Η πρόσφατη απόφαση Τραμ για απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από την Συρία

«Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν» (Ηράκλειτος)

Η πρόσφατη απόφαση Τραμ για απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από την Συρία, στην ουσία αποτελεί (προς απογοήτευση όσων επένδυσαν σε αλλαγή πορείας στις σχέσεις των Η.Π.Α. με την Τουρκία), την πρώτη σημαντική πράξη του νέου σχεδίου (υπήρξαν κι άλλες μικρότερες το τελευταίο διάστημα) του Αμερικανού προέδρου για αποκατάσταση των σχέσεων της Ουάσιγκτον με την Άγκυρα. Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι πρόκειται για μια συμφωνία (κάτω από το τραπέζι) μεταξύ δύο άσπονδων φίλων, του Ντόναλντ Τραμπ και του Ρεζέπ Ταγίπ Ερντογάν, των δύο πλέον αναξιόπιστων και απρόβλεπτων ηγετών Παγκοσμίως! Με τον Τραμ τίποτε δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο και σταθερό υποστηρίζουν όλοι οι λογικοί πολιτικοί αναλυτές και σίγουρα έχουν απόλυτο δίκαιο!

Η Τουρκία αποτελούσε, και κατά τα φαινόμενα θα αποτελεί και στο μέλλον, το πιο σημαντικό σύμμαχο των Η.Π.Α. στο χώρο της Μεσογείου και ευρύτερα. Κι αυτό, όχι γιατί οι Αμερικανοί έχουν καμιά ιδιαίτερη συμπάθεια προς τους Τούρκους, το αντίθετο μάλλον συμβαίνει, αλλά διότι έτσι εξυπηρετούνται τα ευρύτερα συμφέροντα τους στην περιοχή. Οι Αμερικανοί θα κάνουν τα πάντα προκειμένου η Τουρκία να μην πέσει στις ρωσικές αγκάλες και κατ΄ επέκταση και στις Ιρανές. Αυτό που επιθυμούν διακαώς οι Αμερικανοί είναι να μην εκχωρήσουν ποτέ και σε κανένα άλλο, πλην των Τούρκων, το ρόλο του μαντρόσκυλου στην περιοχή! Και προκειμένου να το επιτύχουν, θα κάνουν ό,τι μπορούν ώστε η Άγκυρα να πάψει να ερωτοτροπεί με την Ρωσία. Διότι, πώς να το κάνουμε, όταν είσαι σύμμαχος των Η.Π.Α., δεν γίνεται να αγοράζεις και πυραύλους Patriot και πυραύλους S-400!

Εν τω μεταξύ, την ίδια ώρα που ο πρόεδρος Τραμ μιλούσε απευθείας στο τηλέφωνο με τον Τούρκο ομόλογο του για να του ανακοινώσει την απόφαση του για απόσυρση των στρατευμάτων του από τη Συρία, ο υπουργός Άμυνας, Τζέιμς Μάτις (μπαρουτοκαπνισμένος όσο κανένας άλλος Αμερικανός στρατηγός), έγραφε την επιστολή παραίτησής του στην οποία υπογράμμιζε ότι «οι Η.Π.Α. χρειάζονται και πρέπει να αντιμετωπίζουν τους συμμάχους τους με σεβασμό» (τους Κούρδους εννοούσε). Το παρελθόν πάντως διδάσκει πως οι αμερικανικές ηγεσίες στις πλείστες περιπτώσεις, όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν με σεβασμό τους πραγματικούς συμμάχους τους, αλλά τους πρόδωσαν με τον πιο αισχρό τρόπο! Ποιός  μπορεί  να ξεχάσει το βρόμικο ρόλο τους πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, αλλά και την στήριξη τους σε στυγνά δικτατορικά και ισλαμοφασιστικά καθεστώτα.

Διερωτώνται πολλοί: Μα οι Αμερικανοί θα παραμείνουν απαθείς μπροστά στην εξόντωση των γενναίων συμμάχων τους; (δηλαδή των Κούρδων από τους Τούρκους). Μα δεν είναι η πρώτη φορά που οι Αμερικανοί «πουλούν» λαούς και ηγέτες που τους υπηρέτησαν τυφλά! Μέχρι και στα λαγούμια τους βρήκαν και με ψηλά τα χέρια τους έγδαραν ζωντανούς. Φέρτε στο μυαλό σας εκείνη τη σκηνή με τον δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν μέσα σε μια τρύπα και τους Αμερικανούς στρατιώτες από πάνω του και θα καταλάβετε! Μέχρι και δικούς τους πράκτορες εξόντωσαν  (επειδή γνώριζαν πολλά), όταν δεν τους ήσαν πλέον χρήσιμοι!

Στον αντίποδα όλων αυτών, η πρόσφατη συμφωνία (που ελπίζουμε να οριστικοποιηθεί πολύ σύντομα) για την κατασκευή του αγωγού «EastMed». Μια συμφωνία μεταξύ του Ισραήλ, της Ελλάδας και της Κύπρου, που φέρει τη σφραγίδα του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, με στόχο να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στη ρωσική ενεργειακή ισχύ στην Ευρώπη. Το παράδοξο είναι ότι την ίδια ώρα που ο Τράμ ερωτοτροπούσε με τον Ερντογάν, οι Η.Π.Α. δια του Αμερικανού πρέσβη στο Ισραήλ, συμμετείχαν στις εργασίες της τριμερούς καταθέτοντας τη συγκατάθεση τους γι’ αυτή τη συνεργασία… Η Μόσχα έχει κυκλώσει ενεργειακά την Ευρώπη, προειδοποιεί σε κάθε ευκαιρία το Στέιτ Ντιπάρτμεντ καλώντας τις Βρυξέλλες να ασχοληθούν με το μέγα ζήτημα. Εδώ είναι που οι Αμερικανοί, φάσκουν και αντιφάσκουν… Εκτός κι αν ισχύει (που μάλλον ισχύει) αυτό που γράφει ο πάντα έγκριτος Μιχάλης Ιγνατίου: «Ακόμα και αν τα βρουν οι Αμερικανοί με τους Τούρκους, δεν θα κάνουν το ίδιο λάθος και να τοποθετήσουν ξανά όλα τα αυγά τους σε μία προβληματική “σύμμαχο”».

Συμπέρασμα: Σύμφωνα με τον Ηράκλειτο τον Εφέσιο, «τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ' αυτό μένειν», δηλαδή όλα είναι ρευστά και τίποτα δεν μένει ίδιο. Το γνωστό ρητό ταιριάζει, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, με αυτά που παρακολουθούμε να τεκταίνονται σήμερα στις σχέσεις μεταξύ των κρατών. Κατά συνέπεια, η Ελληνική Εξωτερική πολιτική οφείλει να αξιοποιεί κάθε συγκυρία. Ο Ισραήλ, που είναι περιφερειακή δύναμη, η Κύπρος και η Ελλάδα, δημιουργούν μία “συνεργασία”, σε πολλούς τομείς κι αυτό σίγουρα αποτελεί μια πολύ θετική εξέλιξη. Ωστόσο πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη μας, ότι οι σχέσεις μεταξύ των κρατών βασίζονται πάντα στα συμφέροντα και δεν είναι ποτέ μόνιμες και σταθερές. Και όπως τόνισε και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ,  Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης,  μάλλον μόνοι μας θα αντιμετωπίσουμε τον εχθρό, αν μη γένοιτο χρειαστεί, να τον αντιμετωπίσουμε στη μάχη…

Υστερόγραφο: Αυτό σίγουρα είναι το καλύτερο νέο των τελευταίων ετών! Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έμεινε εκτός ενεργειακού παιχνιδιού και τα έβαλε με τον Νετανιάρχου αποκαλώντας το Ισραήλ κράτος τρομοκρατών. Τον κατηγόρησε ότι είναι ένας «αδύναμος» και «τρομοκράτης κατακτητής», χαρακτηρίζοντας «παράνομη κατοχή» την ισραηλινή παρουσία στα παλαιστινιακά εδάφη. Γελάστε όλοι με τη ψυχή σας, τώρα που μας επιτρέπουν ακόμα να γελάμε!

Η απάντηση του Ισραηλινού Πρωθυπουργού ήταν άμεση: «Ο Ερντογάν δεν είναι συνηθισμένος να του απαντάνε αλλά θα πρέπει να το συνηθίσει. Ο Ερντογάν που έχει καταλάβει και κατέχει τη βόρεια Κύπρο, που έχει καταπατήσει τα κουρδικά εδάφη και ο στρατός του σφαγιάζει γυναίκες και παιδιά σε κουρδικά χωριά και εκτός Τουρκίας να μην κάνει κηρύγματα στο Ισραήλ».