Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα δια χειρός Κώστα μπιλίρη: Δεν ξέρεις τι σου γίνεται

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
"Η άγνοια όταν είναι ηθελημένη είναι τέχνασμα.
Όταν γίνεται για να ξεχάσουμε αυτούς που μας έβλαψαν, γίνεται αρετή ή δειλία.
Όταν δημιουργείται επειδή κάποιοι σου έκρυψαν την αλήθεια τότε αποβαίνει κατάρα!
Αλήθεια εσύ φίλε αναγνώστη ξέρεις τι σου γίνεται? Από μπάζωμα ρεμάτων γνωρίζεις κάτι?
Ας δούμε όμως και την άποψη του χρονογράφου μας Κώστα Μπιλίρη στο κείμενο που έχει τον αντίστοιχο τίτλο... 

"Δεν ξέρεις τι σου γίνεται" 

του Κώστα Μπιλίρη

Αν δεν μπορείς να δεις τι συμβαίνει γύρω σου, δεν ξέρεις τι σου γίνεται, είπε στην τηλεόραση ένας συγγραφέας. Πολύ γνωστή αυτή η φράση. «Δεν ξέρεις τι σου γίνεται»! Μια φράση που σου την αμολάει ο άλλος περιφρονητικά, υποτιμητικά, και με κάποια δόση ειρωνείας.

Εμάς τους νεοέλληνες, ποταμός άγνοιας μας περιλούζει. Όντως αγνοούμε πολλά. Παρότι ξερόλες, είμαστε μόνο παρόλες. Αγνοούμε πολλά και βασικά.

Αγνοούμε τις υποχρεώσεις μας και τα δικαιώματά μας. Αγνοούμε δηλαδή την ουσία της ζωής.

Η άγνοια είναι αξιοκατάκριτη. Κατάσταση επικίνδυνη. Μια ινδική έκφραση μάς προειδοποιεί. Θα έλεγα και μας κατευθύνει. «Αυτός που γνωρίζει, δηλαδή που κατέχει γνώσεις, είναι αδελφός του ήλιου. Αυτός που αγνοεί, θεωρείται τυφλός».

Πολύ σκοτάδι μας περιτυλίγει. Ίσως και γιατί έτσι μας προτιμούσαν ορισμένοι.  Στα σκοτάδια της άγνοιας, της μη ενημέρωσης. Με απόντα τον προβληματισμό. Ας θυμηθούμε περιπτώσεις που η άγνοια κυριαρχεί στη ζωή μας. Κάποτε ήταν υβριστικό και ντροπιαστικό να πεις σε κάποιον: εσύ δεν ξέρεις να μοιράσεις δυο γαϊδουριών άχυρα. Τώρα δεν ξέρουμε τι είναι τα άχυρα. Σε λίγα χρόνια δεν θα ξέρουμε τι είναι τα γαϊδούρια. Τα τετράποδα εννοώ. Ας είναι καλά τα τσίρκα που πέρασαν από τη χώρα μας. Χρειάστηκαν σάρκα και μας ξεγαϊδούρεψαν. Δεν εννοώ το χαρακτήρα μας.

Ας είναι καλά τα μηχανήματα που αντικατέστησαν τ΄ανθρώπινα χέρια.

Ας είναι καλά η εγκατάλειψη της γης και της καλλιέργειας. Εμείς οι νεοέλληνες νοικοκυραίοι, τρώμε πατάτες από το Τέξας και σκόρδα από τη Μοζαμβίκη. Ας είναι καλά και η τεμπελιά μερικών σε συνδυασμό με το δημοσιοϋπαλληλίκι.

Ας είναι καλά και τα φθηνότερα εισαγόμενα προϊόντα.  Στη χώρα μας, με είκοσι ελαιόδεντρα που έχει κάποιος, θέλει να λύσει όλο το βιοτικό του πρόβλημα. Και η άγνοια διαχέεται. Ο εντελώς άσχετος με τη χθεσινή πραγματικότητα, δεν ξέρει από πού γεννάει η κότα. Φράση που την έλεγαν συχνά στην επαρχία.

-Άσε τις εξυπνάδες. Βρε άσε που θα μας πεις εσύ τι θα κάνουμε.  Εσύ δεν ξέρεις από πού γεννάει η κότα.  (Η καινούργια γενιά την κότα την ξέρει μόνο σαν περιεχόμενο σούβλας και  κατσαρόλας).

Με υποτιμητική διάθεση μια ακόμη αποστομωτική φράση. «Εσύ δεν ξέρεις από πού σε γέννησε η μάνα σου».

Και προχωρούμε σε διαπιστώσεις γνώσης και άγνοιας. Εμείς δεν ξέρουμε να συζητάμε. Αγνοούμε πότε πρέπει ν΄αρχίσουμε και πότε να σταματήσουμε. Συνήθως  μιλάμε  χωρίς να ξέρουμε τι θέλουμε να πούμε. Χωρίς να έχουμε διαπιστώσει, αν μας ακούει κανείς.

Εμείς οι νεοέλληνες «δεν ξέρουμε που πάνε τα τέσσερα». Σάμπως ξέρουμε που πάνε τα δύο;

Λέμε ακόμη πως δεν ξέρουμε και τι μας ξημερώνει. Κάποτε όλες οι κακές οι πράξεις γίνονταν νύχτα.

Τώρα σε τρώνε λάχανο μέρα μεσημέρι. Γι΄αυτό πάρτε τα μέτρα σας γιατί καμιά φορά, δεν ξέρουμε τι μας βρίσκει. Έχουμε καταγγελθεί και  για μια άλλη ακόμη άγνοια. Δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Αλλά μήπως είναι λίγα αυτά που θέλουμε; Εννοώ αυτά που μας στέρησαν; Και εξειδικεύω. Ένας σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να ξέρει τι θέλει, και πότε το θέλει. Αλλά και που το θέλει. Αν προσφέρεις σ΄ένα χορτασμένο στιφάδο, τι να το κάνει; Πρέπει λοιπόν να μάθουμε  τι θέλουμε και αν το δικαιούμαστε. Να λάβουμε υπόψιν και πόσοι άλλοι διεκδικούν τα ίδια με μας.

Κυρίως όμως επιβάλλεται να ξέρουμε, ή να μαντεύουμε τι ζητούν οι άλλοι από μας.

Μια πολύ γνωστή προσβλητική φράση είναι και «εσύ δεν ξέρεις να φας». Το φαγητό εκτός από όρεξη, προϋποθέτει και γνώση. Όμως το να φας, δεν είναι μόνο θέμα γνώσης. Σύμφωνα με ένα σοφό, ο φτωχός τρώει όποτε έχει και ο πλούσιος όποτε θέλει. Το κακό είναι να τρως όποτε σου επιτρέπουν οι άλλοι. Και ακόμη χειρότερο να τρως όποτε σου επιτρέπουν οι γιατροί. Όποτε και ό,τι σου επιτρέπουν. Θλιβερό να αναγκάζεσαι να τρως μόνο από το συσσίτιο της εκκλησίας.

Μερικοί με το δίκιο τους να μην ξέρουν να φάνε. Τόσα χρόνια τυλιγμένοι στα μέτρα λιτότητας, δεν θυμούνται και πως τρώνε. Έχουν ξεχάσει πλέον και τι τρώγεται. Φυσικά είναι άλλο δεν ξέρεις να φας, κι άλλο δεν ξέρεις τι να πρωτοφάς.  Αναμφισβήτητα, το να ξέρεις να φας χρειάζεται και κάποια εκπαίδευση. Αν σου προσφέρουν ένα πιάτο σαλιγκάρια, έτσι και δεν είσαι εκπαιδευμένος, θα μείνεις με το τσόφλι στα δόντια.