"Όλη η γη φλέγεται από το Μουντιάλ. Όλοι οι άνθρωποι διασκεδάζουν με τις εντυπωσιακές ...κλωτσιές. Η ανθρωπότητα μιλά με την γλώσσα της μπάλας.
Χρωστάμε κι εμείς μια μικρή συμμετοχή με το επίκαιρο ντουέτο που έγραψε ο συνεργάτης μας Κώστας Μπιλίρης. Απολαύστε το". (Δημήτρης Ζάχος)
ΤΟ
ΜΑΤΣ (του Κώστα Μπιλίρη)
Νούμερο
εμπνευσμένο από την ποδοσφαιρομανία μας. Χώρος ελεύθερος-Πρόσωπα δύο.
ΣΠΗΚΑΖ-
(Μέσα από φωνές θεατών-φιλάθλων). Αγαπητοί μου τηλεθεατές, ο σέντερ φορ επιτίθεται
επικίνδυνα, τριπλάρει, περνάει τη μεγάλη περιοχή, φτάνει κοντά στη μικρή,
μπαίνει-μπαίνει, σουτάρει δυνατά, η μπάλα χτυπάει στο δοκάρι, γυρίζει πίσω,
είναι μόνος του, επιμένει, ξανασουτάρει πιο δυνατά και το ένα-μηδέν, είναι πια
γεγονός).
Η-
(Εμφανιζόμενη) Είναι πια γεγονός. Γεγονός σου λεω.
Ο-
(Την ακολουθεί) Ποιο είναι γεγονός;
Η-
Γεγονός κύριε Δημητράκη. Δε χωράει καμιά αμφισβήτηση.
Ο-
Ποιο είναι το γεγονός ρε Αντιγόνη;
Η-
Σε κάποιο ματς που κάναμε οι δυο μας σπίτι σου, το γκολ μέτρησε.
Ο-
Μέτρησε πώς;
Η-(Δείχνει
την κοιλιά της) Κατακυρώθηκε στο φύλλο αγώνος.
Ο-
Που σημαίνει;
Η-
Μη κάνεις το χαζό. Σημαίνει πως σε λίγο καιρό, θα αρχίσει η μπάλα να φουσκώνει.
Ο-
Α! Γι αυτό μου τηλεφώνησες και μ΄ έφερες εδώ άρον-άρον. Μην ανησυχείς. Θα πάμε
σε έναν ειδικό, θ΄ανοίξει τη βαλβίδα και θα την ξεφουσκώσει.
Η-
Με άλλα λόγια μου ζητάς να σου δώσω ελευθέρα μεταγραφή.
Ο-Τι «ελευθέρα μεταγραφή»; Εγώ δεν υπέγραψα μαζί
σου κανένα δελτίο. Εξ άλλου το ματς που κάναμε ήταν φιλικό.
Η-
Τι φιλικό ρε, που μου στραμπούληξες τα δοκάρια. Πρόσεξε καλά γιατί υπάρχουν και
ανώτεροι.
Ο-
Αντιγόνη σταμάτα να μου δείχνεις κόκκινη κάρτα.
Η-
Αρνείσαι ότι παραβίασες την εστία μου;
Ο-
Το πράγμα ήρθε φυσιολογικά. Εσύ μου έστρωσες τη μπάλα και γω σουτάρησα.
Η-
Μπα! Μια στιγμή να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Απ΄ότι θυμάσαι, με
κάλεσες σπίτι σου να δούμε το ματς στην τηλεόραση. Και όπως το βλέπαμε και
θαυμάζαμε τις φάσεις, ήρθες στον καναπέ και άρχισες προπόνηση επιθετικής
τακτικής.
Ο-
Ματς βλέπαμε, η προπόνηση ήρθε φυσιολογικά. Άλλωστε, όπως θυμάσαι, ματς εγώ,
μουτς εσύ. Δεν έλεγες όχι όταν μοίραζα μπαλιές.
Η-
Δεν έλεγα όχι, γιατί μου υποσχέθηκες, πως ο αγώνας θα παιζόταν, έξω από τη
μεγάλη περιοχή. Εσύ όμως άρχισες τις κατεβασιές και ήθελες να σκοράρεις.
Ο-Αφού
βρέθηκα σε θέση βολής.
Η-Όχι
κύριε. Τα είχες όλα προσχεδιασμένα. Με φώναξες σπίτι σου, να εκμεταλλευτείς τον
παράγοντα «έδρα». Άσε που αυτή δεν ήταν απλή έδρα. Ήταν σκέτη ενέδρα.
Ο- Ο
παράγοντας «έδρα» για έναν σέντερ φορ δοκιμασμένο, δεν παίζει κανένα ρόλο. Έχω
ρίξει εγώ γκολ και σε πορτ-μπαγγάζ αυτοκινήτου.
Η-
Σιγά μη μου πεις ότι για σένα βγήκε το τραγούδι «Δε θα το ξανακάνω σε
οτομπιαγκι».
Ο-Πάντως,
αν θυμάσαι το δικό μας γκολ, ήταν καλοτραβηγμένο
Η-
Και να θέλω να το ξεχάσω, μου το θυμίζει συνεχώς το φύλλο αγώνος.
Ο-
Αυτό ρε Αντιγόνη, πίστεψέ με, δεν το ήθελα ποτέ μου.
Η-
Αφού δεν το ήθελες, γιατί δε μάζευες το ξερό σου την ώρα που χτύπαγες το σουτ;
Τι θα πάθαινες δηλαδή αν το έριχνες άουτ;
Ο-
Δεν μπορούσα. Έφταιγε η φάση.
Η-
Εσύ κύριε δημιούργησες τη φάση με τις αλλεπάλληλες τρίμπλες. Ξεχνάς που μου
έλεγες «έλα λίγο πιο κοντά, όσο πιο κοντά τόσο πιο καλά»;
Ο-
Τραβάτε με κι ας κλαιω.
Η- Α
όχι δα. Εγώ ήθελα να κρατήσω ανέπαφη την εστία μου.
Ο-
Ναι, αλλά άφησες ακάλυπτη τη μικρή περιοχή σου.
Η-
Αυτό έλλειπε τώρα να ισχυριστείς πως βρέθηκες προ κενής εστίας.
Ο-
Για να λέμε την αλήθεια, δε συνάντησα και οργανωμένη άμυνα.
Η- Η
αμυντική μου γραμμή κύριε, πάλεψε απεγνωσμένα. Πραγματοποιώ την πρώτη
απόκρουση, αλλά κερδίζεις την κόντρα. Σου κάνω φράγμα και με χαρακτηρίζεις φάουλ.
Πάω να ξεφύγω από τον καναπέ, μου κάνεις τάκλιν και με ρίχνεις στο πάτωμα.
Βγάζω την μπάλα αράουτ και οργανώνεις επίθεση από τα πλάγια. Βάζω τα χέρια μου
να προφυλαχθώ και με απειλείς με πέναλτυ. Τέσσερις φορές σου την πέταξα κόρνερ
και συ μου την ξανάφερες στη μικρή μου περιοχή.
Ο-
Μα εκεί δημιουργούνται οι φάσεις οι πιο
συναρπαστικές.
Η-
Αν όμως ήσουν τίμιος έπρεπε να κρατήσεις τον αγώνα στο μηδέν-μηδέν. Αλλά εσύ
προτίμησες να σκοράρεις. Σε φώναξα λοιπόν εδώ, να μιλήσουμε σε γλώσσα μοντέρνα
και να κανονίσουμε τα δελτία μας.
Τι
να τα κάνω τα σχολικά μου
τα
σπουδαγμένα ελληνικά μου
Τι
μου χρειάζεται και η δημοτική
μια
νέα γλώσσα τώρα μιλάω
πώς
να σκοράρω και να κλωτσάω
γιατί
ναι η γλώσσα μας η τηλεοπτική.
Τόσα
χρόνια στα θρανία-πήγανε χαμένα
με
τα ρήματα τ΄αρχαία τα συνηρημένα.
Έπρεπε
να είχα πάρει για καθηγητή
ένα
μπακ που να ντζορντζάρει ή προπονητή.
