Φίλοι αναγνώστες των "αφιερωμάτων" ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ. Χριστός γεννάται δοξασατε.
Ας μη ξεχνούμε πως Χριστιανισμός είναι κυρίως αναγνώριση των αναγκών του άλλου. Και για να θυμηθώ το ποιητικό μου παρελθόν:
Είναι μια καλημέρα κι άστη να πέσει γόνιμα.
Είναι μια καληνύχτα κι άστη να γίνει όνειρο.
Είναι ένα φύραμα να πλάσεις της αγάπης το ψωμί.
Είναι ένα κύπελλο νερό για κάποιον διπλανό σου που διψά.
Και διψούν πολλοί απ΄ ότι ξέρετε...
Καλά Χριστούγεννα
Κώστας Μπιλίρης
Παρθενικές
αναθυμιάσεις
του Κώστα Μπιλίρη
Με
το θέμα της παρθενίας έχω ασχοληθεί κι άλλες φορές. Μα δε θα βλάψει να πούμε ξανά λίγα λόγια.
Και
κατ΄αρχάς να θυμίσω μια βασική προϋπόθεση. Δηλαδή μια πραγματικότητα. Η
παρθενία εδώ και χρόνια δεν καλλιεργεί
διαμάχες και δεν οδηγεί σε δράματα τιμής. Οι ζώνες αγνότητας σκούριασαν στο
χρονοντούλαπο της ιστορίας. Όμως εξακολουθεί να προκαλεί κάποιες συζητήσεις,
αλλά όχι και κάποιο παρθενικό σύνδρομο.
Θέλω
να πιστεύω πως ούτε και για τη χριστιανοσύνη είχε καμιά τεράστια και ξεχωριστή
σημασία. Αν είχε θα φρόντιζαν οι πατέρες της εκκλησίας να θεσπίσουν και μια
ειδική θεομητορική εορτή, για να τιμηθεί η παρθενία της Μεγαλόχαρης. Όπως
τιμούμε τη γέννησή της, την είσοδο στο ναό, την κοίμησή της και την Αγία Ζώνη
της, θα τιμούσαμε σε μια καθορισμένη ημερομηνία και την παρθενία της.
Με
την ευκαιρία να ομολογήσω και να επισημάνω: ο χαρακτηρισμός «Μεγαλόχαρη» είναι
το καταλληλότερο επίθετο που της ταιριάζει. Το «Θεοτόκος» είναι λάθος. Αποτελεί
ανυπόστατη υπερβολή. Ο Ιησούς ως Θεός είναι Μονογενής Υιός του Θεού, γεννηθείς
απ΄αυτόν προ πάντων των αιώνων. Η Παναγία μας, δεν έτεξε τον Ιησού ως Θεόν,
αλλά το Χριστό ως άνθρωπο. Επομένως είναι ανθρωποτόκος. Δηλαδή από τα σπλάχνα
της προήλθε η ανθρώπινη υπόσταση του Ιησού και όχι η θεϊκή. Φαίνεται ακατόρθωτο
μια δεκαπεντάχρονη κοπελίτσα να συλλάβει και να τέξει Θεόν. Άλλωστε δεν υπάρχει
λόγος. Η αναφορά του Συμβόλου της Πίστεως (Πιστεύω) στον σαρκοθέντα εκ
Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, έχει προσδιοριστικό χαρακτήρα. Δίνει
τα στοιχεία της Μητέρας, μη υπάρχοντος επωνύμου. Δεν αναφέρεται σε κάποια θέση
δογματική.
Την
Παναγία την τιμούμε και τη σεβόμαστε, όχι επειδή έμεινε παρθένος, αλλά επειδή
κυοφόρησε τον Θεάνθρωπο. Με την ίδια ευλάβεια θα την τιμούσαμε σε οποιαδήποτε
άλλη περίπτωση.
Μητέρα
του Χριστού, θα μπορούσε να ήταν και μια κοινή ακόμη γυναίκα. Περνώντας από
μέσα της ο Θεάνθρωπος θα την είχε εξαγνίσει. Υπάρχει μήπως κάποια ένσταση; Αυτός άγγιζε πληγές και τις γιάτρευε. Κοίταζε παράλυτους και τους έστηνε στα πόδια
τους. Συναντούσε νεκρούς και τους ξανάδινε ζωή. Πλησίαζε την αμαρτία και την
εξαφάνιζε, με ένα απλό «αφέονταί σοι αι αμαρτίαι».
Άλλωστε
σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο, το σώμα του ανθρώπου είναι ναός του Θεού. Είτε
πρόκειται για το σωματάκι μιας παρθένου, είτε για το κορμί μιας εκδιδόμενης. Ο
Χριστός μάλιστα έδειξε πολλή στοργή, πολλή κατανόηση και μεγάλη συμπαράσταση
στις πόρνες. Πρέπει να τα λέμε πλέον. Να
διακινούμε τις ιδέες μας και να διατυπώνουμε τις απορίες μας. Να ζητάμε και
διευκρινήσεις. «Ερευνάτε τας Γραφάς» είναι η άποψη της ορθοδοξίας. Δεν είναι
«σκάσε και μη μιλάς». Ούτε άκου και
βούλωσέ το.
Θα
μιλήσουμε, θα δώσουμε τροφή για διάλογο και για οποιαδήποτε καλόπιστη συζήτηση.
Θα προβάλουμε τις θέσεις μας, τις ενστάσεις μας, τις αναζητήσεις μας, τις
ανακύπτουσες διαφωνίες μας.
Ενδεχομένως
να έχουμε άδικο, ή έλλειψη ενημέρωσης. Γιατί να μη μάθουμε την αλήθεια,
προκαλώντας μια ανταλλαγή απόψεων; Δεν βιώνουμε υπό καθεστώς τρομοκρατίας και
σκοταδισμού. Η Ιερά Εξέταση έχει καταργηθεί πριν διακόσια χρόνια από το Μέγα
Ναπολέοντα.
Η
παρθενία λοιπόν πήρε τέλος και πετάχτηκε στα σκουπίδια σαν ξυνισμένο φαγητό.
Δεν επιτρέπεται να κατατρομάζουμε τις νέες με την απειλή τής κόλασης. Ούτε να
προκαλούμε τις μυημένες στις σαρκικές απολαύσεις να γελούν με καπνισμένα
τσουκάλια. Εδώ και δεκαετίες οι χύτρες δε μαυρίζουν από αναμμένα δαυλιά. Σκεφθείτε να ξαναγυρίσουμε και στην πρώτη νύχτα του γάμου. Σκεφθείτε ο
γαμπρός να είναι ανίκανος και να διαπιστωθεί μετά την τέλεση του γάμου. Εκεί
αρχίζει το δράμα.
Όσο
για τη Μεγαλόχαρη, εγώ τη σέβομαι ως μητέρα του Χριστού. Ως μια ενάρετη
γυναίκα. Ως μια πονεμένη μάνα, που είδε να βασανίζουν και να σταυρώνουν το γιο
της. Ως ένα υπέροχο χαρακτήρα.
Ως
μια υπέροχη Κυρά, την πρώτη Κυρία του κόσμου.
