Αγαπημένο παιδί των
Αμερικανών ο Αλέξης Τσίπρας
Παλιότερα μου ήταν αδύνατο να
πιστέψω τα όσα λέγονταν και γράφονταν περί εξάρτησης των εκάστοτε ελληνικών
κυβερνήσεων, από τους Άγγλους πρώτα και μετέπειτα τους Αμερικανούς. Εντάξει
σίγουρα μιας μορφής εξάρτηση μπορεί να υπήρχε λόγω κυρίως των κοινών συμμαχιών,
όχι όμως και να αποφασίζουν στο Λονδίνο και στην Ουάσιγκτον για το ποιος θα
είναι ο εκάστοτε πρωθυπουργός! Με την πάροδο του χρόνου όμως, εντρυφώντας
καλύτερα στο θέμα, διαπίστωσα πως ο συλλογισμός αυτός δεν αποτελεί μύθο αλλά
μια πραγματικότητα.
Ανατρέχοντας πίσω στο χρόνο θα
βρούμε το παράδειγμα των Κωνσταντίνου Καραμανλή ο οποίος έγινε πρωθυπουργός, παρακάνοντας
κάθε έννοια πολιτικής ηθικής, όταν μετά το θάνατο του Στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου,
αντί να τον διαδεχθεί ένας εκ των Στέφανου Στεφανόπουλου και Παναγιώτη
Κανελλόπουλου (που ήταν αντιπρόεδροι της κυβέρνησης και του κόμματος του, του
Ελληνικού Συναγερμού) τον διαδέχθηκε κατ’ εντολή των Εγγλέζων και του εν Ελλάδι
μίσθαρνου τους βασιλιά Παύλου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής! Με το αζημίωτο βέβαια,
όπως φάνηκε στη συνέχεια, καθώς ο Καραμανλής έκλεισε το Κυπριακό επ’ ωφελεία
των αγγλικών συμφερόντων. Αργότερα, ως γνωστόν, για να γίνει ξανά πρωθυπουργός ο Καραμανλής, ψήφισαν
και πολλοί πεθαμένοι, μέχρι ακόμη και τα δένδρα της πλατείας Συντάγματος! Και η
πατρίδα, για όλα αυτά και άλλα πολλά «σπουδαία» που έκανε (όπως η
τσιμεντοποίηση της Αθήνας), ονόμασε Εθνάρχη τον Καραμανλή!
Κάτι παρόμοιο έγινε αργότερα και
με άλλους Έλληνες πολιτικούς, με πιο κραυγαλέα περίπτωση αυτή του Γιώργου
Παπανδρέου (γνωστού και ως ΓΑΠ), που επίσης ανήλθε στο πρωθυπουργικό αξίωμα επειδή
το ήθελαν οι συμπατριώτες του Αμερικανοί! Ήταν λίγο μετά το veto του Κώστα Καραμανλή
(που δεν έμοιασε στον θείο του) για ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την ενεργειακή
συμφωνία της Ελλάδας με την Ρωσία. Την οποία προεκλογικά (2009) υπεσχέθη να
ακυρώσει (με το αζημίωτο επίσης όπως διαπιστώθηκε στη συνέχεια) ο ΓΑΠ! Και έτσι
έγινε πρωθυπουργός για να πάει στο Καστελόριζο (!) και να καλέσει την τρόικα να
μας φορέσει αιώνια δεσμά! Κι όμως ο ΓΑΠ (θιασώτης ως γνωστό του Σχεδίου Ανάν), αντί
να πάρει τα βρεγμένα του και να μεταναστεύσει στη φυσική του πατρίδα επιμένει ακόμη
να μας ταλαιπωρεί! Μην παραξενευθείτε μάλιστα, τέτοια πρόβατα που είμαστε, να
τον δούμε να διαδραματίζει ξανά σπουδαίο ρόλο στην ελληνική πολιτική ζωή!
Και το κακό/εθνικός διασυρμός στο
δικό μου μυαλό τρίτωσε με τον σημερινό πρωθυπουργό. Μόλις προχθές ένας καλός
φίλος εκεί που κουβεντιάζαμε για τη σημερινή κατάσταση στην πατρίδα μας και
φυσικά τις ευθύνες των πολιτικών για την κακή πορεία της χώρας, έβγαλε από το
πορτοφόλι του ένα μικρό σημείωμα/δημοσίευμα, ημερομηνίας 7 Ιουλίου 2012, της
εφημερίδας το «ΤΟ ΚΑΡΦΙ», που είναι το εξής:
«Σε…. Αγαπημένο παιδί των
Αμερικανών εξελίσσεται ο Αλέξης Τσίπρας, καθώς από την προεκλογική περίοδο του
Μαΐου μέχρι σήμερα τόσο εφημερίδες όσο και τηλεοπτικά δίκτυα των ΗΠΑ έχουν
αφιερώσει σελίδες επί σελίδων, αλλά και χρόνο, στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Την
προηγούμενη εβδομάδα, μάλιστα, το CNN στην επίσημη διαδικτυακή του σελίδα “χτύπησε” αφιέρωμα στον
Αλέξη με τίτλο “Γεύμα με τον Αλέξη, το ανερχόμενο αστέρι της Ελλάδος”. Μάλιστα
ο ανταποκριτής του αμερικανικού δικτύου παρουσίασε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ως
έναν “άνετο, κάσουαλ, δυναμικό και… τσαχπίνη 38χρονο πολιτικό ηγέτη”! “Με ήρεμη
δύναμη και χαμόγελο που μαγνητίζει, ο Αλέξης μπαίνει στην αίθουσα που γίνεται
το συνέδριο του ‘Economis’
και μου δίνει το χέρι, σε μια θερμή χειραψία”, συνέχισε ο ανταποκριτής του CNN».
Ήρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου
να το δούμε κι αυτό! Από σκληρός κουμουνιστής ο Αλέξης έγινε το πιο αγαπημένο
παιδί των πιο θανάσιμων μέχρι πρότινος εχθρών του! Των Αμερικανών! Πρόκειται ασφαλώς
για μια ξεχωριστή από κάθε άποψη περίπτωση, μοναδική ίσως στα παγκόσμια πολιτικά
χρονικά, που σίγουρα χρίζει ιδιαίτερης ανάλυσης και προσοχής… και έτσι έκλεισε
όπως έκλεισε (αν έκλεισε) το σκοπιανό!
Αλλά προς τι η απορία! Η ιστορία
της ελληνικής πολιτικής ζωής είναι γεμάτη από τέτοιες μαύρες σελίδες. Οι
άνθρωποι που έστειλε η Ευρώπη να μας οδηγήσουν μετά την απελευθέρωση από τον
οθωμανικό ζυγό, στα φώτα και τον πολιτισμό, με μπροστάρη τον τύραννο Φον Μάουερ
(βασιλικός σύμβουλος επικρατείας) και με βοηθούς ανθρωπάκια σαν τον Σχοινά και
τον Κωλλέτη γέμισαν με τους αγωνιστές της λευτεριάς τις φυλακές και εκτελούσαν
Ήρωες του Εικοσιένα! Αν δεν είχανε την ίδια τύχη οι πρώτοι μεταξύ των πρώτων
αγωνιστών του ’21 Κολοκοτρώνης και Πλαπούτας το χρωστάμε στον Πολυζωίδη και τον
Τερτσέτη που τόλμησαν να τα βάλουν με το σύστημα!
Προηγήθηκε με εντολές των Άγγλων,
η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια, του ανθρώπου που με προσωπικές θυσίες
έστησε κράτος από τις στάχτες, για να φέρουν ένα παιδάκι, τον Όθωνα με το
βαυαρικό ασκέρι του να κυβερνήσει ένα ρακένδυτο και ταλαιπωρημένο από κάθε
άποψη λαό! Και είχαμε κόμμα «Αγγλικό», «Γαλλικό», «Ρωσικό».. και ελληνικό κόμμα
δεν είχαμε ρεεεεε….
Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
