"Σκέψεις
που δεν μουχλιάζουν"
Γράφει ο Κώστας Μπιλίρης
"Και πως να μουχλιάσουν οι σκέψεις του Κώστα Μπιλίρη που συνεχώς τις περνά από φίλτρα! Πολλές φορές παράφορα αλλά μ μια γλυκύτητα που καταυγάζει φως και ανθρωπιά προσπαθεί γράφοντας να ανακαλύψει τι είναι αυτό που μεταμορφώνει έναν φιλήσυχο πολίτη σε σκεπτόμενο πολίτη. Προσωπικά πιστεύω ότι ο λόγος της επιτυχίας του οφείλεται όχι μόνο στο καλλιτεχνικό του σθένος, αλλά και στην αλήθεια των περιγραφών που ακροβατούν στον εφιάλτη και στην πραγματική ζωή, την εμπειρία και το όνειρο. Ο Κώστας Μπιλίρης είναι ένας γνήσιος ανατόμος της παράνοιας της εποχής μας, των φανερών μα και αφανών σχέσεων της εξουσίας, των συλλογικών φοβιών και ατομικών εμμονών. Εμείς στα "αφιερώματα" τον θεωρούμε έναν απο τους σημαντικότερους Έλληνες συγγραφείς. Φίλοι μου απολαύστε ένα ακόμη υπέροχο κείμενό του". (Δημήτρης Ζάχος)
 |
| ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΙΛΙΡΗΣ |
Το Σκοπιανό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να
λυθεί. Ζητείται βεβαίως η μαθηματική πράξη που θα το λύσει. Θα είναι πρόσθεση,
αφαίρεση, ή διαίρεση; Η πρόσθεση βολεύει τους ίδιους, Η αφαίρεση εξυπηρετεί
τους Σέρβους. Η διαίρεση τους Αλβανούς. Όσο γα τον πολλαπλασιασμό, τον έχουν
στα όνειρά τους οι ψευτομακεδόνες, μιλώντας για αλύτρωτες πατρίδες.
*Δεκατέσσερα εκατομμύρια έχει στείλει στο εξωτερικό
ο Λάκης Λαζόπουλος. Άλλοι πλούτισαν κλέβοντας, άλλοι εμπαίζοντας και
περιπαίζοντας. Άλλοι κερδίζοντας στο λαχείο. Άλλοι αδικώντας, άλλοι νταβαντζιλίζοντας.
Ο Λάκης πλούτισε βρίζοντας και μονοπατώντας.
Έκανε όμως κι ένα μεγάλο καλό. Δίδαξε στους
ηθοποιούς, τους συγγραφείς, τους σκηνοθέτες, πως δύνανται να είναι: Τολμηροί,
μέχρι λάγνοι. Αναιδείς μέχρι ξετσίπωτοι. Ψεύτες μέχρι απατεώνες. Συκοφάντες
ρουφιανόσκαρτοι. Μονόπλευροι μέχρι εμετικοί. Προκατειλημένοι μέχρι φρικαλέοι.
Φανατισμένοι μέχρι μυελού των οστέων. Αγενείς μέχρι αηδίας.
*Ένας αγαπητός αναγνώστης ρωτάει: Όταν γεμίζω
στο φουλ, φουλάρω. Όταν φουλάρω στο κάργα, καργάρω. Όταν φοράω φράκο, φρακάρω;
-Δεν σε είδα ποτέ με φράκο, για να ξέρω.
*Φίλος αναγνώστης επισημαίνει ρωτώντας. «Το
παίζεις Ντίβα, ή μου φαίνεται»;
Ντίβα! Λέξη επαινετική. Στο έπακρον δοξαστική.
Χαρακτηρισμός γεμάτος θαυμασμό. Τίτλος για προβολή, αρχαίας Ρωμαϊκής
προέλευσης. Τίτλος για θεές. Μόνο που τότε, για να προκύψει μια ντίβα , έπρεπε
να γεννηθεί από θεό, ή από θεά.
Με άλλα λόγια να περάσει από το αρσενικό όργανο
ενός θεού ή από την κοιλιά μιας θεάς.
Στην εποχή μας, πολλές ντίβες περνούν από
ντιβάνι.
Ένας ποιητής στιχοποιεί την απορία του.
«Πόρνη
ζωή ποιος φύτεψε στη γλάστρα σου λουλούδι;
Ποιος
πότισε τις ρίζες σου με άρωμα ελπίδας»;
Μα είναι να ρωτάς; Από ποτιστήρια γεμάτος ο
τόπος. Δεν κάνεις καμιά βόλτα στην
πλατεία Ομόνοιας να πάρεις γεύση;
Η πορνεία είναι ρόλος που ερμηνεύεται στο
θέατρο της καθημερινότητας. Ρόλος γραμμένος και παιγμένος σε όλες τις γλώσσες
του κόσμου. Τον αποδέχεται η κοινωνική συμπεριφορά. Τον υφίσταται η μοίρα της
γυναίκας.
Ενδέχεται να τον γράφει κάποιος προαγωγός.
Καθόλου περίεργο να ξεκινάει και να διαμορφώνεται από κάποιους αυτοσχεδιασμούς.
Δεν αποκλείεται να προέρχεται και να εξελίσσεται μέσα από συμβιβασμούς. Από
ανάγκη συναλλαγής.
Τον διδάσκει η ανοχή. Τον ερμηνεύουν οι συμβιβασμένες και οι
συμβιβασμένοι. Η πορνεία δεν είναι μόνο γυναικεία υπόθεση. Ρόλος που τον
σκηνοθετεί, το κέφι του πελάτη. Τον διαιωνίζει η συνήθεια, τον επιβάλλει κάποιο
σύστημα. Φυσικά δεν τον χειροκροτεί κανείς. Έστω κι αν τον απόλαυσε.
*Ινστιτούτο Ανδρικής Συμπεριφοράς ιδρύεται στην
Αθήνα. Κοίτα να δεις που ζήτησαν και τη συμμετοχή μου! Βρε παιδιά τι μπορώ εγώ
να προσφέρω τώρα στα 80 μου; Σημειώνω απλώς:
Ο άντρας είναι άντρας όσο μπορεί να το
αποδεικνύει. Η γυναίκα είναι γυναίκα, όσο φαίνεται γυναίκα.
Με άλλα λόγια, ο άντρας είναι αυτό που μπορεί
να κάνει. Η γυναίκα είναι αυτό που μπορεί να δείχνει.
*Απαντώ στην απορία ενός άλλου αναγνώστη. Όχι
δεν είμαι διανοούμενος. Δεν θεωρώ τα πνευματικά μου προσόντα ικανά για να με
κατατάξουν στη λέσχη της διανόησης. Είμαι απλώς σκεπτόμενος. Φυσικά η σκέψη
γεννάει προβληματισμό, που σε βάζει σε σκέψεις.
Συγκινημένοι βγαίνουν, όπως έμαθα, από κάποια
αθηναϊκή παράσταση οι θεατές.
*Συγκινητικό αυτό το αποτέλεσμα. Όμως η
ωραιότερη ερμηνεία τού ρήματος συγκινούμαι είναι «ανταποκρίνομαι». Συγκίνηση
χωρίς ανταπόκριση, μοιάζει με σύννεφο που δεν φέρνει βροχή.
*Γνωστός δημοσιογράφος και πολιτικός σχολιαστής
, σχετικά με τα ελληνοτουρκικά θέματα, μας είπε από τηλεοπτικό κανάλι. Μη
φοβάστε τον Ερντογάν. Οι απειλές του είναι απλώς πορδές που βρωμάνε. Δεν
μπορούν να σκοτώσουν.
-Και πώς θ΄απαλλαγούμε από τη δυσοσμία τους; Θα
καταστρέψουμε την όσφρησή μας; Α μια στιγμή τώρα που το θυμήθηκα. Ο
Κωστάκης Καραμανλής είναι κουμπάρος του Σουλτάνου. Πήγε κάποτε και μαζί με άλλους στεφάνωσε την κόρη του.
Γιατί δεν του θυμίζει την πνευματική συγγένεια να μαλακώσει την αψάδα του;
