ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Πολλή μουρμούρα διαχέεται πάλι για το Σκοπιανό. Οι γείτονές μας πρέπει να καταλάβουν επιτέλους κάτι. "Όποιος καλλιεργεί θράσος εμπορεύεται αναίδεια"!
Από το βιβλίο του Κώστα Μπιλίρη "Αριστουργήματα" δανειζόμαστε ένα παλαιότερο δικό του χρονογράφημα και σας το παρουσιάζουμε. Ο συνεργάτης μας όπως θα διαβάσετε δεν είχε σιγήσει κοινώς όπως ο ίδιος θα έλεγε δεν το βούλωσε. Πολλοί όμως πνευματικοί άνθρωποι του τόπου μας απέφυγαν μέχρι και τώρα να πάρουν θέση. Με άλλα λόγια απέφυγαν να φανερώσουν τον πατριωτισμό τους
ΤΟ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ»
Θεωρώ σκόπιμο να μιλήσω μερικώς
και για τα Σκόπια. Σκοπός μου θα είναι να προσπαθήσω
επί του θέματος των Σκοπίων
μια σύντομη επισκόπηση.
Παραδέχομαι κατ’ αρχάς ότι σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, το λόγο έχει η νόμιμη κυβέρνηση.
Όταν όμως το θέμα είναι εθνικό, έχει δικαίωμα έκφρασης και η εκκλησία. Και το θέμα αυτό έτσι όπως εξελίχθηκε, είναι εξόχως εθνικό.
Άλλωστε από το 1897 που άρχισε να δημιουργείται «μακεδονικό ζήτημα» αρκετοί Έλληνες ιερωμένοι
σφάχτηκαν, ή κρεμάστηκαν από Βούλγαρους κομιτατζήδες και Σκοπιανούς
ψευτομακεδόνες.
Το μεγάλο μας λάθος έγινε το 1992 και εξακολουθήσαμε να το διαπράττουμε. Βάλαμε βασικό αίτημα να μας ικανοποιήσουν οι Σκοπιανοί, την εγγύηση των
συνόρων μας. Να εγγυηθούν αυτοί τα σύνορά μας.
Ναι κύριε! Φωνάζαμε και επιχειρηματολογούσαμε
τόσα χρόνια, να εγγυηθούν
αυτοί τα σύνορά μας! Αλήθεια! Τα δικά τους μπορούσαν
να τα εγγυηθούν;
Εμείς είχαμε αξιόμαχες Ένοπλες Δυνάμεις
και αυτοί δεν είχαν ούτε ένα ξυπόλητο τάγμα.
Εμείς κάθε χρόνο εγκρίναμε
για τις αμυντικές μας δαπάνες, το 20% του κρατικού μας προϋπολογισμού, ενώ αυτοί
δεν είχαν ούτε καν προϋπολογισμό.
Εμείς είχαμε αναπτύξει τεράστια πολεμική βιομηχανία και
αυτοί είχαν μόνο αμηχανία.
Αμηχανία και θράσος.
Εμείς είχανε οχτώ χιλιάδες στρατηγούς και οι Σκοπιανοί, ούτε οχτώ λοχίες. Εμείς διαθέταμε
δεκάδες χιλιάδες αξιωματικούς που μετεκπαιδεύτηκαν με υπο-
τροφία στο εξωτερικό. Αυτοί για να βρούν αξιωματικό
εκπαιδευμένο, έπρεπε να τον φέρουν
με υποσχετική.
Εμείς ειδικευόμεθα στα νέα όπλα
και αυτοί εκείνη την περίοδο, ούτε ήξεραν
πως ήταν τα παλιά.
Εμείς ήμασταν στο ΝΑΤΟ, την ΕΟΚ, το Μάαστριχτ κι αυτοί
οι καραγκιόζηδες στα κρύα του σοσιαλιστικού λουτρού.
Και ζητούσαμε εμείς από αυτούς τους γουρνοτσαρουχάδες, να μη μας επιτεθούν, να δεσμευθούν με συμπεριφορά καλής γειτονίας
και να εγγυηθούν
τα σύνορά μας! Γιατί
δε φτύναμε να τους πνίξουμε;
Και ενώ παίζονταν
αυτό το παιχνίδι, αφήσαμε να μεταφερθούν εκεί οι μισές βιομηχανίες και βιοτεχνίες της Βόρειας Ελλάδας και τους έσωσαν από την πείνα. Φτάσαμε όπως είδα και στο σημείο να τους κολακεύουμε. Να τους κανακεύουμε, να τους καλοπιάνουμε και να τους υποσχόμαστε ξελάσπωμα της οικονομίας τους με χρήματα,
που θα μεσιτεύσουμε να τους δώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση!Για σκεφθείτε πρεμούρα! Σκεφθείτε ενδιαφέρον! Ένας στους τέσσερις Έλληνες να ευρισκόμεθα στο όριο της φτώχειας κι ακόμη παρακάτω και η πολιτεία έντρομη να καλοπιάνει τους Σκοπιανούς
βρυκόλακες των Βαλκανίων, να μη μας κάνουν ντα! Κρύβονται βέβαια πίσω από κάτι συμμάχους μας, φίδια κολοβά, που δεν είχαμε δυνατότητες να
τους βάλουμε στη θέση τους.
Κάτσε κύριε Αμερικάνε. Κάτσε κύριε ανακατώστρα. Εσείς εκεί στη χώρα σας, τριακόσια χρόνια, τρωγόσαστε με Τεξανούς, Μεξικανούς, Παναμαίους, Βρετανούς, Γάλλους αποίκους, Ισπανόφωνους και Κουβανέζους. Μαλλιοτραβιόσαστε και δαγκωνόσαστε Βόρειοι
με Νότιους, εξαφανίσατε και κατασπαράξατε εγχώριους πληθυσμούς.
Ήρθαμε ποτέ εμείς να σας πούμε, αυτό
γουστάρουμε να κάνετε κι
έτσι να φερθείτε;
Γιατί θέλετε να
ενθαρρύνετε και να καθοδηγείτε τους
εχθρούς μας; Γιατί υφαίνετε εναντίον
μας τα βρόμικα
σχέδιά σας;
Όχι. Δεν είμαστε ασυμβίβαστοι. Αν σώνει και καλά πρέπει να δοθεί ένα σύνθετο όνομα στους Σκοπιανούς, που να περιλαμβάνει και τον όρο Μακεδονία, υπάρχει.
