ΛόΓια μπΡούΤζινα και
ΚακOφωNίες
του Χρυσόστομου Κυριαζόγλου
Ο δρόμος μας
Είναι στενός και πολλές φορές
εφιαλτικός,
γιομάτος ιδρώτα κι’ αλάφιασμα.
Σκόνη,
αγκάθια, λακούβες, φαρδέματα,
ανωκατηφοριές.
Εμπόδια από οχτρούς, από δήθεν φίλους
και από φίλους.
Κάψα.
Τρώς σκόνη κι ιδρώτα. Βαδίζεις μπροστά.
Άνεμος. Δεν έχει απάνεμο. Βαδίζεις κόντρα.
Βροχή. Κατάκατσε η σκόνη.
Τρως λάσπη και νερό. Βαδίζεις
σερνόμενος.
Κείνο
που φτάνει είναι ότι η κάψα κι’ ο ιδρώτας, κι’ η σκόνη,
κι’
ο άνεμος, η λάσπη και το νερό, να μην μάς σταματήσουν.
