Η μόνη μας παρηγοριά
είναι που ευτυχώς οι Τούρκοι μας θεωρούν Έλληνες!
Εύστοχο σχόλιο φίλου
αναγνώστη, σχετικά με την ελληνικότητα των Κυπρίων
Οι δημοσιογραφικές γραφίδες και
τα ανoiκτά μικρόφωνα στα χέρια ημιμαθών δημοσιογράφων είναι εξαιρετικά
επικίνδυνα! Κάποτε πρέπει να βάλουμε το δάκτυλο «επί των τύπων των ήλων» και να
αποφασίσουμε τι θέλουμε. Η διαμόρφωση της κοινής γνώμης είναι μια πολύ σοβαρή
υπόθεση και δεν μπορεί να αφήνεται στην τύχη της … Για όσους φυσικά δεν
πιστεύουν στη θεραπευτική και κατευθυνόμενη πλύση εγκεφάλου του σάπιου
πολιτικού συστήματος αλλά στη μία και μοναδική ΑΛΗΘΕΙΑ!
Συχνά-πυκνά φτάνουν στο
ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο μηνύματα αναγνωστών που σχολιάζουν και καταθέτουν
την άποψη τους για όσα κατά καιρούς γράφω. Η κριτική και τα σχόλια (θετικά ή
αρνητικά) εφόσον φυσικά δεν ξεφεύγουν των κανόνων ενός πολιτισμένου διαλόγου, είναι
πάντα καλοδεχούμενα, αφού εκτός των άλλων δίνουν πάντα την ευκαιρία για εξαγωγή
πολύτιμων συμπερασμάτων. Παραθέτω σήμερα το πατριωτικό σχόλιο ενός σοβαρού και
υποψιασμένου αναγνώστη, του πρόσφυγα Δημήτρη Παπαμιχαήλ, καρδιολόγου, από την κατεχόμενη
Κωμόπολη της Μεσαρκάς, την Ηρωομάνα Λύση, προσωρινού κάτοικου Λάρνακας, ο
οποίος σχολιάζει την αναφορά που έγινε στο τελευταίο μου σημείωμα με αφορμή την
απαράδεκτη τοποθέτηση δημοσιογράφου της ΕΡΤ, μετά το τέλος του ποδοσφαιρικού
αγώνα Ντόρτμουντ-Αθλητικού Ποδοσφαιρικού Ομίλου Ελλήνων Λευκωσίας (Α.Π.Ο.Ε.Λ.):
Δέστε, έγραψα, το δίλλημα
αθλητικογράφου της ΕΡΤ που εκφράστηκε κατά τη διάρκεια ζωντανής αθλητικής
εκπομπής, αμέσως μετά το τέλος του συγκριμένου ποδοσφαιρικού αγώνα: «Η καρδιά
μας ήταν μοιρασμένη μεταξύ του Σωκράτη Παπασταθόπουλου (παίχτης της γερμανικής
ομάδας) και του Γιώργου Δώνη (προπονητής Α.Π.Ο.Ε.Λ.)», είπε ο δημοσιογράφος. Το
δίλλημα αν καταλάβατε καλά προέκυψε επειδή βρέθηκαν αντιμέτωποι, μεταξύ των
τεσσάρων γραμμών του γηπέδου για ενενήντα λεπτά, δύο Έλληνες κι όχι μια
γερμανική με μια ελληνική ομάδα. Που σημαίνει ότι ο εν λόγω δημοσιογράφος, αγνοεί
ότι ο Α.Π.Ο.Ε.Λ. είναι ελληνική ομάδα η οποία προέρχεται από ένα μαρτυρικό
ελληνικό νησί στο οποίο κτυπούν αδιάλειπτα 700.000 καρδιές, που κάποιοι
πολιτικοί της Αθήνας θα προτιμούσαν να μην υπάρχουν, ενίοτε μάλιστα τις
εγκατέλειψαν και τις ξεπούλησαν! Ότι ο Α.Π.Ο.Ε.Λ. είναι Ελληνική ομάδα
αγνοείται από αυτούς τους επικίνδυνους τύπους! Ότι οι οπαδοί του Α.Π.Ο.Ε.Λ.
κρατούν σε κάθε αγώνα της ομάδας τους μόνο ελληνικές σημαίες δεν λέει τίποτε σ’
αυτούς τους επικίνδυνους κονδηλοφόρους! Οι άνθρωποι είναι πραγματικά για τα
πανηγύρια! Αν ήμασταν μια κανονική χώρα, τέτοιοι λειτουργοί των ΜΜΕ θα είχαν
παραδώσει αμέσως στην Αρμόδια Αρχή την δημοσιογραφική τους ταυτότητα!
Γράφει λοιπόν ο Δημήτρης
Παπαμιχαήλ: «Κ. Αυγουστή σας χαιρετώ από την πατρώα γη. Παρακολουθώ τα γραφόμενα
σας από την ιστοσελίδα του κ. Ιγνατίου. Προσυπογράφω άχρι κεραίας το τελευταίο
σας κείμενο σχετικά με τον Γιωργάκη καθώς και το υστερόγραφο σας περί ΑΠΟΕΛ.
Καίτοι μη ΑΠΟΕΛΙΣΤΑΣ (σημείωση δική μου κι εγώ είμαι ΑΠΟΛΛΩΝΙΣΤΑΣ), εκ της
επαρχίας Αμμοχώστου ορμώμενος και εκ της ηρωοτόκου Λύσης τυγχάνω οπαδός της
ΑΝΟΡΘΩΣΕΩΣ, οφείλω να ομολογήσω ότι οι “πορτοκαλί’’ δεν παραλείπουν να φέρουν
τις Ελληνικές σημαίες τόσο στους εγχώριους αγώνες όσο και στους διεθνείς.
Τώρα όσο για τους δημοσιογράφους
και τα σχόλια τους περί των Κυπριακών ομάδων. Όπως; Λέει ένας καλός φίλος “ο
καλύτερος τους έχει πάρει απολυτήριο Λυκείου με γενικό 8/20’’.
Όμως για να μην τους αδικούμε
ψεσινό αφιέρωμα της ΕΡΤ (5/11/2017) για το πώς εκπαιδεύονται οι αλλοδαποί
φοιτητές της Σχολής Ικάρων ξεκίνησε με συνέντευξη του πλέον “αλλοδαπού’’ φοιτητή
ΙΚΑΡΟΥ, ενός Κύπριου. Αν η δημόσια τηλεόραση κάνει τέτοια “λάθη’’ τότε δικαιολογημένα ο κάθε
αθλητικογράφος τι να πει. Αλλά μην πάτε μακριά. Μπείτε στην ιστοσελίδα του Υπ. Παιδείας
της Ελλάδος και θα δείτε πως αναφέρονται στα Κυπριωτόπουλα που θα διεκδικήσουν
θέση στο Ελλαδικά ΑΕΙ- ΑΛΛΟΓΕΝΕΙΣ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ.
Επομένως τι να περιμένω από αυτή
την πολιτεία την ανιστόρητη. Και τι να περιμένω από τη Κυπριακή Δημοκρατία η
οποία τι ενέργειες έχει κάνει για να διορθώσει αυτό. Η μόνη μας παρηγοριά είναι
που ευτυχώς οι Τούρκοι μας θεωρούν Έλληνες.
Μετά τιμής, Δρ Δημήτριος
Παπαμιχαήλ, Καρδιολόγος, Λάρνακα.
Προσυπογράφοντας απ’
αρχής μέχρι τέλους όλα τα παραπάνω σημειώνω ακόμη: Μια φορά κι έναν
καιρό, μπήκα στη διαδικασία για την απόκτηση ελληνικής υπηκοότητας, παρά το
γεγονός ότι δεν ήθελα ποτέ να γίνω Έλλην Υπήκοος, ακολουθώντας την ίδια
διαδρομή που ακολουθούν οι αλλοεθνείς/αλλογενείς πολίτες. Κι αυτό επειδή θεωρώ
πως για ένα Έλληνα στην καταγωγή είναι εξαιρετικά προσβλητικό προκειμένου να
γίνει Έλληνας υπήκοος, να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που
αντιμετωπίζονται οι αλλογενείς που έτυχε να βρεθούν στην Πατρίδα μας. Για τους
οποίους να σημειώσω δεν έχω καμιά ένσταση να τους παρέχεται η ελληνική
υπηκοότητα, εφόσον φυσικά πληρούν τα κριτήρια της νομοθεσίας και της εθνικής
ασφάλειας. Για τυπικούς και μόνο λόγους λοιπόν πριν πολλά χρόνια, ύστερα από
μια πολύ μεγάλη διαδρομή/ταλαιπωρία τεσσάρων χρόνων, απέκτησα την ελληνική
υπηκοότητα. Τελευταίο στάδιο αυτής της διαδικασίας είναι η ορκωμοσία, όπου επί
της ουσίας δίνεις τον όρκο να είσαι ένας καλός Έλληνας! Αλήθεια, τί ήμουν μέχρι
σήμερα σκέφτηκα! Ένοιωσα τη μάνα πατρίδα να γκρεμίζει το σπίτι που γεννήθηκα, ένοιωσα
να ξεριζώνει τις ελληνικές ρίζες μου, ένοιωσα να με φτύνει πατόκορφα η ίδια μου
η πατρίδα, την ένοιωσα να μου αποκόπτει η ίδια τον εθνικό ομφάλιο λώρο μου!
Ένοιωσα για άλλη μια φορά την προδοσία. Θύμωσα με την Ελλάδα που πουλάει τα
παιδιά της! Δεν μπορεί να είμαστε σοβαρό κράτος
σκέφτηκα….
Εν κατακλείδι: Για να μαθαίνουν
Ιστορία οι ανιστόρητοι, είναι καιρός οι άσχετοι Ελλαδίτες αδελφοί, που δυστυχώς
δεν είναι λίγοι (πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καθηγητές, δάσκαλοι και απλοί
πολίτες) να μάθουν, ότι, πρώτον: Μπορεί
η Κύπρος και η Ελλάδα να είναι (με ευθύνη της Αθήνας) δύο ανεξάρτητα κράτη, ο
ελληνισμός όμως, ήταν, είναι και θα παραμείνει, ένας, κοινός και αδιαίρετος.
Στην Δημοκρατία της Κύπρου ζουν πάνω από 700.000 Ελληνικές ψυχές και πλέον του
μισού εκατομμυρίου εκτός Κυπριακής επικράτειας: που έχουν το ίδιο αίμα, την
ίδια γλώσσα, κοινή ιστορία και θρησκεία, τα ίδια ήθη και έθιμα. Από το «πάντες
οι της Ελληνικής παιδείας μετέχοντες» του Ισοκράτη, στο «Όμαιμον» του Ηρόδοτου και
στο όμαιμον, ομόγλωσσον, ομοεθνές, ομόθρησκον, ομότροπον του εκ μητρός Κύπριου
Ιωάννη Καποδίστρια. Όλα αυτά έπρεπε να αποτελούν βασικό συστατικό στοιχείο της
εθνικής μας προπαίδειας. Μόνο έτσι δεν θα παρατηρούνταν πληθώρα τέτοιων
απαράδεκτων και θλιβερών φαινομένων όπως αυτά που περιγράφουμε. Δεύτερον: Αυτό το τεράστιο από κάθε άποψη
εθνικό μέγεθος που λέγεται Κυπριακός Ελληνισμός, δεν απουσίασε ποτέ από κανένα
εθνικό προσκλητήριο, όσο ακριβό κι αν ήταν το τίμημα! Και τρίτον: Η Αθήνα
εξέθρεψε και περιέθαλψε τους ηθικούς αυτουργούς και τους πραγματικούς εθνικούς
ολετήρες της Κύπρου … την χούντα (που μας φούσκωσε τα μυαλά για ΕΝΩΣΗ και μας
πρόδωσε) και την μεταπολίτευση του Καραμανλή (με προεξάρχοντα τον Ευάγγελο
Αβέρωφ) που σιωπηρά συνέργησε και τελικά αποδέχθηκε τη διχοτόμηση της Κύπρου για
να επαναφέρει τη δημοκρατία, που όλοι μαζί δολοφόνησαν και εξακολουθούν να
δολοφονών, στην κοιτίδα της.
Υστερόγραφο: «Η ιστορία δεν
μπορεί να κλαπεί», «Φέρτε πίσω τα μάρμαρα», ήταν το μήνυμα στα πανό που σήκωσαν
οι φίλοι των “πορτοκαλί”! στο αγώνα με την Τότεναμ στην Λευκωσία!! Είδατε εσείς
ποτέ παρόμοιο σύνθημα σε Ελλαδικό γήπεδο;
Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι.
Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
