Τιβή
και οικογένεια
Από τον Κώστα Μπιλίρη
«Παντρέψου»: Ποιος ανύπανδρος, δεν έχει ακούσει
τη συμβουλή και την οδηγία «παντρέψου»;
Η Ελληνική αντίληψη, θέλει τον άνθρωπο
στεφανωμένο. Παντρεμένο. Τον προτιμά «κουκουλωμένο» και όχι «ρεμάλι».
Παντρέψου, γιατί πολλοί είναι οι λόγοι που
κατευθύνουν στο γάμο και την οικογένεια. Υποστηρίχθηκαν μάλιστα με δυνατά και
πασίγνωστα επιχειρήματα. «Παντρέψου να νοικοκυρευτείς, να βγάλεις τη σειρά σου,
να μην είσαι μαγκούφης. Να δεις χαϊρι και προκοπή. Να αποκατασταθείς, να κάνεις
παιδιά, που θα σου δώσουν ένα ποτήρι νερό..» Ακόμα και τα πουλιά κάνουν
οικογένειες. Όπως και τα άγρια ζώα...
Μια παροιμία
μάλιστα καλλιεργεί και τάση βιασύνης. «
¨Η μικρός-μικρός παντρέψου, ή μικρός καλογερέψου». Άσε πια εκείνες οι ευχές που
εξακολουθούν να λέγονται και σήμερα σωρηδόν. «Ένα καλό παιδί-ένα καλό
κορίτσι-καλό τυχερό» και τόσες παρόμοιες.
Αναντίρρητα, η οικογένεια έχει τα καλά της.
Κυρίως όμως είναι ο χώρος που το άτομο κινείται διασφαλισμένο, περισσότερο από
οπουδήποτε αλλού. Εκεί μέσα ο καθένας μας, καλύπτεται από τους γύρω του. Ναι.
Το λεγόμενο οικογενειακό περιβάλλον, μας προσφέρει ένα αίσθημα σιγουριάς.
Καμιά κοινωνία δεν είναι σε θέση να προστατέψει
τα μέλη της, αν αυτά δεν περιτυλίγονται πρώτα από ένα οικογενειακό μανδύα.
Ουδέν
έθνος μπορεί να επιζήσει, αν δεν στηρίζεται στην οικογενειακή διάρθρωση των
μελών του. Ουδείς λαός μπορεί να
οικοδομήσει μέλλον, αν δεν ακουμπά στον ακρογωνιαίο λίθο της οικογένειας.
Κανένας άλλος θεσμός δεν έχει τη δυνατότητα να υποκαταστήσει την
οικογένεια Κανένα άλλο «όργανο» δεν
εξασφαλίζει καλύτερα την ανάπτυξη των παιδιών.
Κανένας
άλλος τρόπος παραγωγικής διαδικασίας απογόνων, δεν εγγυάται τη διαιώνιση του
είδους, όσο η οικογένεια.
Κάθε
άλλη μορφή ανάπτυξης ανθρώπων, κάνει γενίτσαρους, ή πακετάρει
φασιστοειδή, απρόσωπα και άνευ αισθημάτων άτομα. (Ιδέ επιλογές Χίτλερ).
Όμως ποιο πρότυπο οικογένειας μας δίνει και μας
δείχνει συνεχώς η τηλεόραση; Πώς δρα, πώς αναπτύσσεται, πώς παρατάσσεται, πώς
λειτουργεί, πώς συνεργάζεται, πώς
εικονίζεται και σκιαγραφείται στα διάφορα σήριαλ, ελληνικά και ξένα, η
οικογένεια;
Πώς εξελίσσεται και πώς δομείται η οικογενειακή
σχέση των τηλεοπτικών ηρώων και ηρωίδων;
Φέρτε παρακαλώ στο μυαλό σας, κάποιες σκηνές
και δείτε. Ασυνεννοησίες, δολιότητες, αιμομιξίες. Μοιχείες, ραδιουργίες,
οικονομικές συγκρούσεις και πάσης αιτίας έριδες.
Δολοπλοκίες, ίντριγκες, μίση και
αλληλοσπαραγμοί. Σύζυγοι, υιοί, θυγατέρες, γόνοι, απόγονοι, επίγονοι και εν
γένει εγγονοί, μάσα κουκιά και φτήστους.
Οι περισσότεροι στενοί συγγενείς αποδεικνύονται
ο κακός, ο χειρότερος και αυτός που δεν τρώγεται με τίποτα. Κι αν κάποια στιγμή
προκύψει κανένας καλός, θα είναι τόσο γραφικός και ανεύθυνος, που δεν θα
στηρίξει αντίλογο. Πάρτε παράδειγμα και τις καθημερινές τηλεοπτικές επιτυχίες.
Το τι αδελφικό μάτι βγαίνει, δε λέγεται. Πρέπει
να κρατάς κουβά για να το μαζεύεις Το τι αδελφικό κέρατο υπερυψώνεται, θου
Κύριε φυλακή τω στόματί μου: Και σας ρωτώ φίλοι μου. Έχουν καμιά σχέση αυτές οι
κατασκευασμένες τηλεοπτικές οικογένειες με την ελληνική πραγματικότητα;
Γιατί τόση αντιοικογενειακή εχθρότητα και πού
στοχεύει; Θα τα ξαναπούμε. και όσον αφορά τους χαρακτηρισμούς που κυκλοφορούν, δεσμευμένος και ελεύθερος προφάσεις ανυπόστατες. από που ως που ελεύθερος ο ανύπαντρος? Σταματώ υπενθυμίζοντας πως το ρήμα δεσμεύω παίρνει και την σημασία του "αξιοποιώ". Χιλιοειπωμένα , αλλά δυστυχώς και χιλιοξεχασμένα,
