αναδεικνύουν.
Οι πληγές που διαχειρίστηκε ο θεούλης μας, ήταν
ένδεκα. Τις δέκα τις έριξε κάποτε στη χώρα του Φαραώ. Την ενδέκατη την έστειλε το 2015 στην Ελλάδα,
υπό μορφήν αριστερής κυβέρνησης.
Ο λαός μας αυτά τα χρόνια βαρυστομάχιασε και
πήρε εμετικό. Το τι έβγαλε, δε λέγεται. Κάτι υπουργούς έχει ακόμη στο στομάχι
του. Αλλά πού θα πάνε; Κι αν δεν τους ξεράσει, θα τους αποπατήσει.
Σε άρθρο του ένας πανεπιστημιακός παρατηρεί: Η
ευμάρεια, κοινώς καλοπέραση, μπορεί να χαρακτηριστεί και διαφθορά.
Πολλοί θα του απαντήσουν. «Ας είχα εγώ τρόπο να
καλοπερνάω κι ας με έλεγαν διεφθαρμένο».
Τι είναι αυτό που δημιουργεί ήρωες και
ηρωισμούς; Οι ήρωες επιτυγχάνουν ηρωισμούς και οι ηρωισμοί αναδεικνύουν ήρωες.
Και για να το απλοποιήσουμε. Όταν οι
πολλοί σώσουν τον ένα, είναι καλοί άνθρωποι! ¨Όταν ο ένας σώσει τους πολλούς
είναι ήρωας.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, συμβουλεύει μια
παροιμία. Όμως τα λίγα δεν είναι πλούτος αποδεικνύει η ζωή. Στα πολλά λόγια κρύβεται η πρόφαση. Στα λίγα
η ευθύνη. Όχι πάντα καλοπροαίρετη και αθώα.
Θα μπορούσα να πω και το εξής:
Πλούσιος είναι όποιος έχει καλούς φίλους. Αρκεί
να μην είναι φτωχοί.
Ο φιλάργυρος είναι αξιολύπητος, λένε μερικοί.
Γιατί όχι και αξιομίσητος;
Θα κλείσω με ορισμένες απορίες οικονομικού
χαρακτήρα, χωρίς να περιμένω πληρωμένη απάντηση.
Τι ρωτάμε για την τιμή ενός προϊόντος; -Πόσο
πάει; Όμως γιατί λέμε πόσο πάει και όχι πόσο έρχεται; Αφού σε περίπτωση
ισοτιμίας , λέμε «του ήρθε μία η άλλη»
και όχι «του πήγε μία η άλλη».
